صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
یادداشت؛

نمایش «دایره»، اجرایی خلاقانه نسبت به واقعه عاشورا

نمایش «دایره» یکی از خلاقانه ترین اجراهای سال های اخیر نسبت به واقعه عاشورا است، نمایشی فارغ از قیل و قال و شعارزدگی.
کد خبر : 863610

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ حمیدرضا کاظمی پور عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینمای ایران درباره نمایش «دایره» به طراحی و کارگردانی رضا عرفانی که این شب ها در تالار مولوی به صحنه می رود، یادداشتی در اختیار آنا بدین شرح قرار داد: در نگاه اول باید گفت نمایش «دایره» یکی از خلاقانه‌ترین اجرا‌های سال‌های اخیر نسبت به واقعه عاشورا است، نمایشی که فارغ از قیل و قال و شعارزدگی، تصویری به شدت تاثیر گذار از واقعه عاشورا ارائه می‌دهد و بی آنکه کلام بر صحنه فریاد بزند تصویر است که مخاطب خود را جادو می‌کند.

پرفورمنسی از رنگ و نور و صدا که به خوبی در کنار یکدیگر چیده شده است و با بهره گیری هوشمندانه از سبک تعزیه ایرانی به اجرایی مدرن نزدیک شده است.

عرفانی در اجرای نمایش «دایره» با به کارگیری عناصر بسیار ساده به سکوی نمایش خود به شدت جانبخشی می‌کند و با بهره گیری درست از شیوه اجرایی تعزیه مخاطب خود را نیز در خلق اثر خود درگیر کرده تا از تکنیک فاصله گذاری در این شیوه اجرایی نیز غافل نمانده باشد.

آنچه که بی شک نمایش «دایره» را از یک روایت و مضمون آشنا برای مخاطب ایرانی بالاتر قرار می‌دهد، زبان نمایش است که کارگردان توانسته است با نگاهی خلاقانه به یک فرم اجرایی فراگیر دست یابد که حتی برای مخاطب غیر فارسی نیز کاملا ملموس و قابل فهم است.

روایتی که در آن از شیون و زاری خبری نیست، اما آوا‌ها و نوا‌ها پازل‌های تصویری واقعه را به خوبی کامل کرده و اثری دو چندان بر روح مخاطب می‌گذارد.

کارکرد نور در اجرای نمایش دایره به شدت درخشان است و کارگردان توانسته است از این عنصر نمایشی در خلق اتمسفری موثر و کارکردی در خدمت کار به خوبی بهره گیرد، فراموش نکنیم که نور در قالب اجرا‌های نمایشی مفهوم کارکردی خود را از دست داده و صرفا به عنوان ابزاری جهت تغییر صحنه از آن استفاده می‌شود، اما نور در نمایش دایره کاملا کارکردی و فضا ساز است.

دایره، اما در شروع کمی زبانش لنگ است و سکوت‌های طولانی راوی در لحظاتی به ریتم کار آسیب می‌رساند که شاید نیازمند یک بازنگری مجدد توسط کارگردان اثر است.

فرم و ساختار بی شک حرف اول را در نمایش دایره می‌زند و یک روایت پر تکرار در تعزیه ایرانی را با نگاهی خلاقانه و از زاویه‌ای دیگر به اثری بدیع نزدیک می‌نماید.

انتهای پیام/

ارسال نظر