کافئین وزن و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد

به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، کافئین در سرتاسر جهان در قهوه، چای، و نوشابه‌های گازدار مصرف می‌شود و فواید آن برای سلامتی سال‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است. اکنون، محققان ژن‌های مرتبط با متابولیسم کافئین را بررسی کرده اند تا تعیین کنند سطح کافئین در خون چگونه بر چربی بدن و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی تأثیر می‌گذارد.

یک فنجان قهوه ۲۵۰ میلی لیتری حاوی ۷۰ تا ۱۵۰ میلی گرم کافئین است. در مقایسه، با حدود ۳۵۰ نوشابه کافئین دار معمولاً حاوی ۳۰ تا ۴۰ میلی گرم کافئین است و یک فنجان چای سبز یا سیاه حاوی ۳۰ تا ۵۰ میلی گرم کافئین است.

 آزمایش‌های کوچک و کوتاه‌مدت نشان داده‌اند که مصرف کافئین شاخص توده بدن (BMI) و توده چربی را کاهش می‌دهد، اما اثرات بلندمدت آن ناشناخته است. مطالعات دیگر مشاهده کرده اند که نوشیدن سه تا پنج فنجان قهوه در روز خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. اما اکثر مطالعات نتوانسته اند به طور قابل اعتماد ارتباط بین مصرف کافئین و بیماری ایجاد کنند.

کافئین عمدتاً توسط کبد متابولیزه می‌شود، اما متابولیسم آن می‌تواند تحت تأثیر تغییرات ژن‌های CYP۱A۲ و AHR قرار گیرد. افرادی که دارای تنوع این ژن‌ها هستند، کافئین را کندتر متابولیزه می‌کنند، بنابراین در حالی که به طور متوسط ​​قهوه کمتری مصرف می‌کنند، سطح کافئین خونشان بالاتر است.

یک مطالعه جدید این تغییرات ژنتیکی را با استفاده از یک چارچوب تصادفی سازی مندلی بررسی کرده است تا بررسی کند که آیا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطوح بالاتر کافئین خون تأثیری بر BMI، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی دارد یا خیر.

 با استفاده از روش تصادفی سازی مندلی - تکنیکی که از انواع ژنتیکی که به طور قابل اعتمادی با یک عامل خطر قابل تغییر (در اینجا، سطح کافئین خون) مرتبط است، برای به دست آوردن شواهدی در مورد تأثیر آن عامل خطر - استفاده می‌کند - محققان می‌توانند بین اثرات کافئین و اثرات کافئین موجود در نوشیدنی‌های کافئین‌دار تمایز قائل شوند. 

محققان داده‌های به‌دست‌آمده از مطالعات انجمن گسترده ژنوم (GWAS) از ۹۸۷۶ فرد با اصل و نسب اروپایی را تجزیه و تحلیل کردند و نقش گونه‌های ژنتیکی CYP۱A۲ و AHR را بررسی کردند.

تجزیه و تحلیل نشان داد که سطح بالای کافئین خون پیش بینی شده ژنتیکی با BMI و چربی بدن کمتر و با خطر کمتر دیابت نوع ۲ مرتبط است. علاوه بر این، تقریباً نیمی - ۴۳ ٪ - از تأثیر بر خطر دیابت ناشی از کاهش BMI بود. هیچ شواهدی مبنی بر ارتباط معنی‌دار بین سطوح بالاتر کافئین خون پیش‌بینی‌شده ژنتیکی و بیماری‌های قلبی عروقی، به‌ویژه بیماری ایسکمیک قلب، فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی قلبی و سکته وجود نداشت.

 محققان با استفاده از تکنیک تصادفی سازی مندلی به عنوان نقطه قوت مطالعه اشاره می‌کنند، زیرا با استفاده از انواع ژنتیکی ثابت، سوگیری کاهش می‌یابد.

 محققان می‌گویند: «یافته‌های تصادفی مندلی ما نشان می‌دهد که کافئین ممکن است، حداقل تا حدی، ارتباط معکوس بین مصرف قهوه و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را توضیح دهد.»

آن‌ها از محدودیت‌های این مطالعه آگاه هستند، یکی این که شرکت کنندگان فقط نژاد اروپایی داشتند، بنابراین ممکن است نتایج به جمعیت‌های غیر اروپایی قابل تعمیم نباشد. با این حال، محققان معتقدند که نتایج این مطالعه، در نظر گرفتن نوشیدنی‌های کافئین‌دار به عنوان یک اقدام پیشگیرانه را تضمین می‌کند.

 محققان می‌گویند: «کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده برای ارزیابی اینکه آیا نوشیدنی‌های حاوی کافئین بدون کالری ممکن است نقشی در کاهش خطر چاقی و دیابت نوع ۲ داشته باشند، ضروری است».

 این مطالعه در مجله BMJ Medicine منتشر شده است.