نکوداشت فیلمسازی که دغدغه سینما داشت
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، آیین بزرگداشت کیومرث پوراحمد کارگردان فقید سینما و تلویزیون عصر امروز چهارشنبه ۲۹ فروردین در خانه سینما برگزار شد.
در ابتدای این مراسم که به همت کمیته فرهنگی انجمن منتقدان و کانون کارگردانان خانه سینمای ایران برگزار شد مازیار فکری ارشاد،پیام کوتاه جعفر گودرزی رئیس انجمن منتقدان را قرائت کرد و سپس از عباس یاری محسن امیریوسفی، عباس یاری و ابوالحسن داوودی دعوت کرد تا برای صحبت به بالای سن بیایند.
پس از پخش کلیپ کوتاهی از مستند کیومرث پوراحمد، عباس یاری منتقد سینما و مدیر مسئول مجله فیلم امروز و از دوستان نزدیک زنده یاد پوراحمد گفت:کاش این مراسم زمانی برگزار میشد که آقای پوراحمد و سایر بزرگان سینمای ایران حضور داشتند و چه تلخ است که ما بیشتر در زمان خاکسپاری ها و یادبودها بیشتر حاضر هستیم.اینمراسم پس از گذشت یک سال از درگذشت آقای پوراحمد نشان می دهد که مشکلات جامعه هر چقدر هم که زیاد باشد باز هم هنرمندی برجسته که حال خوبی برای ما ایجاد کرد را فراموش نمیکنیم.
وی افزود:شاید یکی از کسانی که باید اینجا می بود و درباره کیومرث صحبت میکرد علیرضا داود نژاد باشد که متاسفانه الان داغدار پسرش است.کیومرث پوراحمد اهل مطالعه و پژوهش بود و تلاش می کرد که در کارش ضعفی نداشته باشد. او علاوه بر فیلمسازی، به عنوان یک نویسنده متبحر و باسواد، همکار ما در مجله فیلم هم بود. برای او سینمای ایران و آدم های سینمای ایران مهم بود و دغدغه سینما داشت. هرگز ندیدم که پشت سر کسی چیزی بنویسد یا بگوید.
یاری عنوان کرد: هرگز در زمان فیلم های خودش نمیگفت که مثلاً هوای فیلم من را داشته باشید و آن را تحویل بگیرید.حتی گاهی میگفت فیلم من را خوب نقد کنید و حسابی بچلانید!
در ادامه، ابوالحسن داودی کارگردان سینما عنوان کرد: برگزاری این جلسه نشان میدهد سینما زنده است و رودی است که هیچگاه از حرکت باز نمی ایستد. رفاقت من و کیومرث به حدود چهل سال می رسد؛ زمانیکه ما هر دو در سینمای کودک فعال شدیم رفاقتمان پررنگ تر شد. سینمای کودک در سال های پس از انقلاب بیش از آن که متکی بر دانش و تکنیک سینمایی باشد مبتنی بر قدرت کودک درون فیلمسازان بود.
وی اظهار کرد: آن حس و حالی که در کارهای آن زمان بود بیشتر از درون فیلمسازان شکل میگرفت.در پنجمین جشنواره فیلمهای کودک و نوجوان اصفهان فیلم «سفر جادویی» من و فیلم «شکار خاموش» آقای پوراحمد در بخش مسابقه حضور داشتند. در جلساتی که در ان روزها داشتیم بحثهای زیادی مطرح میشد ودرباره فیلمهایمان صحبت می کردیم . او در این فیلم از فضایی صحبت میکرد که اگر باقی میماند و بسط می یافت ما امروز شاهد گونه ای از سینما که ترکیب فانتزی و عناصر ملی بود. چیزی که تقریبا در سینمای ما وجود ندارد.من از این جهت خیلی شیفته آن فیلم شده بودم.
این کارگردان سینما گفت: متاسفانه برخوردهای بدی که زمان پخش فیلمهای آخر کیومرث در جشنواره فیلم فجر در سالن با او می شد تاثیر بسیار بدی بر روحیه او گذاشت. شاید یک از نفرتانگیز ترین اتفاقات زندگی کن دیدن همین اتفاقت در سالن پخش فیلم بود.
محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان خانه سینما گفت: کیومرث پوراحمد یک کودک درون جسور داشت که این جسارت را در کنش کری های او می دیدیم .و این کودک درونش بود که به او شور و حال می داد. من قبل از نوروز ۱۴۰۱ با هم صحبت کردیم که برای مجمع عمومی کانون در اردیبهشت ماه بیایند که ایشان گفتند حتما می آیم.هیچوقت فکر نمیکردم که این آخرین گفتگوی من با ایشان خواهد بود.
وی اظهار کرد: اولین خاطره من از ایشان حدود بیست سال پیش و زمانی بود که فیلم «خواب تلخ» را می ساختم.که در آنجا شغل شخصیت اصلی مرده شور بود.صحبتی که با آقای پوراحمد داشتم گفتم که این موضع را از آن قسمت معروف سریال «قصه های مجید» الهام گرفتن که در انشای خودش از شغل مرده شوری میگفت.اتفاقا من هم مثل مجید با مادر بزرگم زندگی میکردم.ای کاش آقای پوراحمد می ماند و با ایده های جدیدش سریال ها و فیلم های ماندگاری مثل قصه های مجید را می ساخت.
رئیس کانون کارگردانان گفت: آقای پوراحمد در دهه آخر زندگی خودش مورد بی مهری های زیادی قرار گرفت و باید از همه سمت با او برخوردهای بهتری میشد. خود ما هم متوجه نشدیم که کیومرث پوراحمد عزیز فارغ از طنازی و روحیه و شاد و گاه تند مزاجی که داشت، «پوست کلفت» نبود و وجود حساسی داشت. شاید برخی فیلمسازان ترجیح دادند که در لاک خودشان فرو بروند و کنج عزلت در پیش بگیرند اما پوراحمد این گونه نبود و همواره روحیه شاد،کودک درون و ذهن عصیانگری داشت.
این خبر در حال تکمیل است....
انتهای پیام/