پتانسیل هوش مصنوعی برای ایجاد تحول در مطالعات تاریخ هنر

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیچر، هوش مصنوعی پتانسیل زیادی برای ایجاد تحولی در مطالعه تاریخ هنر دارد. این فناوری می‌تواند به محققان کمک کند تا اطلاعات جدیدی را در مورد تاریخ و فرهنگ به دست آورده و درک عمیق‌تری از هنر به ما بدهند.

هوش مصنوعی می‌تواند با سرعت و دقت بسیار بیشتری نسبت به انسان‌ها، ویژگی‌های مانند ژست، ترکیب‌بندی، رنگ و سبک را در آثار هنری شناسایی کند.

به عنوان مثال، ژست‌ها می‌توانند اطلاعاتی در مورد دوره، سبک و معنای یک اثر هنری ارائه دهند. با استفاده از روش‌های هوش مصنوعی، رایانه‌ها می‌توانند ژست‌های ده‌ها هزار پرتره را در کمتر از یک ساعت تجزیه و تحلیل کنند؛ که بسیار سریع‌تر از زمانی که یک محقق هنر می‌تواند این کار را انجام دهد.  

هوش مصنوعی همچنین پتانسیل زیادی برای گسترش درک ما از نورپردازی در آثار هنری دارد.

به عنوان مثال، محققان از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل نورپردازی در تابلوی «دختری با گوشواره مروارید» (Girl with a Pearl Earring) اثر «یوهانس ورمیر» (Johannes Vermeer’s) استفاده کردند. آنها دریافتند که ورمیر از نورپردازی بسیار دقیقی استفاده کرده است و این نشان می‌دهد که از یک مدل زنده برای خلق اثر استفاده کرده است.

علاوه بر این، هوش مصنوعی پتانسیل زیادی برای بازیابی میراث فرهنگی از دست رفته و درک عمیق‌تری از تاریخ هنر فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی می‌تواند برای بازیابی ویژگی‌های گمشده یا بخش‌هایی از آثار هنری ناقص استفاده شود. یکی از مثال‌های برجسته در این زمینه، بازیابی نقاشی «دو کشتی‌گیر» (Two Wrestlers) اثر «ونسان ون گوگ» (Vincent van Gogh) است.

با این حال، هوش مصنوعی هنوز در حال توسعه است و چالش‌هایی نیز وجود دارد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی ممکن است در تفسیر معنای آثار هنری دچار اشتباه شوند. علاوه بر این، دسترسی به داده‌های کافی برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی می‌تواند دشوار باشد.

محققان باید برای غلبه بر این چالش‌ها تلاش کنند تا بتوانند از پتانسیل کامل هوش مصنوعی در زمینه تاریخ هنر بهره‌مند شوند.