در دهه ۶۰ و ۷۰ برای کودکان خوراک سینمایی داشتیم/ تقویت سینمای کودک یعنی رونق گیشه
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، سینمای کودک در دو دهه اخیر با افت کمی و کیفی تولیدات مواجه بوده است. به این ترتیب بخش از جمعیت قابل‌توجهی از کودکان و نوجوان که از عوامل عوامل رونق گیشه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ محسوب می‌شدند، از دایره مخاطبان سینمای ایران خارج شدند.
مخاطبان هنر هفتم در سال‌های دور کار‌های فاخر و مخاطب‌پسندی را شاهد بودند که حتی گیشه سینمای ایران را گرم نگه می‌داشت. فیلمسازان این عرصه هم فعال بودند و آثاری همچون «گلنار»، «دزد عروسک‌ها»، «علی و غول جنگل»، «کلاه قرمزی و پسرخاله»، «شهر موش‌ها» و... که در دهه ۶۰ و ۷۰ ساخته شد، گواهی بر این مدعاست.
جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان اصفهان نیز به عنوان بزرگ‌ترین رویداد سینمایی در این حوزه در سال‌های اخیر با ضعف اجرایی و محتوایی همراه بوده و حتی در چند دوره برگزاری آن با وقفه مواجه شده است.
در این بین، برخی کمبود بودجه و ضعف فیلمنامه‌نویسی را از عوامل اصلی این افت محتوایی می‌دانند. تعدادی از اهل فن و کارشناسان این حوزه نیز معتقدند که انعکاس درست روحیات کودکانه در آثار سینمایی کار هر کسی نیست و همین موضوع شاید یکی از دلایل افت تولیدات سینمایی برای این رده سنی در سال‌های اخیر باشد.
در همین ارتباط، «محمد فیلی» بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار آنا با تأیید افت کمی و کیفی آثار سینمای کودک در سال‌های اخیر گفت: ما در سال‌های دهه شصت و هفتاد چه در تلویزیون و چه در سینما، خوراک خوبی برای کودکان و نوجوانان فراهم کرده بودیم. خود من در آن سال‌ها در صدا و سیما مرکز شیراز به همراه جمعی از هنرمندان آن خطّه دو کار خیلی ناب و دیدنی تهیه کردیم که از شبکه‌های سراسری هم پخش شد و استقبال مخاطبان را به همراه داشت.
سال‌های طلایی در سینما و تلویزیون کودک
وی اظهار کرد: این دو مجموعه عروسکی «اچ و مچ» و «اچ و مچ و رنگ‌آبی» بودند که البته «اچ و مچ و رنگ‌آبی» در سال‌های دهه هفتاد تولید شد و هر دو را آقای مهدی فقیه کارگردانی کردند. قصه این کار‌ها درباره سفر مورچه‌ها در کنار همدیگر بود که با استقبال بچه‌ها مواجه شد. معمولاً خردسالان کار‌های عروسکی را که با قصه‌های ایرانی و بومی همراه شود دوست دارند و این محتوا درباره کار‌های انیمیشن هم صدق می‌کند.
وی اظهار کرد: متأسفانه الان در شرایطی به سر می‌بریم که مدیران معمولاً پای بی‌پولی و کمبود بودجه را وسط می‌کشند. به نظر من در اولویت‌بندی بودجه‌های فرهنگی و سینمایی حتماً باید بچه‌ها در اولویت باشند؛ چراکه آن‌ها پایه‌گذار آینده هستند. همین کودکان امروز هستند که باید مملکت ما را اداره کنند و بدون دریافت آموزه‌های فرهنگی نمی‌توان آن‌ها را برای آینده آماده کرد.
ضرورت برنامه‌ریزی و سرمایه گذاری برای سینمای کودک
وی افزود: امیدوارم مدیران ما به این درجه از درک و باور برسند تا در برنامه‌ریزی‌های خودشان این موضوع مهم را در نظر بگیرند. متأسفانه حتی کارگردان‌های نامداری، چون زنده‌یادان کیومرث پوراحمد و کامبوزیا پرتوی هم که از سرآمدان سینمای کودک و نوجوان بودند، بعد از دو یا سه کار خوب به خاطر بی‌توجهی مدیران از این فضا دلزده شدند و دوباره به سینمای بزرگسال برگشتند. بنابر این باید برای سینمای کودک نوجوان سرمایه‌گذاری مناسبی داشته باشیم.
فیلی درباره سینمارفتن به صورت خانوادگی نیز گفت: خوشبختانه بخش زیادی از پدران و مادران ما حواسشان جمع است که سینمارفتن می‌تواند تأثیر بسیار مثبتی در روند تربیت بچه‌ها داشته باشد. از سوی دیگر، اگر فیلم‌های خوبی روی پرده باشند، معمولاً بچه‌ها پدر و مادر‌ها را برای رفتن به سینما قانع می‌کنند و همین موضوع می‌تواند به رونق گیشه کمک کند.
انتهای پیام/