کیهان در حال بلعیدن جهان‌های نوزاد است!
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از اسپیس، کیهان با سرعت فزاینده‌ای در حال انبساط است و دانشمندان تا پیش از این فکر می‌کردند که این روند ناشی از چیزی است که انرژی تاریک نامیده می‌شود، اما مطالعات جدید، احتمال دیگری را مطرح کرده است.
کیهان به سرعت در حال انبساط است، پدیده‌ای که همه نظریه‌های کیهان‌شناسی با آن موافق هستند، اما توضیح هیچ کدام کامل نیست و دانشمندان بر سر اینکه «ماده یا انرژی تاریک جهان» دلیل این ماجرا باشد، با یکدیگر اختلاف دارند. اکنون، یک مطالعه نظری جدید دلیل متفاوتی را مطرح کرده است: جهان ما در حال انبساط است، زیرا مدام در حال جذب جهان‌های «نوزاد» و کوچکتر است.
پیشینه انبساط جهان و انرژی مرموز
مطالعات درباره پیشینه ریزموج‌های کیهانی پس از انفجار بزرگ (بیگ بنگ)، نشان داده است که جهان ما در دوران انبساط پرشتاب به سر می‌برد. برای تطابق این مشاهدات با نظریه اصلی تکامل کیهانی (مدل استاندارد کیهان‌شناسی)، فیزیکدانان فرض می‌کنند که جهان پر از ماده‌ای مرموز به نام انرژی تاریک است که انبساط را هدایت می‌کند. اما این شکل از انرژی غیرملموس به هیچ وجه خود را نشان نمی‌دهد و بسیاری از اخترفیزیکدانان را به این سمت سوق داده که شاید اصلاً وجود نداشته باشد و دلیل انبساط جهان چیز دیگری باشد.
ایده انبساط کیهان و ادغام با جهان‌های کوچکتر جدید نیست و دانشمندان در گذشته حتی نرخ انبساط جهان را نیز محاسبه کردند و نتیجه گرفتند که این انبساط ناشی از پدیده اینفلِیتون (inflaton) به معنای تورم کیهانی است که در اولین میلی‌ثانیه‌های پس از انفجار بزرگ باعث انبساط فوق‌العاده سریع کیهان شد. اما در مطالعه جدید، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این انبساط فوق سریع اولیه می‌تواند در نتیجه جذب جهان جوان ما توسط یک جهان بزرگتر باشد.
نظریه جدید درباره انبساط جهان
در مطالعه جدیدی که در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳ در مجله کیهان‌شناسی و فیزیک اختر ذرات منتشر شد، دانشمندان این ایده را مطرح کردند که انبساط جهان ممکن است در نتیجۀ ادغام مداوم با جهان‌های دیگر باشد. جان امبیورن (Jan Ambjørn)، محقق ارشد این مطالعه و فیزیکدان دانشگاه کپنهاگ می‌گوید: «یافته اصلی کار ما این است که انبساط شتابان جهان ما، ناشی از انرژی تاریک مرموز، می‌تواند یک توضیح ساده داشته باشد: ادغام با جهان‌های به اصطلاح نوزاد.»
دانشمندان در مقاله خود افزودند: «این واقعیت که جهان در مدت زمان بسیار کوتاهی منبسط شده است، نشان می‌دهد که این انبساط ناشی از برخورد با یک جهان بزرگتر است، یعنی در واقع یک جهان «والد» جهان نوزاد ما را جذب کرده است. سپس، جهان تازه بزرگ‌شدۀ ما همچنان به برخورد با دیگر «جهان‌های نوزاد» ادامه داده و آنها را نیز در خود جای می‌دهد.»
یوشیوکی واتابیکی (Yoshiyuki Watabiki)، همکار نویسنده در این مطالعه تحقیقاتی و فیزیکدان در مؤسسه فناوری توکیو، می‌گوید: «انبساط متأخر جهان ما با پیش‌بینی‌های استاندارد کیهان‌شناسی متفاوت است و ما معتقدیم که مشاهدات تلسکوپ اقلیدس و تلسکوپ جیمز وب مشخص خواهد کرد که کدام مدل بهترین توصیف‌کننده انبساط جهان ما در حال حاضر است.»
انتهای پیام/