سهم دانش‌بنیان‌ها در پیش‌بینی و هشدار سیل چقدر است؟
صادق جمالی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا درباره نقش شرکت‌های دانش‌بنیان در بهره‌وری آب و منابع آبی در کشور اظهار کرد: شرکت‌های دانش‌بنیان بسیار جوان هستند و هنوز به بلوغ لازم نرسیده‌اند، بنابراین انتظارات از آنها باید معقول و منطقی و متناسب با سرمایه‌گذاری و امکاناتی باشد که در اختیار آنها قرار داده شده است.
زمینه‌ها و ظرفیت‌های متعدد بخش آب برای ورود دانش‌بنیان‌ها
کارشناس بخش آب خاطرنشان کرد: موضوع مهم دیگر آن است که مسئله آب در کشور ما چندبعدی و چندوجهی است. بخشی از مشکل کمی و بخشی کیفی است؛ مشکل کمی به حجم ابر‌ها و بارش‌ها و میزان آب‌های سطحی و زیرزمینی مربوط است و از نظر کیفی نیز بخش مهمی از مشکل به دلیل ورود سموم، آفت‌کش‌ها و انواع و اقسام شیرابه‌ها و پسماند‌ها مربوط می‌شود؛ بنابراین دانش‌بنیان‌ها در موضوع آب و بهره‌وری در آن می‌توانند در چند بخش کمک‌کننده و مؤثر باشند.
جمالی عنوان کرد: ساخت ابزار و تجهیزات کمی و کیفی مربوط به آب که نیاز به دانش و تکنولوژی پیشرفته دارند از جمله ظرفیت‌هایی است که دانش‌بنیان‌ها می‌توانند در آن فعال باشند.
موفقیت دانش‌بنیان‌های داخلی در بخش پایش برخط کیفیت آب
کارشناس بخش آب تصریح کرد: دانش‌بنیان‌ها در بخش پایش برخط کیفیت آب کار‌های مهمی انجام داده‌اند و از نزدیک در جریان برخی از این پروژه‌ها بوده‌ام.
وی خاطرنشان کرد: در زمینه پیش‌بینی و هشدار سیل نیز می‌توان از ظرفیت دانش‌بنیان‌ها بهره برد و بخشی از این شرکت‌های دانش‌بنیان نیز در این موضوع ورود کرده‌اند به طوری که پیش بینی وقوع سیل با هوش مصنوعی یکی از فعالیت دانش‌بنیانی‌هاست که تا حد زیادی در کشور موفق شده اند.
فارغ‌بودن دانش‌بنیان‌ها از بروکراسی‌های معمول و تسریع در اجرای کار
وی با تأکید بر مزیت‌های سپردن کار به دانش‌بنیان‌ها اظهار کرد: دانش‌بنیان‌ها به طور معمول شرکت‌های کوچکی هستند که بروکراسی در آنها غالب نیست و سریعتر می‌توانند روند کار را به جلو ببرند.
جمالی بیان کرد: بخش آب حوزه گسترده‌ای است و بخشی از مشکلات آن توسط دانش‌بنیان‌ها قابل حل است. در برخی از بخش‌ها که جنبه نوآورانه و تحقیقاتی دارد، می‌توان از وجود دانش‌بنیان‌ها بهره برد، اما موضوع آب و بحران‌های آن در کشور ما بیشتر مدیریتی و حاکمیتی است.
وجود قوانین دست و پاگیر موجب زمان‌برشدن انجام امور می‌شود
وی عنوان کرد: در کنار ضعف دانش مربوط به موضوعات آب و راهکار‌های حل بحران در آن، وجود قوانین دست و پاگیر موجب زمان‌برشدن انجام امور می‌شود. کارفرمایانی که شرکت‌های دانش‌بنیان باید به آنها مراجعه کنند چندان در جریان قوانین موجود نیستند و در قرارداد‌های منعقدشده مشخص نیست که مالکیت معنوی متعلق به کارفرما است یا شرکت‌های دانش‌بنیان.
سایه تحریم در مسیر ارتباط دانش‌بنیان‌های داخلی با شرکت‌های خارجی
جمالی درباره ارتباط دانش‌بنیان‌های داخلی با شرکت‌های بین‌المللی، اظهار کرد: ارتباط این شرکت‌ها که ممکن است از نظر دانش بسیار جلوتر از شرکت‌های داخلی باشند، کمک می‌کند تا وضعیت بهتری ایجاد شود، اما مشکل این است که حتی در صورت ارتباط، کارکردن این شرکت‌ها با هم چندان سهل نبوده و سایه تحریم در مسیر این ارتباط قرار دارد.
کارشناس بخش آب با اشاره به سایه تحریم در مسیر ارتباط دانش‌بنیان‌های داخلی با شرکت‌های خارجی، اظهار کرد: بخش آب حوزه گسترده‌ای است و بخشی از مشکلات آن توسط دانش‌بنیان‌ها قابل حل است. در برخی از بخش‌ها که جنبه نوآورانه و تحقیقاتی دارد می‌توان از وجود دانش‌بنیان‌ها بهره برد، اما موضوع آب و بحران‌های آن در کشور ما بیشتر مدیریتی و حاکمیتی است.
وی تصریح کرد: بسیاری از مراکز تحقیقاتی بین‌المللی به دلیل وضع جرائمی که در زمینه ارتباط با شرکت‌های ایرانی وجود دارد از همکاری مشترک با دانش‌بنیان‌های داخلی پرهیز می‌کنند به همین دلیل این ارتباطات چندان جنبه رسمی ندارد.
انتهای پیام/