صدای تئاتری‌ها به کجا می‌رسد؟
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری آنا، شاید زیاد از این سو و آن‌سو شنیده باشید که خط‌شکن‌ها چه کسانی هستند، کسانی که مثلا در ایام جنگ روی میادین مین می‌رفتند و شهید می‌شدند تا سایرین بتوانند به راحتی از خط عبور کنند یا کسانی که برای شناسایی خط جلوتر ازبقیه می‌رفتند و خلاصه همه آن‌هایی که انتحاری شربت شهادت می‌نوشیدند و جلو می‌رفتند. اینها همان خط شکن‌ها یا سدشکن‌ها هستند که خود را قربانی سایرین می‌کنند.
اگر این مثال را در جشنواره‌های فجر امسال بخواهیم عینیت بدهیم، در واقع هنرمندان تئاتر امسال خط شکن سایر جشنواره‌های فجر بودند چرا؟ کاملا مشخص است. با اوضاع و احوال حواشی که امسال برای حضور هنرمندان در جشنواره‌های مختلف فجر از فیلم و تئاتر گرفته تا موسیقی و تجسمی ایجاد شد، خیلی از هنرمندان بالاجبار و تحت فشار مجبور به عدم به حضور شدند و خیلی‌های دیگر نیز خود را در این قطار اغتشاشات و تحریم‌ها قرار دادند.
اما در مقابل هستند هنرمندان زیادی از تهران و سایر شهر‌ها که علی رغم همه مشکلات و حواشی، بی احترامی‌ها، تحت فشار قرار گرفتن‌های داخلی و خارجی و ترس کنار نکشیدند، نمونه‌اش همین هنرمندان تئاتری که امسال با گروه‌هایشان در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر شرکت کردند و باعث رونق جشنواره فجرمان شدند.
* مسئولان فرهنگی که نباید قول‌هایشان را فراموش کنند
هنرمندان خط شکن مطالبات زیادی ندارند، همین‌هایی که همه تهدید‌ها و بی احترامی‌ها را به جان خریدند، اما فجر و تئاتر را رها نکردند، شاید تنها در شهرهایشان یک سری امکانات کار بخواهند و بودجه‌ای برای فعالیت‌هایشان و اینکه بعد از فجر هم مورد حمایت قرار بگیرند، اما نهادها و دستگاه‌هایی که مرتبط با فرهنگ می‌شوند و در همین ایام نیز برخی از آن‌ها برای تماشای کار‌هایی به جشنواره فجر آمدند و قول‌هایی هم داده‌اند که از هنرمندان تئاتر فجر حمایت کنند، پس از جشنواره قرار است چه کاری برای هنرمندان و گروه‌های تئاتری انجام دهند؟
هنرمندانی که با همه سختی‌ها و کمبود امکانات از شهرستان‌های دور و نزدیک با بودجه‌های محدود به جشنواره‌های منطقه‌ای و سپس تهران آمدند و به گفته خودشان حتی هزینه ساخت دکورشان هم در نیامده است، درخواست زیادی از مسئولان ندارند. مسئولان هنرمندان نمایشی که تکلیفشان مشخص است تلاششان را برای حمایت از گروه‌ها می‌کنند، اما محدودیت بودجه و شرایط شاید نگذارد از همه گروه‌ها حمایت کنند، اما سایر نهادها و دستگاه‌ها می‌توانند کمکی به تئاتر باشند تا تنها اجرای این بچه‌ها اجرای جشنواره‌ای نباشد در طول سال نیز ادامه پیدا کند و بتواند منبع ارتزاقی برایشان شود.
در حال حاضر سخنگوی هیئت رییسه مجلس شورای اسلامی قول‌هایی برای حل مشکلات اقتصادی هنرمندان تئاتر و رفع مسائلشان داده است. از سوی دیگر سردار نقدی معاون هماهنگ کننده سپاه پاسداران نیز قول‌های دیگری برای حمایت از هنرمندان داد، اما امیدواریم این قول‌ها به دیدن یک نمایش و صحبت معمولی باری به هر جهت ختم نشود چرا که عموما اینطور است در زمان جشنواره‌ها که همه مشغول کار هستند و به قولی بدنشان گرم است، صحبت‌هایی می‌شود، اما پس از جشنواره‌ها صحبت‌ها به فراموشی سپرده می‌شود و در واقع انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته است!
* اوضاع اقتصاد تئاتر نامساعد است
به جرأت و با صداقت می‌توان گفت که اوضاع اقتصاد تئاتر اصلا خوب نیست، توجه دولت و زیرساخت‌هایش در حد حداقل‌ها است چرا که همیشه اولویت با سایر هنر‌ها مثل سینما بوده است و این یک نگاه اشتباه است، اما به واقع اگر ما سینمای موثر، خلاق و اثرگذار می‌خواهیم، اگر تلویزیون مخاطب می‌خواهد از برنامه ساز تا مجری و کارشناس باید به تئاتر توجه ویژه داشته باشیم، مثل خیلی از کشورهای پیشرفته و در حال پیشرفت که بودجه مناسبی برای تئاترشان و برای معیشت هنرمندان تئاتر قائل هستند و اینکه هنرمندانشان در طول سال بیکار نیستند و حتی در کشورهای پیشرفته یک اجرا ممکن است ماه‌ها روی صحنه تئاتر باشد.
حال که به ایستگاه‌های پایانی جشنواره چهل و یکم فجر رسیدیم، پای درددل هر یک از همین هنرمندانی که با وجود حواشی زیاد پای کار جشنواره ایستاده‌اند، نشستیم و می‌بینیم که اینها چیز زیادی نمی‌خواهند جز اینکه پس از جشنواره به حال خود رها نشوند تا سال بعد که جشنواره‌ای قرار است برگزار شود! اینهایی که امسال پای کار جشنواره بودند، مسئولان و نهادها هم پای کارشان بایستند و مطالباتشان را در حد توان چندین دستگاهی و نهادی برآورده کنند.
انتهای پیام/