توانایی زبان فارسی در گرو این است كه زبان علم باقی بماند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، علی شیوا، عضو هیئتعلمی گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در یک گفتوگوی تلفنی در مورد چگونگی افزایش توان زبان فارسی در ساحت توانمندسازی گنجینه واژگانی گفت: برنامهریزی زبانی یك برنامهریزی سنجیده علمی، حسابشده برای حال و آینده زبان بر اساس داشتههای زبان است.
او افزود: برای برنامهریزی زبانی باید همپای دانشهای روز و در حد توان و یا بیشتر باید واژهسازی و واژهگزینی انجام شود و علم روز را به زبان خودمان بیاموزیم.
شیوا با بیان اینكه توانایی زبان فارسی امروز در گرو این است كه زبان فارسی زبان علم باقی بماند یا اگر كاستیهایی در این زمینه وجود دارد برطرف شود تصریح كرد: جلوهگاه این برای برنامهریزی زبانی میتواند در نهادهایی مانند فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشد.
عضو هیئتعلمی گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی اظهار داشت: اگر زبان فارسی بتواند از عهده تعبیر و اصطلاحگزینی برای واژههای تخصصی در هر زمینهای برآید میتوان به ماندگاری درازمدت آن کاملاً امیدوار بود.
*** رخنه زبان بیگانه، زبان را از پویایی باز میدارد
وی با اشاره به اینكه امروزه در حوزه علوم جدید بسیاری از اصطلاحات و واژگان وارد زبان فارسی شده است بیان داشت: اگر دروازههای زبان را به حال خود رها كنیم و به روی زبان بیگانه گشوده باشد به مرور واژگان بیگانه چنان در زبان رخنه میكند كه زبان را از پویایی باز میدارد و به وابستگی عادت میدهد.
شیوا اذعان داشت: واژهسازی یكی از مهمترین اركان در برنامهریزی زبانی است و باعث میشود شأن زبان حفظ شود.
انتهای پیام/