آنا گزارش می‌دهد؛
کابوس بیکاری، علت اصلی لغزش معتادان بهبود یافته
توجه به اشتغال و توانمندسازی معتادان بهبود یافته، مسئله ترک اعتیاد و بقای پاکی این افراد را پایدارتر می‌کند و انگیزه و عاملی مهم برای ادامه زندگی بدون موادمخدر برای آن‌ها محسوب می‌شود.
کد خبر : 859216
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، فرزانه فراهانی_ معضل اعتیاد یکی از معضلات اجتماعی تلخ و آزاردهنده‌ای است که همه جوانب زندگی افرادی که گرفتار آن می‌شوند را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و تبعات سنگین و گاهی غیر قابل جبرانی را به جامعه و سایر افراد تحمیل می‌کند.
گاهی معضلاتی چون فقر، حاشیه نشینی، نداشتن سواد کافی، طلاق والدین، زندگی و رفت و آمد در محیط‌های ناسالم و پرخطر و مواردی از این قبیل منجر به گرایش افراد به مصرف موادمخدر می‌شود و گاهی هم افراد علی رغم برخورداری از یک زندگی با رفاه و شرایط مناسب گرفتار اعتیاد و پیامدهای منفی آن می‌شوند.
بر اساس آنچه در سخن برخی مسئولان حوزه مبارزه با موادمخدر آمده است امروز دسترسی افراد به انواع موادمخدر صنعتی و سنتی نسبت به گذشته ها ساده‌تر و کم دردسرتر شده است و این مسئله خود عامل اعتیاد بسیاری از معتادان به شمار می‌آید و در این میان بیشترین خطر متوجه نوجوانان و جوانان هیجان طلبی است که به دنبال سرخوشی و شادی هستند.
از علل معتاد شدن افراد در سن و سال مختلف که بگذريم مسئله‌ای که به شدت حائز اهمیت است موضوع ترک معتادان و در مسیر درمان قرار گرفتن آن‌ها است که در همه جای دنیا با چالش‌های متعدی به پیش می‌رود و روند قابل قبولی نسبت به آمار معتادان و مصرف کنندگان موادمخدر ندارد.
عمده‌ترین چالشی که منجر به لغزش معتادان و ناقص ماندن چرخه درمان آن‌ها می‌شود «بیکاری» و نداشتن شغلی برای کسب درآمد است که تجربه ترک اعتیاد معتادان را بارها و بارها برای این افراد تکرار می‌کند.
بیکاری و بیگاری ۲ عامل لغزش معتادان بهبود یافته!
بیکاری و بیگاری ۲ عامل لغزش معتادان بهبود یافته!
امان‌الله قرائی مقدم جامعه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، اظهار کرد: بیکاری معضلی است که وجود آن بستر ايجاد بسیاری از آسیب‌های اجتماعی در جامعه را فراهم می‌کند و علت اعتیاد بسیاری از معتادان نیز از این معضل منشأ می‌گیرد.
وی اضافه کرد: بسیاری از افراد معتاد دارای مهارت و حرفه‌ای هستند که به دلیل پیدا نکردن شغلی مناسب با توانمندی خود و احساس سرخوردگی که در آن‌ها به وجود آمده است در بلای خانمانسوز اعتیاد گرفتار شده و از مسیر زندگی سالم منحرف شده‌اند.
اين جامعه شناس همچنین خاطرنشان کرد: در حوزه ايجاد اشتغال برای جوانان و افراد جویای کار دستگاه‌های بسیاری دارای مسئولیت هستند و وظایف قانونی برای آن‌ها تعیین شده است، اما کوتاهی در انجام این وظایف کار را گاهی به اعتیاد جوانان منتهی کرده و در ادامه نیز درمان معتادان را سخت و پر چالشی کرده است.
قرائی مقدم در ادامه یادآور شد: با وجود برخورداری بسیاری از معتادان بهبود یافته از توانمندی‌ها و تحصیلات در رشته‌های مختلف کاری که به آن‌ها سپرده می‌شود با دستمزدی که باید در ازای آن دریافت کنند همخوانی ندارد و به عبارتی در ازای پرداخت مبلغی ناچیز در بسیاری از مواقع از این افراد بیگاری کشیده می‌شود و متأسفانه این شرایط در مراکز دولتی هم که به درمان معتادان اقدام می‌کنند، به چشم می‌خورد.
وی تصریح کرد: نظارت بر عملکرد مراکز و نهادهایی که نیروی کار خود را از معتادان بهبود یافته انتخاب می‌کنند از جمله مواردی است که باید مورد توجه مسئولان این حوزه و به ویژه مورد توجه قوه قضائیه واقع شده و دست سوءاستفاده کارفرمایان از نیروی کار ارزان به نام بهبود یافتگان معضل اعتیاد کوتاه شده و از آسیب‌هایی که دنبال کردن این رویه به همراه دارد جلوگيری شود.
این جامعه شناس بر ضرورت ایجاد حس ارزشمندی و توانمندی معتادان بهبود یافته در کنار پرداخت دستمزد متناسب با توانمندی آن‌ها تأکید و اضافه کرد: اگر به اندازه کافی به توانمندی معتادانی که اعتیاد خود را ترک کرده‌اند توجه نشود، احتمال لغزش و تخریب چُنین اشخاصی وجود دارد و تمام زحمات و هزینه‌هایی که برای ترک فرد صرف شده باشد از بین رفته و به هدر می‌رود.
بیش از ۶۰ درصد معتادان در مهارتی توانمند هستند
قرائی مقدم همچنین بر اهمیت استفاده از نظرات کارشناسان و روانشناسان در مسیر درمان و پس از آن ایجاد اشتغال معتادان بهبود یافته تاکید کرد و گفت: فرد معتاد وقتی که در مسیر ترک قدم می‌گذارد، نیازمند دريافت مشاوره و راهنمایی در انجام بسیاری از امور روزمره خود است و با بهره‌مندی از خدمات روانشناسی و مشاوره میتواند زمینه ثبات پاکی خود را فراهم بیاورد.
وی خاطرنشان کرد: درمان اجباری اعتیاد موفقیت چندانی به همراه ندارد و معمولا چرخه درمان با اجرای طرح‌های متعدد دستگیری و انتقال معتادان متجاهر به مراکز ترک اعتیاد ناقص و بی‌هیچ دستاوردی تکرار می‌شود.
این جامعه شناس تصریح کرد: آنچه در اصل موجب عدم بازگشت افراد بهبود یافته به سمت اعتیاد کمک می‌کند فراهم کردن بستر داشتن شغلی مناسب با درآمد متناسب با زحمت و تخصص آن‌ها است که متأسفانه تا امروز در بسیاری از موارد نادیده گرفته شده است.
قرائی مقدم تأکید کرد: بر اساس آمارها بیش از ۶۰ درصد معتادین تا پیش از ابتلا به اعتیاد به مصرف مواد مخدر با داشتن مهارت و تخصص در شغلی شاغل بوده و با طی کردن دوره درمان و به ثبات رسیدن سلامت نسبی می‌توان در شغلی که دارای مهارت بوده‌اند آن‌ها را مشغول به کار کرد.
وی اضافه کرد: بیکاری و به ویژه بیکاری معتادان بهبود یافته، زنگ خطری است که سال‌هاست به صدا در آمده و برای کاهش این معضل اجتماعی باید در خصوص ایجاد اشتغال و پرداخت دستمزد مناسب به این افراد چاره اندیشی کرد.
آیا تغییر نام مراکز بهاران در توانمندسازی معتادان بهبود یافته موثر می‌شود؟
آیا تغییر نام مراکز بهاران در توانمندسازی معتادان بهبود یافته موثر می‌شود؟
سال‌های گذشته مراکزی برای مهارت و توانمندسازی معتادان در حال بهبودی تحت عنوان مراکز بهاران توسط شهرداری‌ها ایجاد شده و این مراکز قرار بود برای کاهش درد و رنج معتادان در رفع بیکاری فعالیت کنند.
آمار فعلی معتادان متجاهر و روند گسترش ايجاد مراکز ترک اعتیاد و همچنین تصویری که از حضور مستمر معتادان در خیابان‌های شهری مثل تهران به چشم می‌خورد بیانگر این است که مراکز توانمندسازی و حرفه آموزی بهاران ویژه معتادان متجاهر نتوانستند به خوبی رسالت اصلی ايجاد این مراکز را به جا بياورند.
صحت مطالب فوق را از گفته‌های احمد احمدی‌صدر مدیر عامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران، که در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، بیان کرده است می‌توان تأیید کرد.
به گفته احمدی‌صدر آن رویکردی که مراکز بهاران قرار بود در توانمندسازی بهبود یافتگان از اعتیاد داشته باشند، در طول ۴ تا ۵ سال اخیر دنبال نشد.وی اضافه کرد: مراکز بهاران در طول سال‌هایی که گفته شد به ملک یک عده برای کاسبی تبدیل شده بود و اصلا در آن مراکز، بهبود یافتگان توانمند نمی‌شدند و این مسئله مورد توجه قرار نگرفته بود.
مدیر عامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران همچنین خاطرنشان کرد: ما در دوره جدید مدیریت شهری مراکز بهاران قبلی را با رویکردی جدید به مراکز پویش تغییر و شکل جدیدی به آن دادیم و این مراکز به عنوان مراکز توانمندسازی بهبود یافتگان از اعتیاد و معتادان متجاهر بهبود یافته مورد استفاده قرار می‌گیرند.
احمدی‌صدر در ادامه تأکید کرد: از آنجا که مراکز بهاران به جایی برای کاسبی تبدیل شده بودند، در حال حاضر چیزی دیگر به عنوان مراکز بهاران سابق نداریم و مراکز پویش جایگزین آن‌ها شدند.
وی یادآور شد: ما هم اکنون به ازای هر واحد مرکز نگهداری یاور شهر، یک مرکز پویش فعال هم داریم و آمار مراکز پویش و مراکز یاور شهر در حال حاضر به ۹ مرکز می‌رسد، اما به جز این مراکز بیش از ۲۲ مرکز کارآفرینی داریم که در واقع مراکز فوق به کارآفرینی و ایجاد شغل برای معتادان بهبود یافته اقدام کرده‌اند.
مدیر عامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در پاسخ به اینکه گفته می‌شود ملک برخی از مراکز بهاران سابق فروخته شده‌اند، تصریح کرد: مسئله فروش ملک مراکز بهاران که می‌گویند فروخته شده‌اند صحت ندارد، بلکه تنها کاربری آن‌ها تغییر کرده است.
حال باید دید با تغییر نام مراکز بهاران به مراکز «پویش» آیا تغییری هم در عملکرد این مراکز و اصلاح مدل توانمندسازی و ایجاد اشتغال معتادان بهبود یافته به وجود می‌آید یا اینکه قرار است صرف بودجه و به کارگیری نیروی کار در این مراکز با همان رویه قبلی و فقط با تغییر نام دنبال شود.
اگر مسئولان حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی پای درد و دل و صحبت‌های معتادان بهبود یافته که تجربه چندین بار ترک ناموفق و لغزش‌های پی در پی را داشته‌اند بنشینند آن‌وقت می‌بينند که مهمترین عامل این لغزش‌ها نداشتن شغلی مناسب پس از ترک اعتیاد و همین‌طور عدم برخورداری شان از دستمزدی مناسب است.
انتهای پیام/