صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۱۳ - ۰۱ اسفند ۱۴۰۲

الگوی مرموز در غارنگاری‌های ۸ هزار ساله کشف شد

باستان‌شناسان در غاری دورافتاده در آرژانتین، نقاشی‌های صخره‌ای را با قدمت تقریبی ۸ هزار و ۲۰۰ سال کشف کرده‌اند و این نقاشی‌ها را به‌عنوان قدیمی‌ترین نمونه‌های شناخته شده هنر صخره‌ای در این منطقه معرفی می‌کنند.
کد خبر : 897517

به گزارش خبرگزاری علم ‌و فناوری آنا، به نقل از نیویورک تایمز، در غاری دورافتاده در صحرای خشک «پاتاگونیا» (Patagonia) در آرژانتین، نقاشی‌های صخره‌ای کشف شده که قدمت یکی از آن‌ها به 8200 سال پیش می‌رسد.

این کشف که در مطالعه‌ای جدید در ژورنال «پیشرفت‌های علم» (Science Advances) منتشر شده است، اولین نمونه شناخته‌شده از هنر صخره‌ای در این منطقه را معرفی می‌کند و دریچه‌ای نو به سوی فرهنگ‌های باستانی ساکن در آن دوران می‌گشاید.

نقاشی‌های این غار شامل طرح‌های شانه‌مانند، پیکره‌های انسان و حیوانات و نقوش انتزاعی است. باستان‌شناسان معتقدند که این نقاشی‌ها توسط انسان‌های اولیه در دوره‌ای خلق شده‌اند که با تغییرات آب و هوایی و خشکسالی مواجه بوده‌اند.

دکتر «گوادالوپه رومرو ویلانووا» (Guadalupe Romero Villanueva)، از نویسندگان این مطالعه و باستان‌شناس در آژانس دولتی آرژانتین، معروف به شورای ملی تحقیقات علمی و فنی (CONICET)، در واکنش به این یافته‌ها گفت: ما با دیدن نتایج بسیار شگفت‌زده شدیم. این یک شوک بود و ما را مجبور به تجدید نظر در برخی از فرضیه‌هایمان کرد.

پاتاگونیا که 12 هزار سال پیش توسط انسان‌ها سکونت یافته بود، حدود 10 هزار سال پیش با تغییرات آب و هوایی روبرو شد که آن را به محیطی خشن و نامناسب برای زندگی تبدیل کرد. با این وجود، در دل این دشواری‌ها، هنرمندان به خلق نقاشی‌های خود ادامه دادند و نقوش پیچیده‌ای را بر دیواره‌های غار حک کردند.

معنای دقیق نقوش شانه‌مانند، که بیشترین تکرار را در نقاشی‌ها دارند، همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارند. اما محققان بر این باورند که این نقش به عنوان ابزاری برای حفظ خاطرات جمعی و سنت‌های شفاهی مردمانی که در دوره گرم و خشک غیرمعمول آن زمان زندگی می‌کرده‌اند، عمل کرده است.

در حالی که بشریت با چالش‌های زیست‌محیطی معاصر دست و پنجه نرم می‌کند، این تحقیق بینش‌های ارزشمندی در مورد انعطاف‌پذیری و سازگاری جوامع باستانی ارائه می‌دهد.

انتهای پیام/

ارسال نظر