پیش‌بینی تخریب ۶۰ درصد ساختمان‌های کشور با زلزله ۷ ریشتری
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، علی بیت‌الهی رئیس بخش زلزله‌شناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی اظهار کرد: سناریوی زلزله‌ای به بزرگی ۷ ریشتر در مراکز استانی بر اساس اطلاعات آمار سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، مدل کاهیدگی دکتر قدرتی، روابط شکنندگی ناصراسدی و همکاران و زلزله‌های مرکز لرزه‌نگاری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران انجام شده است.
وی افزود: در این ارزیابی پسلرزه‌ها از داده‌های اصلی حذف نشده اند. اثر ساختگاه به‌دلیل کمبود اطلاعات لحاظ نشده است، ساختمان‌های اسکلت دار بتنی و فولادی یکسان فرض شده است (به‌دلیل اختلاف ناچیز در fragility curves). لازم به‌ذکر و پر واضح است که برآورد‌ها تقریبی و تخمینی و با هدف ارائه تصویری کلی از ابعاد حادثه در سناریوی بدتر برای هر کدام از مراکز استان‌هاست.
وی بیان کرد: بدیهی است احتمالاً رخداد در نواحی مختلف یکسان نیست. اما برآورد حاضر با توجه به درصد آسیب پذیری ها، واحد‌های فاقد اسکلت، جمعیت اطراف رومرکز زلزله فرضی با بزرگی ۷ و مواردی از این قبیل می‌تواند سیمای ملموس از ابعاد حادثه فرضی را در استانها نشان دهد.
۱- محدوده تهران-کرج و اطراف آن، گستره‌ای با ریسک به‌مراتب بالاتر در پهنه ایران زمین است. برآورد اولیه خسارت برای زلزله ۷ در این محدوده نشان از آسیب پذیری جدی بیش از ۲ میلیون واحد مسکونی و در معرض قرارگیری بیش از ۶ میلیون جمعیت دارد. مجاورت این دو کلانشهر به هم، ابعاد ریسک را چند برابر سایر گستره‌های مراکز استانی دیگر کرده است.
۲- با توجه به آمار ۱۳۹۵ و تعداد واحد‌های مسکونی فاقد اسکلت، درصد آسیب پذیری واحد‌های مسکونی (با فرض وقوع زلزله با بزرگی ۷)، در شهر‌های یزد و زاهدان بالای ۷۰ درصد و درصد آسیب پذیری واحد‌های مسکونی کرج و تهران کمتر از سایر مراکز استانی است. هرچند که تعداد به‌مراتب بالای واحد‌های مسکونی در این دو شهر (تهران و کرج و اطراف آن) ابعاد آسیب پذیری را بیشتر نشان می‌دهد.
۳- مراکز استانی تهران، کرج، مشهد، اصفهان و شیراز و اطراف آن‌ها تعداد واحد‌های مسکونی فاقد اسکلت بالاتری را نسبت به سایر نواحی دارند.
۴- نواحی تهران، کرج، اصفهان، مشهد، شیراز و تبریز، جمعیت به‌مراتب بیشتری را در معرض خطر زلزله فرضی با بزرگی ۷ (در نقطه وسط مراکز استانی) خواهند داشت.
۵- این تحقیق، ۱۴ پارامتر در معرض ریسک از نوع جمعیتی و ساختمانی را مد نظر قرار داده که در این نوشتار به ۶ مورد آن اشاره شد.
۶- مولف برای برآورد تعداد ساختمان‌های آسیب دیده، بطور تقریبی، سه واحد مسکونی را یک ساختمان فرض کرده است.
۷- تلفات جانی زلزله‌ها در شب به‌طور تقریبی و میانگین ۳ برابر زلزله‌های روز است. مفهوم جمعیت در معرض خطر به معنی تلفات جانی زلزله‌ها نیست.
۸- آشنایی با ابعاد حادثه، الزاما باید منجر به اقدامات کاهش ریسک شود، علاوه بر آن آمادگی در حین رخداد و بعد آن نیز از دستاورد‌های مهم سناریو‌های مختلف زلزله خواهد بود.
۹- برپایه این مطالعه، نشان داده می‌شود که بطور متوسط در کشور، با رخداد زلزله‌ای به بزرگی ۷ حدود ۶۰ ساختمان‌ها تخریب می‌شود.
انتهای پیام/