دلایل ساختاری عدم نفوذ پژوهش و تکنولوژی در کشاورزی

حجت ورمزیاری درباره تأثیر گرانی ماشین‌آلات کشاورزی بر تولید محصول و راه حل مشکل افزایش هزینه‌های کشاورزی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا اظهار کرد: در کشور ما کشاورزی به صورت خرده‌مالکی انفرادی انجام می‌شود. بحث انفرادی بودن کشاورزی از این نظر است که ممکن است کشاورزان صاحب زمین‌های کوچک باشند، اما فعالیت‌های خود را از طریق تشکل‌ها و تعاونی‌ها به صورت جمعی انجام دهند؛ اما در ایران هر کشاورز تمام فعالیت‌های کاشت، داشت و برداشت را به صورت شخصی دنبال می‌کند.

کارشناس کشاورزی ادامه داد: این فعالیت انفرادی به این معنا است که کشاورز باید خود سم و کود و بذر تهیه کند و یا وثیقه بانکی برای دریافت تسهیلات را مهیا کند و در نهایت محصول خود را به فروش برساند. در بسیاری از موارد با توجه به وسعت کوچک کشت اصلا موضوعیت ندارد که آن کشاورز تجهیزات کشاورزی گران‌قیمتی مانند تراکتور و ... را تهیه کند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: اگر این کشاورزان در قالب تشکل‌ها و تعاونی‌های قوی سازماندهی شوند، می‌توان هزینه تولید را به‌شدت کاهش داد. یک تشکل قوی می‌توان امکانات لازم برای تهیه ماشین‌آلات یا کود و سم هزاران کشاورز را با قیمتی بسیار ارزان‌تر فراهم کند؛ حتی اگر نیاز به خرید ماشین و یا اجاره ماشینی نیز باشد با سرشکن شدن هزینه‌ها شاهد کاهش شدیدی در قیمت خدمات خواهیم بود.

در کشور جایی برای تقویت و سازماندهی تعاونی‌ها و تشکل‌ها نیست

وی تصریح کرد: متاسفانه در کشور به جای تقویت و سازماندهی تعاونی‌ها و تشکل‌ها مباحثی مانند گران بودن ماشین‌آلات و یا خرید فردی تراکتور و کمباین و ... مطرح می‌شود. به‌اشتباه تصور می‌شود که باید به تک تک کشاورزان وامی برای خرید ماشین‌آلات داده شود؛ در صورتی این کار از نظر اقتصادی اشتباه است و به هیچ وجه منطقی نیست.

ورمرزیاری ادامه داد: به جای تحمیل هزینه‌های سنگین بر اقتصاد کشاورزان می‌توانیم تشکل‌ها را سازماندهی کرده و هر تعاونی با یک یا دو تراکتور و کمباین تمام نیاز کشاورزان را پوشش دهد.

دلایل عدم نفوذ تکنولوژی در کشاورزی ساختاری است

این کارشناس کشاورزی تأکید کرد: دلیل اینکه تاکنون آن طور که انتظار می‌رود تکنولوژی در صنعت کشاورزی ما نفوذ نکرده است به مشکلات ساختاری در نظام ملی نوآوری کشاورزی ایران برمی‌گردد. دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی در حال کار روی توسعه تکنولوژی کشاورزی هستند، اما با توجه مشکلات ساختاری موجود توان آنها هم رسانی و هم افزایی ندارد.

وی ادامه داد: سال‌های اخیر تفاهم نامه‌هایی بین دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی اتفاق افتاده است، اما این توافقات کمتر به مرحله اجرا رسیده و پیگیری شده اند. در همین راستا از وزارت جهاد کشاورزی انتظار می‌رود که کمتر به تصدی‌گری پرداخته و با انجام نقش رگولاتوری در این زمینه و با مشارکت کشاورزان و نخبگان دانشگاهی نیاز هر سال کشاورزی را شناسایی کند.

این استاد دانشگاه با تاکید بر نقش هم افزایی موسسات پژوهشی و دانشگاه‌ها بر توسعه تکنولوژی کشاورزی گفت: با ایفای نقش وزارت جهاد کشاورزی در شناسایی مشکلات کشاورزی و سپردن این گلوگاه‌ها به دانش بنیان‌ها می‌توانیم شاهد نفوذ سریع تکنولوژی کشاورزی در کشور باشیم.