۱۱ حقیقت درباره اسکنر بیومتریک اثر انگشت/ نخستین دستگاه اثر انگشت‌خوان در ۱۹۶۹ عرضه شد!

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، سال 1969 نخستین دستگاه اثر انگشت‌خوان (fingerprint scanner) ساخته شد و راه را برای سیستم‌های امنیتی بیومتریک مدرن هموار کرد. این اسکنر اولیه از فناوری به نام سنجش خازنی (Capacitive sensing) با ایجاد نقشه‌ای از برآمدگی‌ها و تورفتگی‌ها در نوک انگشت افراد استفاده می‌کرد. این اختراع یک پیشرفت مهم در صنعت بیومتریک بود، زیرا امکان استفاده از الگوهای منحصر به فرد اثر انگشت افراد را به عنوان روشی برای احراز هویت سریع فراهم کرد و پایه و اساس استفاده گسترده از اسکن اثر انگشت را جلوتر در دستگاه‌های شخصی بنیان نهاد.

فناوری اسکن اثر انگشت از سال 1969 پیشرفت چشمگیری داشته است. اسکنرهای اثر انگشت بیومتریک مدرن از روش‌های مختلفی برای ضبط و تجزیه و تحلیل داده‌های مرتبط با اثر انگشت فرد، از جمله اسکن نوری، حسگرهای خازنی و تصویربرداری اولتراسونیک استفاده می‌کنند. این روش‌ها امکان شناسایی بسیار دقیق و قابل اعتماد افراد را بر اساس اثر انگشت منحصر به فردشان فراهم می‌کند.

{$sepehr_key_297}

اسکنرهای اثر انگشت بیومتریک به بخشی جدایی‌ناپذیر از سیستم‌های شناسایی و امنیتی در صنایع مختلف تبدیل شده‌اند. از باز کردن قفل گوشی‌های هوشمند گرفته تا ایمن‌سازی تجهیزات حساس با دستگاه‌های اثر انگشت‌خوان انجام می‌شود. استفاده گسترده اسکنرهای بیومتریک رویکرد ما را به امنیت و کنترل دسترسی متحول کرده و باعث شده افراد بتوانند هویت خود را با یک لمس ساده اثبات کنند.

با ادامه پیشرفت فناوری، انتظار می‌رود دستگاه‌های اثر انگشت‌خوان با دقت، سرعت و تطبیق‌پذیری پیشرفته‌تری ارائه شوند. ادغام آنها در دستگاه‌ها و تجهیزات شخصی به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت و حس امنیت و راحتی بیشتری را برای افراد و سازمان‌ها ارائه می‌دهد.

***

۱۱ حقیقت جالب در مورد دستگاه‌های اثر انگشت‌خوان عبارتند از:

1. احتمال اینکه دو نفر اثر انگشت مشابهی داشته باشند تقریباً 1 در 64 میلیارد است!

2. احراز هویت براساس اثر انگشت یکی از شناخته شده‌ترین اشکال شناسایی بیومتریک است. با این حال روش‌های دیگری مانند تشخیص عنبیه، تشخیص چهره و تشخیص صدا وجود دارد.

3. اسکنر اثر انگشت علاوه بر بالا بردن امنیت، در بسیاری از سازمان‌ها برای ردیابی و ارزیابی زمان حضور و غیاب پرسنل استفاده می‌شود.

4. در حال حاضر اکثریت مطلق گوشی‌های هوشمند و لپ تاپ‌ها دارای یک سیستم اسکنر اثر انگشت یکپارچه برای احراز هویت کاربر هستند.

5. فناوری تشخیص انگشت زنده (Live finger detection technology) از استفاده از اثر انگشت تقلبی یا تکراری در احراز هویت جلوگیری می‌کند. این فناوری با تجزیه تحلیل داده‌های ورودی ویژگی‌های تصویر پویا و ایستا را از هم تفکیک می‌کند.

6. به طور کلی احراز هویت از طریق اثر انگشت نسبت به تشخیص از طریق کارت شناسایی یا وارد کردن رمزهای عبور قابل اعتمادتر تلقی می‌شود.

7. برخی از کشورهای توسعه‌یافته پایگاه‌های اطلاعاتی از اثر انگشت شهروندان خود تهیه کرده‌اند. این پایگاه داده توسط سازمان‌های مجری قانون برای شناسایی متهمان و بررسی سوابق افراد استفاده می‌شود.

8. سر ویلیام جیمز هرشل (William Herschel)، افسر انگلیسی در هند، نخستین کسی بود که از اثر انگشت برای تحقیقات جنایی استفاده کرد. او در سال 1858 شروع به استفاده از اثر انگشت برای تأیید اسناد کرد.

9. یکی از کاربردهای مهم این فناوری در حوزه نقل و انتقالات مالی است. اسکنرهای اثر انگشت در موسسات مالی برای انجام تراکنش‌های امن و جلوگیری از کلاهبرداری استفاده می‌شود.

10. جدیدترین فناوری دستگاه‌های اثر انگشت‌خوان، سنسورهای اولتراسونیک و نوری است که دقت و امنیت این سیستم‌ها را افزایش داده است.

11. حسگرهای نوری از نور برای ثبت تصاویر اثر انگشت با وضوح بالا استفاده می‌کنند. سنسورهای اولتراسونیک جدید می‌توانند برای دقت بیشتر، یک تصویر سه بعدی از اثر انگشت بگیرند.