ماجرای آشنایی دکتر چمران با شهید صیاد شیرازی چه بود؟
به گزارش گروه فرهنگ وجامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، امروز یادآور سالگرد شهادت سپهبد شهید علی صیاد شیرازی در بیست و یکم فروردین ۱۳۷۸ است. سپهبد شهید علی صیاد شیرازی در بخش قابل توجهی از دوران دفاع مقدس، یکی از دو چهره شاخص فرماندهی میدانی جنگ در کنار فرمانده وقت سپاه بود و خدمات بی نظیری به پیشبرد دفاع مقدس انجام داد.
امیر مجتبی جعفری از نیرو‌های شهید صیاد شیرازی و از اساتید هیئت معارف جنگ، تحقیقات بسیاری درباره این شهید گرانقدر انجام داده است. این رزمنده و آزاده دروان دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار آنا، بخش‌هایی از زندگی جهادی شهید صیاد شیرازی را بیان کرده است.
جعفری درباره فعالیت‌های انقلابی شهید صیاد شیرازی می‌گوید: شاید کمتر کسی بداند که سروان انقلابی «علی صیاد شیرازی» تنها دو روز مانده به پیروزی انقلاب به خاطر فعالیت‌هایی که داشت، بازداشت می‌شود. اما ۴۸ ساعت بعد در حالی که انقلاب به پیروزی رسیده بود، آزاد می‌شود و بلافاصله سعی می‌کند تا به اوضاع آشفته پادگان‌ها در اصفهان سروسامان بدهند.
وقتی شهید چمران متوجه نبوغ نظامی صیاد شد
وی می‌افزاید: «صیاد شیرازی موقع انقلاب سروان رسته توپخانه بود. چون فکر بازی داشت و آینده نگری می‌کرد، توانست در زمانی که هنوز بسیج به شکل رسمی تاسیس نشده بود، هسته‌های اولیه بسیج را در بین مردم و جوانان انقلابی تشکیل بدهد و به رفع امور مختلف در اصفهان بپردازد.»
همرزم شهید صیاد شیرازی اظهار می‌دارد: «سال ۱۳۵۸ که خبر رسید ۵۲ پاسدار در محور سردشت به شهادت رسیده اند، صیاد شیرازی به همراه تعدادی از رزمندگان به کردستان رفت و همان جا با دکتر چمران همراه شد. هرچند در ابتدا دکتر، ایشان را نمی‌شناخت، ولی حوادثی رخ داد که منجر به آشنایی این دو شد. حتی با درخواست شهید چمران که وزیر دفاع بود، دو درجه تشویقی به صیاد دادند و او به درجه سرهنگی نائل آمد. بعد هم به فرماندهی قرارگاه عملیاتی غرب کشور منصوب شد.»
جعفری با بیان روایتی از تبحر نظامی شهید صیاد شیرازی تصریح می‌کند: «ماجرای اتفاقی که باعث شد شهید چمران پی به نبوغ نظامی صیاد شیرازی ببرد، بسیار جالب است. در یک مقطع گروهی از رزمندگان در دل منطقه دشمن جا می‌مانند. شهید صیاد شیرازی نیز در بین این گروه بود و با تبحری که داشت، آنها را از دل نیرو‌های دشمن عبور می‌دهد و همگی را به سلامت به مقر خودی می‌رساند. همان جا دکتر چمران متوجه نبوغ نظامی این سروان ارتش که دوره‌های رنجری را هم گذرانده بود، می‌شود و سپس ماجرای درجه‌های تشویقی و فرماندهی صیاد در قرارگاه عملیاتی غرب پیش می‌آید.»
وی با اشاره به دوران فرماندهی شهید صیاد شیرازی در قرارگاه فرماندهی غرب می‌گوید: «در آن زمان بنی صدر رئیس جمهور بود. بچه‌های انقلابی با مواضع بنی صدر موافق نبودند. خود شهید صیاد شیرازی هم یکی از همین نیرو‌های مومن انقلابی بود که به بنی صدر اعتراض می‌کند و او هم صیاد را عزل می‌کند؛ اما در خرداد سال ۶۰ که بنی صدر عزل می‌شود، شهید رجایی دوباره صیاد شیرازی را به قرارگاه عملیاتی غرب برمی گرداند.»
طراحی سلسله عملیات کربلا
جعفری در ادامه صحبت هایش به دوران فرماندهی شهید صیاد شیرازی در نیروی زمینی ارتش در خلال سال‌های ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۶۵ می‌پردازد و بیان می‌کند: «بعد از شهادت شهیدان فلاحی، نامجو، جهان آرا، فکوری و کلاهدوز در حادثه سقوط هواپیما در ۷ مهر ۱۳۶۰، شهید صیاد شیرازی در نهم مهر به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش انتخاب می‌شود و اتحادی بین ارتش و سپاه شکل می‌گیرد. سپس سپاه و ارتش یک سلسله عملیات موسوم به کربلا را طراحی می‌کنند که صیاد شیرازی در این طراحی نقش ویژه‌ای داشت.»
وی می‌افزاید: »در این طرح، کربلای ۱ یا همان طریق القدس منجر به آزادی بستان می‌شود. سپس کربلای ۲ یا فتح المبین منجر به آزادی شمال خوزستان و کربلای ۳ یا همان عملیات الی بیت المقدس باعث آزادسازی خرمشهر می‌شود. هرچند که کربلای ۴ یا همان عملیات رمضان با عدم الفتح روبه‌رو شد.»
این استاد هیئت معارف جنگ می‌گوید: «سال ۶۵ یکسری اتفاقاتی باعث شد تا صیاد شیرازی از جبهه‌های جنگ خارج شود. ایشان می‌رود و در سمت‌های دیگری خدمتش را ادامه می‌دهد. اما در اوایل مرداد سال ۶۷ وقتی که می‌شنود منافقین به ایران ورود کرده اند، سریع خودش را به کرمانشاه می‌رساند و در جریان عملیات مرصاد، ضربه سختی به نفاق وارد می‌کند.»
جعفری در بیان خاطراتی از همراهی اش با شهید صیاد شیرازی می‌گوید: «زمانی که ایشان فرمانده نیروی زمینی بود. در یک دوره با حفظ سمت، فرمانده دانشکده افسری شد. من هم آن زمان دانشجوی این دانشکده بودم. صیاد شیرازی توجه بسیاری به آموزش نیرو‌ها داشت. هر وقت عملیاتی انجام می‌گرفت، می‌آمد در دانشکده و به تشریح عملیات می‌پرداخت. در ضمن دانشجو‌ها را با خودش به مناطق عملیاتی می‌برد و روی زمین به تشریح عملیات و انتقال تجربیات می‌پرداخت.»
وی می‌افزاید: «خودم چند بار همراه ایشان در همان زمان جنگ به مناطق عملیاتی طریق‌القدس و فتح‌المبین رفتم و شاهد اهتمام ایشان به مسائل آموزشی بودم. شهید صیاد شیرازی بسیار فرد منضبطی بود و به لحاظ شخصیتی طوری رفتار می‌کرد که انگار نه انگار یک فرمانده رده بالا است. بسیار روحیه معنوی داشت و علاوه بر حضور در جمع رزمندگان با روحانیون و عرفای بنامی مانند آیت الله بهاءالدینی نیز حشر و نشر داشت. این امیر سرافراز لشکر اسلام عاقبت در ۲۱ فروردین سال ۱۳۷۸ توسط منافقین در مقابل منزلش ترور شد و به شهادت رسید.»
انتهای پیام/