کمک هوش مصنوعی به محققان برای شناسایی قدیمی‌ترین هنرهای دنیا
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، مجله آرت نیوز پیپر نوشت، اپلیکیشن‌های جدید هوش مصنوعی می‌توانند به محققان کمک کنند تا سنگ نگاره‌هایی که بیش از هزار سال قدمت دارند را راحتتر شناسایی کنند.
آندرا جالاندونی به خوبی با تمام چالش‌های کار باستان شناسی آشنا است. به عنوان یک محقق برجسته و کارکشته در مرکز تحقیقات اجتماعی و فرهنگی دانشگاه گریفیث کویینزلند در استرالیا، جالاندونی با کروکدیل ها سر شاخ شده، به دیدن صخره‌های آهکی رفته و سوار بر کانوهای سنتی در آبهای پر از کوسه دریانوردی کرده است، و همه این کارها را برای مطالعه اماکن مهم باستان شناسی در اقیانوس آرام، جنوب شرق آسیا و استرالیا انجام داده است.
یکی از بزرگترین چالش‌های او یک چالش مدرن است: آنالیز افزایش تصاعدی حجم داده‌های خام، مانند عکس‌ها و نقشه‌هایی که در اماکن مختلف جمع آوری می‌شوند.
جالاندونی می گوید: «بررسی دستی این‌ها نیاز به زمان، پول و دانش تخصصی بسیار زیادی دارد.» او سالها پیش سعی کرده است با استفاده از فناوری‌های پیشرفته رفته بخشی از این مشکلات را حل کند. حالا در جعبه ابزار او چندین پهپاد و تکنیک‌های عکسبرداری پیشرفته برای ثبت اماکن و کشف چیزهایی که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند، وجود دارد. اما برای سر درآوردن از تمام این داده‌ها، او مجبور بوده تا از یک ابزار بسیار جدیدتر استفاده کند: هوش مصنوعی.
جالاندونی با نیر زیدی، استاد دانشگاه علوم کامپیوتر در دانشگاه دیکینِ ویکتوریا یک تیم را تشکیل داده‌اند. آنها با هم یادگیری ماشینی، یکی از زیرمجموعه‌های هوش مصنوعی را برای اتوماتیک ساخت تشخیص عکس‌ها در جریان یک تحقیق درباره سنگ نگاره‌ها تست کردند.
جالاندونی از دیتاستی از عکسهای به دست آمده از پارک ملی کاکادو در شمال استرالیا استفاده کرد و در این تحقیق با بومیان این منطقه همکاری داشت. نتایج تحقیقات او در اوت گذشته در مجله علوم باستان شناسی منتشر شدند.
پارک ملی کاکادو که به ثبت میراث جهانی یونسکو نیز رسیده است، دارای برخی از معروف‌ترین نمونه‌های هنر سنگ نگاره است. این آثار با رنگدانه‌های به دست آمده از گل های حاوی سنگ آهن و خود سنگ آهن که با آب ترکیب شده بودند و با ابزارهای ساخته شده با موی انسان، نی، پر و کاه جویده شده خلق شده اند.
قدمت برخی نقاشی‌های این منطقه به بیش از بیست هزار سال می‌رسد و آنها را در میان قدیمی‌ترین اشکال هنری ثبت شده در تاریخ بشر قرار می‌دهد. علیرغم شهرت جهانی اش، تنها کسر اندکی از این آثار واقع در این پارک تا به امروز مطالعه شده‌اند.
جالاندونی می گوید: «از نظر مردم ملت‌های نخستین، هنر سنگ نگاره جنبه بسیار مهمی از فرهنگ‌های بومی معاصر است که آنها را مستقیماً به اجدادشان، وصل می کند. هنر سنگ نگاره فقط داده نیست، بلکه بخشی از میراث بومی است و نقش مهمی را در زندگی این مردم ایفا می کند.»
در این مطالعه، محققان یک مدل یادگیری ماشینی را برای شناسایی هنر سنگ نگاره از صدها عکس، که برخی از آنها عکسهای هنر سنگ نگاره را نشان می دهند و برخی دیگر صرفاً سطوح سنگی لخت هستند، تست کردند. این سیستم توانست هنرهای واقعی را با درجه دقت 89% شناسایی کند و نشان داد که ارزش بسیار زیادی برای بررسی مجموعه های عظیم عکس های به دست آمده از سایت های باستانی در گوشه و کنار دنیا می تواند داشته باشد.
انتهای پیام/