حجاب از دیرباز جزء آداب اسلام و ادیان دیگر بوده است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از میمه، حجت‌الاسلام محمد شریفانی رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی در نشست تخصصی جهاد تبیین ساحت‌های حجاب که در دانشگاه‌ آزاد اسلامی واحد میمه برگزار شد اظهار کرد: افراد جامعه ممکن است از منظر دینی، قرآنی، ادیان گذشته، حقوق بشر و آسیب‌های اجتماعی به موضوع حجاب و پوشش نگاه داشته و آن را تحلیل کنند.

وی با اشاره به آیات مرتبط با عفاف و حجاب در سوره مبارکه نور عنوان کرد: حفظ حریم خصوصی والدین توسط فرزندان، مراقبت از چشم در زنان و مردان، منع زنان از ناز و اشوه در صحبت کردن، پرهیز زنان از خودآرایی برای نامحرمان و پنهان داشتن زینت‌ها، رعایت حریم عرضی انسان‌ها و حرمت افراد و ترویج ازدواج به عنوان اصل بنیادین در جامعه، رعایت عفت برای افرادی که قادر به ازدواج نیستند، بخشی از بسترسازی‌های قرآن کریم در حوزه حجاب است.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ آزاد اسلامی ادامه داد: دین مسیحیت با صراحت راجع به عفت و پوشاندن سر تأکید می‌کند و به‌طور کلی از بررسی حدود و کیفیت حجاب در ادیان چهارگانه اسلام و مسحیت و یهودیت و … استنباط می‌شود که رعایت حجاب در ادیان مختلف به مراتب بیشتر از اسلام بوده و مورخان نه تنها به مرسوم بودن که به سخت‌گیری‌های بیش از حد هم در این حوزه اشاره می‌کنند و این نشان می‌دهد که حجاب از دیرباز جزء آداب اقوام دیگر و اسلام بوده است.

شریفانی بیان کرد: در دنیای امروز آزادی افسار گسیخته پوشش، از بین رفتن انحصار ازدواج بین زن و مرد و ارزش گذاشتن به جذابیت جنسی را در جوامع غربی شاهد هستیم؛ اما در اسلام تلاش بر این است که لذت آفرینی برای زوج امر مثبت و دارای ثواب شود و زن در جامعه بدون استرس و نگاه‌های جنسی با رعایت پوشش خود در آرامش باشد.

وی اضافه کرد: هیچ منافاتی بین حجاب و پیشرفت وجود ندارد و اینگونه نیست که هرجا حجاب باشد پیشرفت نباشد؛ بلکه نگاه اسلام این است که بهره‌گیری از جذابیت زنان در جامعه به عنوان یک محصول تجاری وجود نداشته نباشد.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ه آزاد اسلامی به ارتباط حجاب با مدگرایی و توجه به مظاهر مد در پوشش پرداخت و مطرح کرد: یکی از انگیزه‌های افرادی که با پوشش‌ها و آرایش‌های مختلف ظاهر می‌شوند، مدگرایی است و هدف از جلب توجه دیگران، مقبولیت گروهی، جبران برخی از کمبود‌ها بوده و افراد بیکار، کم سواد و ضعف الایمان و شهرنشین‌ها بیشتر به این مسئله توجه می‌کنند.

شریفانی مدگرایی را در جامعه دو نوع بیان کرد و افزود: یک نوع مدگرایی، مدگرایی منفعل یعنی هواپرستانه و بی هدف و مهارناپذیر است و دیگری مدگرایی فعال نوگرایانه، معمول و هدفمند بوده که در اسلام تعریف شده و مدگرایی که به خودنمایی، جلب توجه دیگران و برتری جویی و رقابت کشیده شود مورد مذمت اسلام است.

وی به تبیین بیشتر مسئله مدگرایی پرداخت و به ابعاد و علل اصلی مدگرایی در جوامع اشاره و عنوان کرد: جنسیت، تمکن مالی، عدم نظارت خانواده، خلأ روحی، پایین بودن عزت نفس، اصالت دادن به ارزیابی دیگران، تهی شدن زندگی از معانی متعالی، ضعف تربیت، میل به مقاومت در برابر فرهنگ حاکم، بی اعتنایی به ارزش‌ها و مصرف بی رویه رسانه، رشد شهرنشیی، فرایند جهانی شدن و ارتباطات گسترده با کشور‌های مختلف همه از عواملی است که مدگرایی را توسعه می‌دهد.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ه آزاد اسلامی تبیین کرد: اگر مدگرایی برخلاف عرف زمانه، غیرمعمول، ناسازگار با شرایط جنسی و موقعیتی افراد، تشبه به کفار و جنس مخالف، خودنمایی، ریاکاری و آزاردهنده نباشد به طور قطع مورد توجه اسلام است.