نوشتن از سردار سلیمانی حرکت کردن روی لبه تیغ است

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در طول چهار سالی که از شهادت حاج قاسم سلیمانی گذشته است، آثار مکتوب متعددی در رابطه با این قهرمان ملی منتشر شده، آثاری که در گونه‌های مختلف بودند، از کتاب‌های زندگینامه‌ای گرفته تا سخنرانی‌ها، داستان عملیات‌های سردار و مواردی از این دست. به تازگی هم انتشارات مکتب حاج قاسم از ۷ کتاب جدید مرتبط با این سردار بزرگ رونمایی کرد.

یکی از این کتاب‌های جدید «باران گرفته است» است، کتابی در رابطه با زندگی سردار سلیمانی از تولد تا شهادت که پر است از خاطرات ریز و درشت از زندگی کسی که به قهرمان ملی تبدیل شد. به بهانه انتشار این کتاب با احمد یوسف‌زاده نویسنده آن به گفت‌وگو پرداختیم.

یوسف‌زاده در رابطه با مدت زمان تألیف کتاب «باران گرفته است» گفت: حدود ۵-۶ ماه پروسه تحقیقات و مصاحبه‌های این کتاب زمان برد و تقریبا همین قدر هم نگارش آن طول کشید. این از کتاب خاطراتی که خود سردار سلیمانی نوشتند ویژه‌تر است. سردار سلیمانی دفترچه‌ای داشتند که چیز‌هایی در آن نوشته بودند و خیلی مجمل و سربسته به موارد مختلف زندگی شان اشاره کرده بودند، از این دفترچه کتابی هم منتشر شد، اما در کتاب «باران گرفته است» زندگی ایشان از کودکی تا جنگ روایت می‌شود و می‌توانم با جرأت بگویم که دقیق‌ترین روایت از زندگی سردار سلیمانی است که تا به امروز نوشته شده است.

وی با اشاره به ویژگی‌های این اثر گفت: این کتاب خالی از هرگونه اغراق است، یعنی ما در این اثر از سردار سلیمانی یک شخصیت اسطوره‌ای دست نیافتنی خلق نکردیم، حداقل در زمان کودکی و نوجوانی و تا زمانی که وارد سپاه می‌شوند و قبل از جنگ اینگونه نیست. در این کتاب فقط معصومیت، پاکی و صفای روحی می‌بینیم که در این بچه از کودکی وجود داشته است. خاستگاه ایشان، محل زندگیشان، مردم آن دیار، پدر و مادرش، اعضای خانواده‌اش به خوبی این مسائل را تبیین کردند.

نویسنده کتاب «باران گرفته است» ادامه داد: این اثر با گفتگو‌های چند ساعته با خواهر و برادر، بچه‌های فامیل، هم‌بازی‌ها و دوستان قدیمی او شکل گرفته است. حتی با هم باشگاهی‌های دوران نوجوانی و جوانی ایشان ساعت‌ها صحبت شده و از دل همه این خاطرات که خیلی هم خرده روایت هستند، سعی کردیم مجموعه‌ای منسجم به مخاطب ارائه کنیم، خدارا شکر خروجی کار هم امیدوارکننده است.

یوسف‌زاده در مورد ورزش‌هایی که حاج قاسم سلیمانی در دوران نوجوانی و جوانی به آن‌ها می‌پرداخت هم گفت: سردار سلیمانی در زمان نوجوانی و جوانی، هم به باشگاه پرورش اندام می‌رفتند، هم کاراته و هم در دو زورخانه کرمان ورزش می‌کردند. ما حس کردیم روایت این وجهه‌ها از زندگی حاج قاسم تاثیرگذار است و خیلی‌ها نمیدانند و مردم عادی راحت‌تر می‌توانند با کسی مثل سردار سلیمانی ارتباط بگیرند.

وی اضافه کرد: این کتاب سراسر پر است از این جزئیات. مثلا حاج قاسم سلیمانی در دوران کودکی مثل همه بچه‌ها بازیگوش بوده، شیطنت می‌کرده. گاهی اوقات درس نمی‌خوانده و معدل پایینی داشته. گاهی از معلمش کتک می‌خورده. در دوران کودکی چوپانی را هم تجربه کرده، بچه خوش صدایی بوده و خوب آواز میخوانده، تمام این نکات در کتاب وجود دارد.

نویسنده «باران گرفته است» در رابطه با سانسور‌های احتمالی و خط قرمز‌های تالیف این کتاب هم گفت: سانسوری در مورد این کتاب وجود نداشته و خانواده‌اش هم خط قرمزی برای کار نگذاشتند و نگفتند ممکن است روایت یکی از قصه‌ها به وجهه ایشان آسیب برساند. سردار سلیمانی هم آدمی بوده مثل ما. اتفاقا خانواده سردار خیلی روایت‌های صادقانه‌ای داشتند و ابایی نداشتند از اینکه راجع به زندگی شان صحبت کنند.

این نویسنده خاطر نشان کرد: کار برای سردار سلیمانی روی لبه تیغ حرکت کردن است. از این منظر که شخصیت ایشان شخصیتی است که اگر خوب به آن پرداخته نشود، خروجی آن نتیجه معکوس دارد. باتوجه به تحرکات دشمنانی که وجود دارند و شیطنت‌هایشان، چنین مسائلی قابل مشاهده است. گاهی تمام قوای دشمن بسیج می‌شود که چهره ایشان را تخریب کند؛ بنابراین کسی که کتاب می‌نویسد باید جوری این کار را انجام دهد که به افزایش محبوبیت سردار سلیمانی کمک کند و از غلو کردن و اغراق و قهرمان‌سازی‌هایی که او را دست نیافتنی می‌کنند و بپرهیزد، چنین مسائلی خیلی ضرر دارد.

یوسف‌زاده تاکید کرد: من شخصا در جلسه‌ای شاهد بودم که سردار سلیمانی راجع به کتاب حوزه دفاع مقدس صحبت می‌کردند از دهان ایشان شنیدم که می‌گفتند در روایت خاطره از دفاع مقدس، هیچگونه اغراقی نباید وجود داشته باشد. در مورد سردار سلیمانی اگر اثر فاخر با روایت صادقانه باشد می‌تواند اثرگذار باشد، ولی اگر هدف کتاب سازی باشد، نتیجه آن خوب نخواهد شد. این روز‌ها بازار نوشتن کتاب با این موضوع داغ است و هرچه در مورد سردار سلیمانی فروش می‌رود و دیده می‌شود، اگر هدف از نوشتن کتاب‌های جدید این باشد به نظر من آسیب آن بیشتر از منفعت آن است.