«میرو» برای رقابت در جشنواره فیلم فجر آماده شد/ بسته شیک سینمایی با طعم آفتاب و دریا

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، فیلم سینمایی «میرو» به کارگردانی حسین ریگی و تهیه‌کنندگی سعید الهی یکی از آثار حاضر در بخش مسابقه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر است. فیلمبرداری این فیلم که در شهرستان چابهار انجام شده بود، پس از دو ماه در اوایل دی ماه امسال به پایان رسید. بنیاد سینمایی فارابی و بنیاد شهید و امور ایثارگران، سرمایه‌گذاران فیلم سینمایی «میرو» هستند.

در این فیلم بازیگرانی، چون سودابه بیضایی، امیررضا دلاوری، حمید ابراهیمی، آرزو تاج‌نیا، ابوالفضل همراه، مهدی دین‌محمدپور، ایوب افشار و جمعی از هنرمندان بومی استان سیستان و بلوچستان حضور دارند. این فیلم سومین اثر سینمایی حسین ریگی پس از فیلم‌های «لیپار» و «هوک» است که در ژانر کودک و نوجوان تولید شده و در بستر قصه‌ای متعلق به دوران دفاع مقدس در دهه ۶۰ روایت می‌شود.

ریگی سال گذشته با فیلم «هوک» در جشنواره چهل و یکم حضور داشت. داستان این فیلم در استان سیستان و بلوچستان می‌گذشت و با وجود قاب‌های چشم‌نواز از مناطق ساحلی این منطقه، به شدت از ضعف فیلمنامه و کیفیت بازی بازیگرانش رنج می‌برد. به این ترتیب «هوک» به عنوان یکی از آثار متوسط و حتی ضعیف این دوره از جشنواره نتوانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند.

پیگیری‌های خبرنگار آنا نشان می‌دهد «میرو» در مراحل پایانی اصلاح رنگ و نور و صداگذاری است و احتمالاً نسخه نهایی آن برای نمایش در جشنواره روز شنبه تحویل دبیرخانه خواهد شد.

حسین ریگی

ریگی در این اثر نیز کوشیده است همچون «هوک» تصویر متفاوتی از زادگاهش استان سیستان و بلوچستان ارائه دهد. «میرو» را می‌توان یک بسته هنری شیک با طعم آفتاب و دریا دانست که بیش از این که سودای سیمرغ داشته باشد، به دنبال معرفی ظرفیت‌ها و جاذبه‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و گردشگری این استان است. به گونه‌ای که می‌توان در جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی به «میرو» به عنوان یک سند قابل اتکا تکیه کرد.

در «میرو» علاوه بر تصاویر خوش آب و رنگ و درعین حال واقعی از مناطق مختلف سیستان و بلوچستان، عناصر هویتی همچون لهجه، پوشش و آداب و رسوم هم تعبیه شده است.

این فیلم شاید در رقابت با آثار پرستاره و خبرساز جشنواره چهل و دوم شانسی برای درخشش و کسب سیمرغ نداشته باشد. البته خبر‌ها حاکی از آن است که سودابه بیضایی در نقش مادر شخصیت «میرو» توانسته بازی خوب و متفاوتی را از خود به نمایش گذاشته و در کنار آن به خوبی از پس لهجه سخت بلوچی نیز بربیاید. ضمن این که طراحی صحنه و لباس فیلم هم نسبت به کار‌های قبلی ریگی چند گام به جلو محسوب می‌شود.

سودابه بیضایی در «میرو»

«میرو» را می‌توان اثری در راستای کشف و معرفی ظرفیت‌های خطّه همچنان مغفول سیستان و بلوچستان دانست. سعید الهی منتقد نام‌آشنای سینما نیز پس از تجربه تهیه‌کنندگی چند اثر مستند در چهار سال اخیر، این بار در قامت تهیه‌کننده فیلم بلند «میرو» قدم به جشنواره چهل و دوم گذاشته است. مستند آخری که او تهیه‌کنندگی آن را به عهده داشت، «قوی‌دل» ساخته علی فراهانی صدر بود. این اثر آذرماه امسال و در چهاردهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» موفق به کسب چهار تندیس در بخش‌های مختلف از جمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شود.

«قوی‌دل» پرونده جنجالی فروش خون‌های آلوده فرانسوی به ایران در دهه شصت را سوژه خود قرار داده بود. موضع ملتهبی که با پرداخت هنرمندانه فراهانی صدر توانست پرونده‌ای که در حال فراموشی بود را دوباره احیا کند.

سعید الهی

از این رو، با توجه به علاقه سعید الهی به موضوعات راهبردی می‌توان «میرو» را نیز در دایره سینمای راهبردی تعریف کرد. این نگاه راهبردی به پدیده سینما وقتی با نگاه همدلانه و هنری ریگی به زادگاهش (استان سیستان و بلوچستان) ترکیب شود می‌تواند نویدبخش خلق یک اثر جذاب برای معرفی زوایا پنهان و ظرفیت‌های منطقه سیستان و بلوچستان شود.

با این حال برای ارزیابی درست و دقیق این گزاره‌ها، باید فراتر از شنیده‌ها منتظر نمایش «میرو» در جشنواره ماند و دید که سومین تجربه فیلم بلند حسین ریگی اثری قابل قبول خواهد بود یا خیر؟