ردیابی گاز‌های گلخانه‌ای برای مبارزه با تغییرات اقلیمی

به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، سازمان ملل متحد اعلام کرد، برنامه‌هایی که برای ردیابی استاندارد و بی‌درنگ گاز‌های گلخانه‌ای جهانی تدوین شده گامی در جهت پر کردن شکاف کلیدی در مبارزه با تغییرات اقلیمی است.

سازمان جهانی هواشناسی (WMO) زیرساخت جدیدی برای نظارت بر گاز‌های گلخانه‌ای ارائه کرده است که هدف آن اعمال راه‌های بهتر برای اندازه گیری آلودگی ناشی از گرم شدن سیاره زمین به منظور کمک به اطلاع رسانی در مورد انتخاب‌ سیاست‌ها است.

پلتفرم جدید این نهاد، داده‌های به دست آمده از سیستم‌های رصد فضایی و زمینی را ادغام می‌کند و به دنبال شفاف‌سازی ابهامات در مورد محل انتشار گاز‌های گلخانه‌ای است. این روند باید به داده‌های بسیار سریع‌تر و واضح‌تر از هر زمان دیگری در مورد چگونگی تغییر جو سیاره منجر شود.

پروفسور پتری تالاس، دبیرکل سازمان جهانی هواشناسی در این باره گفت، تداوم افزایش غلظت گاز‌های اصلی گرمایش جهانی از جمله شتاب بی‌سابقه در افزایش سطوح متان، نشان می‌دهد که ما در مسیر اشتباهی حرکت می‌کنیم. پذیرش مسئولیت و انجام اقدامات لازم برای «کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای» یکی از مهم‌ترین دستاورد‌های جامعه جهانی است، اما این روند به کندی صورت می‌گیرد. از آنجایی که هزینه توسعه در کشور‌های ثروتمند را عمدتا کشور‌های درحال توسعه و فقیر با تحمل خسارات‌های اقلیمی می‌پردازند، رسیدن به یک توافق جهانی و زود هنگام از اهمیت زیادی برخوردار است. سیل‌های عظیم در پاکستان و نیجریه، تشدید خشکسالی در آفریقا و غرب ایالات‌متحده، وقوع توفان در کارائیب و موج بی‌سابقه گرما در ۳ قاره ازجمله آنهاست.

لارس پیتر ریشوجگارد، معاون بخش زیرساخت سازمان جهانی هواشناسی نیز گفت: "هدف این است که در مدت پنج سال یک قابلیت کاملا عملیاتی داشته باشیم. این سیستم می‌تواند به شما روی نقشه نشان دهد: این نقطه جایی است که گاز گلخانه‌ای وارد شده و اینجا جایی است که بیرون آمده است؛ بنابراین شما می‌توانید محدوده انتشار آن در محیط را به همرا جزئیات قابل بررسی در مقیاس جهانی ببینید و درک کنید که انتشار این گاز‌های مضر در واقع کجا اتفاق افتاده است. 

** عدم اطمینان در مورد فرآیند‌های طبیعی

توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵ در مورد تغییرات اقلیمی باعث شد کشور‌ها موافقت کنند که گرمایش جهانی را به میزان خیلی کمتر از دو درجه سانتیگراد بالاتر از سطح اندازه گیری شده بین ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۰ و در صورت امکان ۱.۵ درجه سانتیگراد محدود کنند. سازمان جهانی هواشناسی یادآور شد، باید پشتوانه علمی قوی تری برای اقدامات کاهش تغییرات آب و هوایی که تحت این توافق انجام می‌شود وجود داشته باشد.

دبیرکل این سازمان با بیان اینکه هنوز ابهاماتی به ویژه در مورد نقش چرخه کربن اقیانوس، بیوسفر زمین و مناطق همیشه منجمد وجود دارد، ادامه داد: این اطلاعات، پشتیبانی حیاتی را برای اجرای توافقنامه پاریس فراهم می‌کند.

 ** دو مشکل پیرامون توافقات پاریس

ریشوجگارد، متخصص اقلیم‌شناسی و معاون بخش زیرساخت سازمان جهانی هواشناسی می‌گوید، فرآیند‌های طبیعی «بیشتر از ما انسان‌ها گاز گلخانه‌ای را وارد و خارج می‌کنند» و اطلاعات کافی درباره نحوه عملکرد آن وجود ندارد.

دوم، نظارت بر میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای که از طریق فعالیت‌های انسانی مانند تخریب جنگل‌ها و از سوی دیگر احیای آن‌ها و روند بازجذب گاز‌ها کار بسیار دشواری است. بیشتر امور حساب‌رسی این وضعیت از طریق جمع آوری آلاینده‌های شناخته شده انجام می‌شود، اما داده‌های مربوط به آن در کشور‌های در حال توسعه ناقص است و این درحالیست که میزان انتشار طبیعی گاز‌های گلخانه‌ای به درستی محاسبه نمی‌شود.

** سیستم سلول شبکه‌ای

این متخصص ادامه داد، سیستم جدید باید به طور کلی گاز‌های گلخانه‌ای موجود در جو را بررسی کند، سپس مشخص کند که آنها از کجا می‌آیند و به کجا ختم می‌شوند. این کار را می‌توان در ابتدا روی یک سلول شبکه‌ای به مساحت ۱۰۰ کیلومتر مربع، با استفاده از همان مدل و فناوری پیش بینی آب و هوا انجام داد، اما در حال حاضر بسیار گران است. با این حال، اجرای این عملیات ممکن است در عرض یک دهه امکان پذیر باشد.

براساس بررسی‌های صورت گرفته، سه گاز اصلی گلخانه‌ای عبارتند از دی اکسید کربن، متان و اکسید نیتروژن. از این میان، CO۲ حدود ۶۶ درصد از تأثیر گرمایش بر اقلیم را تشکیل می‌دهد و درحال حاضر غلظت گاز‌های گلخانه‌ای در جو به رکورد بالایی رسیده است.

سازمان جهانی هواشناسی در اواخر ژانویه سمپوزیومی برگزار کرد که در آن کارشناسان از طیف وسیعی از زمینه‌ها گرد هم آمدند تا با چیدن قطعات مختلف پازل گرمایش جهانی با هم به منظور ساختن یک سیستم نظارتی جدید متحد شوند.

شورای اجرایی این سازمان متشکل از بیش از ۳۰ کشور از جمله ایالات متحده، چین، روسیه و هند اجرای این پروژه را در نشست هفته گذشته خود تایید کرد.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در افتتاحیه کاپ ۲۷ که اواخر سال میلادی گذشته برگزار شد، خواستار آن شد تا پیمانی بین ثروتمندترین و فقیرترین کشور‌های جهان منعقد شود تا روند جایگزینی سوخت‌های فسیلی سرعت گیرد و تخصیص بودجه مورد نیاز برای اطمینان از اینکه کشور‌های فقیرتر می‌توانند انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را کاهش دهند و با تأثیرات اجتناب‌ناپذیر گرمایش جهانی مقابله کنند، تسریع شود.

وی در این نشست خاطرنشان کرد: با وجود چندین دهه گفتگو‌های آب و هوایی، پیشرفت لازم برای نجات کره زمین از گرم شدن افراطی محقق نشده؛ زیرا کشور‌ها کند عمل کرده یا تمایلی به اقدام ندارند. انتشار گاز‌های گلخانه‌ای همچنان روند افزایشی دارد و دمای جهانی همچنان در حال افزایش است.