تجهیز و نوسازی مدارس با فناوری نوین/ بهرهبرداری از ۲ هزار طرح آموزشی در سال تحصیلی جدید
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، برنامه تلویزیونی صف اول پنجشنبه شب (۸ تیر) با حضور حمیدرضا خان محمدی؛ معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور به موضوعات نوسازی مدارس فرسوده تا ساخت مدارس با فناوریهای جدید به گفتگو پرداخت. متن کامل این برنامه به شرح زیر است:
امسال چقدر مدرسه اضافه خواهد شد؟
در 6 ماه اول با همه محدودیتها و مشکلاتی که دشمنان نظام برای دولت ایجاد کردند از منظر تحریمهای ظالمانه و مسائلی از این دست که این جا ما باید از رسانه ملی استفاده کنیم و یکی از جاهایی که این تحریمها به شدت اثرات سوء میگذارد و باعث اختلال میشود؛ مدرسه است. آن تعهدی که ما داریم به دانش آموزان مان که در محیط استاندارد درس بخوانند با همه مشکلات در شش ماه اول هزار و ۱۰۰ پروژه در قالب پنج هزار و خردهای کلاس درس تحویل دانش آموزان شد. در بهمن ماه هدف گذاری کردیم مبتنی بر نیازهایی که پیش بینی میکردیم با مدیران کل آموزش و پرورش، مدیران کل نوسازی در مشهد گردهمایی داشتیم آن جا هدف گذاری کردیم برای این که به چالش نخوریم و همین طور پروژههای نیمه تمام که در اولویت دولت مردمی است آن را هم جمع و جور کنیم دو هزار پروژه هدف گذاری شده در قالب حدوداً ۱۰ هزار کلاس درس که در شش ماهه اول بتوانیم تحویل دهیم، حالا بعضی از آنها همین طور تحویل داده میشوند؛ توسط خیّر ساخته شدند، با مشارکت، بعضاً تحویل داده میشوند، اما رسماً دانش آموزان در مهر ماه امیدواریم که در ۱۰ هزار کلاس درس جدید تحصیل کنند.
آیا شرط تحقق منابع مالی ندارد؟
اولاً حمایتهای ریاست جمهور از موضوع مدرسه سازی در تأمین منابع، ما در روزهای آخر سال منابع خوبی را توانستیم با همه مشکلاتی که بود جذب کنیم و در سال جدید هم، در دو سه هفته آینده منابعی تزریق خواهد شد به ما از اعتبارات ملی مان که این میتواند به ما کمک کند در تسریع، شاید افزایش، اما ما حداقل را الآن که تعهد کردیم ان شاء الله بتوانیم به بچه هایمان هدیه دهیم و در فضاهای نو، استاندارد و قطعاً دانش آموزی که در یک فضای استیجاری مخصوصاً در کلان شهرها درس میخوانده الآن در یک فضای استاندارد و ایمن قرار بگیرد، آن یادگیری اش افزایش پیدا خواهد کرد.
درصد پیشرفت فیزیکی همین دو هزار پروژه که اشاره فرمودید چقدر است؟
ما چیزی که پیش بینی کردیم بر مبنای تحویل است، یعنی میانگین پیشرفت فیزیکی انجام نشده، اما از لحاظ حجم پروژههایی که تحویل شده، فکر کنم ۷۰ درصد از آنها به مرور تحویل شده، ۳۰ درصد باقی مانده با این تخصیصهای جدیدی که میآید ما حتماً به آن نقاط خواهیم رسید و تلاش شبانه روزی دوستان ما و جوانان نوسازی که واقعاً ما عمدتاً تیم سازمان نوسازی جوان هستند، همه جهادگر و پر تلاش. امیدواریم که این تحقق بیش از آن چیزی که ما پیش بینی کردیم اتفاق بیفتد یعنی ما بیش از ۱۰ هزار کلاس درس بتوانیم به دانش آموزان تحویل دهیم. حالا بین اینها پروژههای ورزشی، استخرهای دانش آموزی و اینها هم هست که در روز مقرر اینها را اعلام خواهیم کرد.
کل نیاز کشور چقدر است؟
ما تقریباً آن چیزی که الآن در دست اجرا داریم ۹ هزار پروژه است که تعریف شده برای ما، این تعداد پروژه در قالب ۴۵ هزار کلاس درس است. قاعدتاً بر مبنای اعتبار سنواتی که ما پیش بینی کردیم سالیانه بر مبنای اعتبارات خودمان، چیزی که اعتبارات دولتی است؛ سالی ۱۵ هزار کلاس درس ما میتوانیم تحویل دهیم؛ یعنی عملاً این فرایند ۹ هزار پروژه، دو و نیم، سه سال ممکن است طول بکشد.
توزیع شان در کشور به چه صورت است؟ یعنی مناطق کم برخوردارتر پروژههای بیشتری تعریف شده یا مثلاً در پایتخت و کلان شهرها، یا نه؟
دو سه شاخص برای ما بسیار مهم است؛ شاخص اول، سرانه فضای دانش آموزی است که به مترمربع بر دانش آموز است. میانگین فضایی که ما الآن داریم پنج ممیز ۲۲ است، پنج مترمربع به ازای هر دانش آموز. ما تقریباً ۳۱ شهرستان ما زیر این سرانه هستند و سرانه استاندارد هم که مبتنی بر سند تحول است هشت متر و ۲۲ است تقریباً، برای این که ما به سرانه هدف گذاری اولیه ما این است که آن مناطقی که پایین سرانه میانگین هستند آنها را کمک کنیم، پروژهها را داریم به این صورت تعریف میکنیم، مخصوصاً پروژههایی که نیمه تمام هستند باید تخصیصهای بیشتری بگیرند. به پروژههایی که در مناطق با سرانه کمتر هستند بیشتر توجه میکنیم.
بالاتر از سرانه هم داریم؟
بله، یک بخشی از این بالاتر از سرانهها به خاطر مهاجرت است، نه ساخت و ساز، ما مهاجرت داشتیم به واسطه خشکسالیهایی که اتفاق افتاده یا اتفاقات جمعیتی یا اتباع آمدند، اینها را ما باید برنامه ریزی کنیم که الآن در تخصیص اعتبارات ما مد نظرمان بحث محرومیت از لحاظ سرانه دانش آموزی است. یک محرومیت هم داریم؛ آن مناطق کم برخوردار ما هستند که ما به آنها هم توجه میکنیم. یکی از شعارهایی که در این دولت بسیار تأکید شده، بحث عدالت محوری است که در توزیع اعتبارات بنای ما بر این است و شاخصهایی که داریم حتماً ملاحظات سرانه جمعیتی، رشد دانش آموزی و ضریبی که به عنوان ضریب محرومیت استفاده میکنیم در نظام توزیع اعتبارات است. اما هدف گذاری ما؛ مناطقی است که زیر سرانه هستند بالأخص کلان شهرها که ما در بهارستان و شهریار چالش داریم، در مشهد مشکل داریم.
در تهران چطور است؟ تهران سرانه اش چقدر است؟
سرانه تهران چهار ممیز ۳۰ است. در بعضی نقاط ما نقطهای مشکل داریم که الآن ما سرانه را قبلاً به صورت استانی اعلام میکردیم، الآن شهرستانی استخراج میکنیم، به نقطهای میرسیم. نیازسنجی یکی از کارهایی است که در رویکرد جدید سازمان که میخواهد به صورت نقطه زنی پروژهها را تعریف کند قرار گرفته و امیدواریم هر چه زودتر ما یک سامانهای را هم به زودی بالا خواهیم آورد که سامانه مکان یابی است، البته کارهایی انجام شده، اما روزآمد نیست. هم باید به جمعیت دانش آموزی متصل شود این سامانه و هم به پروژههایی که ما در حال ساخت داریم و پروژههای موجود که بتوانیم مکان یابی مدرسه را دقیقاً و هوشمندانه انجام دهیم با توجه به محدودیتی که در منابع مالی داریم، چون محدودیت وجود دارد آن مقدار پول را باید در نقطهای که باید واقعاً نیاز است پروژه تعریف کنیم، اما ما پروژههای نیمه تمام مان در اولویت تکمیل هستند تا این که به آن خط اعتدال برسیم. شاید یک سری از پروژهها پیشرفتهای خوبی داشته باشند در مناطق با سرانه بالا تعریف شده باشند، اما ما آنها را باید به اتمام برسانیم و تکمیل کنیم.
۱۵۰۰ تا هم ظاهراً مال خیرین است که نیمه تمام مانده، درست است؟
خیرین یک ظرفیت بسیار خوبی هستند که حالا یکی از موضوعاتی است که باید در این نشست مان درباره آنها گفتگو کنیم. خیرین کاری که با دولت انجام میدهند میآیند بخشی از مدرسه را با سهم و اعتبارات خود میسازند و تحویل دولت میدهند، دولت برای اینها باید منابع تکمیلی بگذارد که خدا را شکر با پیش بینی که انجام شد، فاصله از آن استاندازد زیاد است در منابع، اما عدد و ردیف خیرین ما در بودجه ۴۰۲ رشد تقریباً ۴۶ درصدی داشت نسبت به بقیه ردیفهای ما رشد بیشتری داشت. این نگاه دولت را میرساند به تکریم خیرین، اما از آن چیزی که ما باید باشیم فاصله بسیار زیادی داریم و امیدواریم، مسیرهایی را هم پیش بینی کردیم.
این ۱۵۰۰ تا ناتمام است؟
بله پروژههای نیمه تمام است. ما در همین دوهزار پروژهای که داریم تحویل میدهیم؛ ۴۶ درصد با خیرین مشارکت شده.
یعنی آن ۱۵۰۰ تا یک بخشی اش در این دوهزار تا است؟
بله، این پروژهها باهم مجموعاً یکی است و این به عنوان نقطه قوت این دستگاهها محسوب میشود که مشارکت مردم به صورت تقریباً ۵۰ درصدی.
آن هفت هزار تا چیست؟ یعنی مجموع ۹ هزار تا باز خیرین آن جا هم مشارکت کردند.
بله، در پنج سال اخیر اگر بخواهیم سهم خیرین را حساب کنیم چیزی حدود ۳۲ درصد بوده و این به همین صورت رشد کرده و الآن که صحبت میکنیم برای همین است که پروژههایی که میخواهیم در شش ماه اول تحویل شود ۴۶ درصد مشارکت خیرین بوده و این هم به عنوان نقطه قوت که مردم برای نظام تعلیم و تربیت اهمیت قائل هستند، خیرین حضور دارند، همه اقشار هم در این موضوع هستند.
پس شما صرفاً یا از منابع خودتان؛ منابع دولتی استفاده میکنید یا از ظرفیت خیرین؟ مثلاً ساز وکارهایی مثل مشارکت بخش خصوصی حتی با نگاه اقتصادی اینها اصلاً جزو سیاستهای شما نیست؟
بله، مدارس دولتی در زمین دولتی ساخته میشود و تحویل دولت هم میشود، اما خیرین وقتی مدرسه را میسازند رویکرد جدید این است کنار مدرسه هستند؛ اگر مدرسه هیأت امنایی باشد، عضو آن هیأت امنای آن مجموعه خواهند بود، کمک میکنند جزئیات مدرسه را کنار مدیر حل میکنند یعنی مدرسه را مثل بخشی از زندگی خودشان کمک میکنند. اما این که ما به بخش خصوصی واگذار کنیم، چنین رویکردی مدارس کاملاً در اختیار دولت قرار میگیرد و هر مدرسهای ساخته میشود توسط سازمان نوسازی تجهیز میشود، معلمین هم توسط وزارت آموزش و پرورش تأمین میشود و ساخت و کارش میآید در آن ساز و کاری که الآن جاری و ساری است قرار میگیرد.
یکی از دغدغههایی که مطرح میشود به ویژه در پایتخت، بحث افزایش جمعیت است و مدارسی که فرسوده هستند، آماری داریداز مدارسی که احتمالاً هم پرخطر هم باشند، و تهدید داشته باشند برای کسانی که در آن ساختمان حضور داشته باشند؟ برای مدارس فرسوده در تهران چه برنامهای دارید؟
من یک عددی را باید اصلاح کنم؛ در سال ۱۴۰۱؛ دو هزار و ۷۰۰ پروژه تحویل شده که هزار و ۱۰۰ تای آن در شش ماهه دوم بوده که در بهمن ماه با حضور ریاست جمهور این اتفاق افتاد. در مورد پروژهها یا مدارس فرسوده یا ناایمن، عددی که در کل کشور وجود دارد من این را از تاریخچه اش بگویم، چون واقعاً نظام زحمت بسیار زیادی کشیده تا این جا رسانده و بعد چالش را مطرح کنم. در سال ۸۳ که یک پالایشی انجام میشود تقریباً ۶۵ درصد از مدارس و کلاسهای ما فرسوده، ناایمن و غیرمقاوم بودند که بخشی اش نیاز به تخریب داشته و بخشی اش نیاز به مقاوم سازی. اعتبار خوبی هم آن سال تصمیم میگیرند در مجلس و دولت تصویب میکنند، عدد خوبی را قرار میدهند. از آن سال تا الآن که ما خدمت شما هستیم، آن ۶۵ درصد که غیرمقاوم و ناایمن بودند به ۱۹ درصد تقریباً رسیده. اما ۱۹ درصد، چون آموزش و پرورش خیلی بزرگ است، ما تعداد کلاسهای زیادی تقریباً ۱۰۵ هزار مدرسه داریم یا ۵۴۰ هزار کلاس درس داریم چیزی حدود ۱۰۴ هزار کلاس درس ما داریم که دچار مشکل هستند. عدد؛ عددِ بزرگی است، اما واقعاً هم سازمان نوسازی، هم خیرین، هم دولت، هم مجلس؛ همه نظام کلاً در کنار هم توانستند این مسأله را به این نقطه برسانند. این اواخر هم یک مقدار مشکلات اعتباری به واسطه تحریم ها، چون از صندوق ذخیره ارزی برداشت میشد، تحریمها باعث شد درآمدها کاهش پیدا کند و ما دانش آموزان مان بعضاً در فضاهای ناایمن درس میخوانند. امسال هم پیش بینی ما بر مبنای این است که اگر بتوانیم هم در یک مصوبهای برای سال جاری رفته سران قوا ان شاء الله به تأیید برسد، یک عددی را کمک کنند که ما به کمک شیوههای جدید و مدرنی که وجود دارد بتوانیم به سرعت این مدارس را تخریب و بازسازی کنیم. این، چون محقق نشده امیدواریم که از همین جا خواهش میکنیم سران قوا همیشه به موضوع مدرسه سازی توجه داشته باشند.
چقدر اعتبار نیاز دارد؟
تقریباً چیزی حدود ۷۸ هزار میلیارد تومان ما لازم داریم، البته اینها منهای موضوعات تورم و این اتفاقات است، چون یک بخش ۳۰ هزار کلاس اش باید تخریب شود و بعد بازسازی شود، ۷۵ هزار کلاس درس هم نیاز به مقاوم سازی دارد. مقاوم سازی یک مدرسه را تخریب نمیکند، با دانشی که منحصر به فرد سازمان نوسازی است که بگوییم دانشمندان سازمان نوسازی به این علم رسیدند.
پیمانکار هستید، یعنی مجموعه خودتان این کار را انجام میدهد؟
ما به این دانش مقاوم سازی رسیدیم، طرحها را آماده میکنیم، پیمانکار مجری است، مقاوم سازی یک بسته جدیدی بود که از آن سال آغاز شد.
آیا شما در سازمان کار پژوهشی انجام میدهید؟
بله ما دفتر فنی و تحقیقات داریم، سیاست گذار هستیم در این موضوع، علاوه بر آن، شیوههای قدیم، دوستان ما الآن در دفتر فنی و تحقیقات سازمان نوسازی و حتی مراکز استانی ما که هستند به شیوههای جدید و نوین فکر میکنند که چطور میشود از مواد نانو و امثال آن با کمترین تخریب، با کمترین هزینه ما بتوانیم یک پروژهای و مدرسهای را سه ماهه که فرصت خیلی خوبی است در تابستان، مقاوم سازی کنیم. مقاوم سازی ماورای آن بهسازی، شاداب سازی و... است، بالأخره باید سازه در برابر زلزله که به عنوان خطر این محیطها محسوب میشود مقاوم شود. از این حیث ما در کل کشور این چالش را داریم، امیدواریم هم در برنامه هفتم حکمی الآن پیشنهاد داده شده، ان شاء الله مجلس هم کمک کند این حکم پایدار شود. برای بحث رسیدگی به موضوع مدارس تخریبی و نیاز به مقاوم سازی، این مدارس را ما باید سریعاً به آن برسیم.
فرمودید در کل کشور آمار چقدر است؟
۱۰۵ هزار تا است.
سؤال: تهران چقدر است؟
حدود هشت هزار و ۸۰۰ تا. ما در تهران دو چالش بزرگ داریم، یکی این که ما اگر بخواهیم مدرسهای را تخریب کنیم و به فرایند برگردانیم، چون مدارس متراکم است قرار دادن آنها در شیفت مخالف مدارس یک مقدار مشکل است، بعضی جاها در مناطق پر تراکم شهری این انتقال مصالح و کارهای این چنینی یک مقدار ممکن است مشکل باشد. ما از زمانی که به این فکر کردیم اگر یک زمانی اعتبارات بیاید چگونه میشود به سرعت این کار را انجام داد، رفتیم سراغ روشهای صنعتی سازی و سریع سازی که الآن آقای رئیس جمهور در سفر بهارستان دستور دادند ۱۰ مدرسه ۱۵ کلاسه ساخته شود و تا مهر برسد. ما این ۱۵۰ کلاس درس را شروع کردیم به شیوه صنعتی؛ یعنی قطعات بتنی در کارخانه یا کارگاه ساخته میشود، تمام آزمایشهای ایمنی روی آن گرفته میشود، میآید در محل پروژه.
انتهای پیام/