«نرم‌افزار دستوردهی غیرلمسی رایانه» به ارتباط بدن با کامپیوترها کمک می‌کند
علیرضا فرقدانی، یکی از دانش‌آموزان مدارس سمپاد از ساخت نرم‌افزار دستوردهی غیرلمسی رایانه خبر داد و به خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، گفت: این نرم‌افزار با حذف عوامل فیزیکی از جمله کیبورد، کنترلر، تاچ اسکرین به شما کمک می‌کند که به صورت مستقیم با کامپیوترها توسط حرکات بدن ارتباط برقرار کنید. فرض کنید روی یک مبلی نشستید و توسط این نرم‌افزار با حرکات دست از چپ به راست کانال تلویزیون را به‌راحتی می‌توانید تغییر دهید.
این دانش‌آموز ادامه داد: این نرم‌افزار به وسیله دوربین یا وبکم تصویر شما را دریافت کرده و با استفاده از تکنولوژی یادگیری ماشین حرکات دست شما را تشخیص داده و این امکان را به شما می‌دهد که با استفاده از دستان خود فعالیت‌های مختلفی را در کامپیوتر خود انجام دهید.
وی با بیان اینکه نرم‌افزار ما دارای یک منو است، اضافه کرد: با باز کردن این منو به تمامی قابلیت‌ها و تنظیمات نرم‌افزار دسترسی دارید تا کارهای خود را به‌راحتی انجام دهید.
کاربرد نرم‌افزار دستوردهی غیرلمسی رایانه در تخته‌های هوشمند
فرقدانی با اشاره به ویژگی‌های نرم‌افزار، ابراز کرد: این نرم افزار در پروژکتورها و تخته‌های هوشمند در آموزشگاه‌ها، تلویزیون‌ها و عینک‌های هوشمند، تکنولوژی‌های واقعیت افزوده یا واقعیت مجازی و هولوگرام‌های سه‌بعدی بدون نیاز به سنسور یا سخت‌افزار خاصی کاربرد دارد و روی حداقل قدرت پردازشی قابل اجراست.
تشخیص چهره با نرم‌افزار دستوردهی غیرلمسی رایانه
این دانش‌آموز با بیان اینکه نرم‌افزار دستوردهی غیرلمسی رایانه توانایی تشخیص تمام بدن از جمله دست و چهره را دارد، خاطرنشان کرد: با استفاده از الگوریتم‌های بهینه بینایی ماشین و مدل‌های ماشین لرنینگ شخصی‌سازی‌شده می‌توان تجربه‌ای از سرعت و دقت را در این نرم افزار تجربه کرد و توانایی اجرا روی طیف گسترده ای از سیستم عامل ها و سخت افزارها را دارد.
توسعه امکانات جدید با دانش برنامه‌نویسی
وی با اشاره به شخصی‌سازی نرم‌افزار، تشریح کرد: با کمی دانش برنامه‌نویسی قادر هستید تمام المان‌های نرم‌افزار را شخصی‌سازی کنید یا حتی امکانات جدیدی برای آن توسعه دهید.
فرقدانی با بیان اینکه تا سال ۲۰۳۰ تکنولوژی واقعیت مجازی و افزوده به‌طور چشمگیری در حال پیشرفت است، اظهار کرد: این اتفاق باعث تحولات گسترده‌ای در روش‌های ارتباطی، آموزش، سرگرمی، و حتی بهبود کیفیت زندگی می‌شود. به طور کلی تا سال ۲۰۳۰ می‌توان انتظار داشت که بیش از ۵۰ درصد از تکنولوژی‌های جدید وارد بازار به صورت واقعیت مجازی یا افزوده باشند. این تکنولوژی‌ها به‌مرور زمان در بسیاری از زمینه‌ها از جمله بازی‌های ویدویی، آموزش، بهداشت، مهندسی و حتی مشاوره‌های پزشکی و استفاده از آن‌ها به عنوان جزئی از زندگی روزمره روزافزون خواهد شد.
این دانش‌آموز ادامه داد: این تکنولوژی‌ها معمولا نیازمند کنترل از طریق حرکات بدنی هستند که ارتباط بین انسان و دنیای مجازی را تسهیل می‌کنند؛ لذا با پیشرفت موثر در این زمینه انتظار می‌رود که نیازمندی‌های این تکنولوژی‌ها به محصولاتی از این قبیل افزایش پیدا کند.
انتهای پیام/