عروسک‌های نمایش «مامان» چطور به اجرا رسیدند

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «مامان» به نویسندگی و کارگردانی الهام سلج محمودی در هفتمین روز از نوزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران-مبارک در سالن چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت.

وی درباره داستان نمایش در گفت‌وگو با خبرنگار آنا گفت: داستان این نمایش به دغدغه من در رابطه با والدین بازمی‌گردد؛ اینکه ما فرزندان تا کجا و تا چه میزان در قبال والدین مسئول هستیم. به‌ویژه در زندگی‌های امروز که هریک از ما به بهانه‌های مختلف، چون تحصیل، ازدواج، کار و... از پدر و مادر جدا می‌شویم و آن‌ها تنها می‌مانند.

این هنرمند ادامه داد: وظیفه ما به‌عنوان فرزند تا کجاست؟ نگاه والدین به ما چگونه است؟ درواقع دغدغه اصلی من بحث انتخاب بود. اینکه انتخاب ما، چه با رضایت و چه با اجبار برای دور شدن از پدر و مادر چقدر در زندگی ما و آن‌ها تأثیرگذار است.

این هنرمند توضیح داد: برای رسیدن به آنچه در ذهن داشتم درنهایت و پس از اتود‌های فراوان به داستان یک مادر و پسر رسیدم.

وی با اشاره به روند تمرین و آماده‌سازی نمایش افزود: برای رسیدن به فرم اجرایی و نهایی کار، عروسک بزرگ نمایش بار‌ها و بار‌ها تغییر کرد. خیلی روی نور، صدا، سایه‌ها و تنهایی مادر کار شد. دوست داشتم این تنهایی را بیشتر ادامه می‌دادم چراکه احساس می‌کنم مادر‌ها بیشتر از پدران در خانه تنها و منتظر هستند.

این هنرمند توضیح داد: از اتود‌های مختلف استفاده کردیم. یکی از عروسک‌ها کاملاً پشتش به تماشاگر بود و این موقعیت، چالش بزرگی برای عروسک‌گردانان داشت. برای رسیدن به چگونگی این عروسک به فرم اجرایی تاپ‌تیبل رسیدیم و چون دست‌ها کش می‌آمد، کمک می‌کرد تا کار شکل فانتزی‌تری پیدا کند. عروسک مادر هم تلفیق ماروت یا همان تلفیق انسان و عروسک بود، البته عروسک‌های ماروت «فک‌زن» هستند که عروسک ما این ویژگی را نداشت.

کارگردان «مامان» درباره روند برگزاری جشنواره گفت: امسال با توجه به بحث داوری‌هایی که با حضور کارگردانان در جشنواره انجام می‌شد به‌ناچار آثار زیادی را تماشا کردیم که این موضوع باعث خوشحالی است چراکه به‌شخصه در شرایطی دیگر و خلاف آنچه رویکرد جشنواره در این باره بود، تماشای تعدادی از کار‌ها را از دست می‌دادم. خوشبختانه با آثار متنوع که سلایق مختلف را درگیر می‌کرد، روبه‌رو شدم که نشان از انتخاب‌های خوب جشنواره بود.

وی آرامش و کم شدن دغدغه‌های اجرایی را از نکات اصلی این دوره جشنواره دانست و توضیح داد: بر اساس برنامه‌ریزی جشنواره خوشبختانه سالن زودتر در اختیار گروه قرار گرفت و ما دیگر نگران دکور و آماده‌سازی نبودیم. حتی بابت حمل‌ونقل عروسک‌ها و دکور، وسایل نقلیه در اختیارمان بود که این موضوع هم باعث شد آرام‌تر و با دغدغه کمتر روی صحنه برویم.

وی حضور کارگردانان به‌عنوان داور را نیز دیگر نکته مثبت جشنواره دانست و گفت: جامعه عروسکی خیلی کوچک است و همه همدیگر را می‌شناسیم. ما با توجه به شناخت و ارتباطی که با هم داریم به داوری کار‌های یکدیگر می‌نشینیم. درواقع ما تمامی آثار را مرتب با سختی‌هایی که خودمان کشیده‌ایم، مقایسه می‌کنیم و به همه آن‌ها منصفانه نگاه می‌کنیم. البته اینکه منصف نباشیم ویژگی شخصیتی است که تنها ممکن است برخی افراد درگیر آن باشند. درهرحال این شیوه داوری نوعی تمرین دموکراسی بود.

محمودی با اشاره به کمک‌هزینه‌های این دوره گفت: به‌نظرم کمک‌هزینه‌ها امسال نسبت به قبل خیلی متفاوت بود، اما باید در نظر داشته باشیم که همه‌چیز بسیار گران است و دیگر هزینه‌های تولید کار را پوشش نمی‌دهد. محل تمرین، پذیرایی، متریال ساخت عروسک‌گردان و... همه گران و هزینه‌بر است؛ بااین‌حال باز هم بابت برنامه‌ریزی خوب و منظم از ستاد برگزاری این رویداد ممنونم.

کارگردان نمایش «مامان» در پایان گفت: گروه من در سخت‌ترین روز‌ها برای تمرین آماده بودند. آن هم در شرایطی که خارج شدن از خانه سخت بود و همچنین تکلیف جشنواره هنوز مشخص نشده بود. آن‌ها خیلی همدل و حمایت‌گرانه با من جلو آمدند و از تک‌تک آن‌ها تشکر می‌کنم. قطعاً اگر گروه‌ها همیشه در کنار هم باشند، اتفاقات خوبی خواهد افتاد.

نوزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران- مبارک، از هشتم تا هفدهم تیر به دبیری هادی حجازی‌فر در تهران برگزار شد وامشب مراسم اختتامیه آن برپا می‌شود.