درس بزرگ کنعانی زادگان، خلیل زاده و یزدانی به سرمربی تیم ملی و تمام فوتبال ایران
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در بازی رفت و برگشت تیمهای سپاهان و الهلال دانشگر و یزدانی اخراج شدند تا بعد از خروج آنها از زمین نماینده عربستان در هر دو بازی سه گل به سپاهان بزند. در چند روز گذشته هم شاهد مصاحبه حاشیهای شجاع خلیلزاده بودیم. بازیکنی که قلعه نویی اساس کار دفاعی تیمش را روی او بنا کرده هر چند بعید است خلیل زاده در ادامه راه در تیم ملی حضور داشته باشد.
حتی به جز این سه نفر محمد حسین کنعانیزادگان هم بازیکنی است که در خط دفاعی تیم ملی بازی میکند و حاشیههای خاص خود را دارد. تجربه همه بازیهای قبلی تیم ملی و البته ماجرایی مثل حواله خودروهای لوکس ملی پوشان ثابت میکند که این مدافعان آنقدر وارد مسائل حاشیهای میشوند که این حاشیهها روی کار فنی آنها هم تاثیر میگذارد.
به طور مثال کنعانیزادگان بعد از مصاحبه تلویزیونی خود تا مدتها دچار افت شد و در جام ملتهای آسیا هم نتوانست حتی ۵۰ درصد از کیفیت فنی خود را بروز بدهد. سیاوش یزدانی هم مدافعی است که آخرین بازی خوب و بینقص او را کمتر کسی به خاطر دارد. حالا هم که شجاع خلیلزاده وارد یک حاشیه بزرگ شده و بعید ست بتواند تمام تمرکز خود را روی فوتبال بگذارد.
همه این اتفاقات و البته کارت قرمزهایی که مدافعان ما در میادین بینالمللی میگیرند هشداری است برای امیر قلعهنویی که با بازیکنان صحبت کرده و حتی در صورت لزوم در دعوت بعضی از آنها به تیم ملی تجدید نظر کند. البته در درجه اول این وظیفه باشگاهها و مربیان باشگاهی است که بازیکنان خود را توجیه کنند. یک بازیکن حداقل ۱۵ میلیارد تومان پول میگیرد تا سالی ۳۰ بازی انجام بدهد و اگر قرار باشد در مهمترین بازیهای بینالمللی اخراج شود و تیمش را ۱۰ نفره کند قطعاً همه چیز به ضرر آن باشگاه خواهد بود.
بازیکنی مثل محمد دانشگر که فصل بدی را هم سپری نکرده بود، نه تنها دست سرمربی تیمش را در بازی برگشت مقابل الهلال خالی گذاشت بلکه دو جلسه محروم شد و مشابه همین اتفاق برای سیاوش یزدانی هم افتاد. از طرفی شجاع خلیل زاده و کنعانیزادگان بارها و بارها نشان دادهاند که زوج مناسبی برای قلب خط دفاعی تیم ملی نیستند. در شرایط طبیعی حداقل یکی از این دو نفر آنقدر حاشیه دارد که این حاشیهها بر متن غلبه میکند و دود آن به چشم تیم ملی میرود.
فراموش نکنیم که تیم ملی کشورمان در جام ملتهای آسیا فقط از هنگ کنگ گل نخورد و تازه آن روز هم خوش شانس بودیم که دروازه علیرضا بیرانوند باز نشد. ما حتی از تیمهایی، چون فلسطین و سوریه گل خوردیم و در نهایت با دریافت سه گل از قطر به فینال جام ملتهای آسیا نرسیدیم در حالی که به گفته بسیاری از کارشناسان اگر ساختار دفاعی بهتری داشتیم شاید حداقل فینال جام ملتهای آسیا را به چشم میدیدیم.
انتهای پیام/