دومین جهان قابل سکونت به اندازه زمین کشف شد
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، سیاره تازه کشف شده و خواهر و برادرش به اندازه زمین هر دو در منطقه قابل سکونت هستند، جایی که آب مایع میتواند به طور بالقوه در سطوح آنها وجود داشته باشد.
دانشمندان با استفاده از دادههای ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی ناسا، جهانی به اندازه زمین به نام TOI ۷۰۰ e را شناسایی کردهاند که در منطقه قابل سکونت ستارهاش میچرخد - محدودهای از فواصل که آب مایع میتواند در سطح سیاره رخ دهد. اندازه جهان ۹۵ درصد زمین است و احتمالاً سنگی است.
اخترشناسان قبلاً سه سیاره فراخورشیدی به نامهای TOI ۷۰۰ b، c و d را در این منظومه کشف کرده بودند. سیاره d نیز در منطقه قابل سکونت میچرخد. اما دانشمندان برای کشف TOI ۷۰۰ e به یک سال بیشتر مشاهدات TESS نیاز داشتند.
امیلی گیلبرت، عضو فوق دکتری در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیای جنوبی که این کار را رهبری میکرد، گفت: این یکی از معدود منظومههایی با چند سیاره کوچک و کوچک در منطقه قابل سکونت است که ما از آنها میشناسیم. این سیستم TOI ۷۰۰ را به چشماندازی هیجانانگیز برای پیگیری بیشتر تبدیل میکند. سیاره e حدود ۱۰ درصد کوچکتر از سیاره d است، بنابراین این سیستم همچنین نشان میدهد که چگونه مشاهدات اضافی TESS به ما کمک میکند تا جهانهای کوچکتر و کوچکتر را پیدا کنیم.
گیلبرت نتیجه را به نمایندگی از تیم خود در ۲۴۱ امین نشست انجمن نجوم آمریکا در سیاتل ارائه کرد. مقالهای در مورد سیاره تازه کشف شده توسط The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شد.
TOI ۷۰۰ یک ستاره کوتوله M کوچک و خنک است که در فاصله ۱۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی جنوبی دورادو قرار دارد. در سال ۲۰۲۰، گیلبرت و دیگران کشف سیاره d با اندازه زمین و منطقه قابل سکونت را اعلام کردند که در مداری ۳۷ روزه به همراه دو جهان دیگر قرار دارد.
درونیترین سیاره، TOI ۷۰۰ b، حدود ۹۰ درصد اندازه زمین است و هر ۱۰ روز یک بار به دور ستاره میچرخد. TOI ۷۰۰ c بیش از ۲.۵ برابر بزرگتر از زمین است و هر ۱۶ روز یک بار به مدار خود میچرخد. سیارات فراخورشیدی احتمالاً به صورت جزر و مدی قفل هستند، به این معنی که آنها فقط یک بار در هر مدار میچرخند به طوری که یک طرف همیشه رو به ستاره باشد، همانطور که یک طرف ماه همیشه به سمت زمین چرخیده است.
TESS بخشهای بزرگی از آسمان را که بخشها نامیده میشوند، تقریباً به مدت ۲۷ روز در هر زمان نظارت میکند. این خیرههای طولانی به ماهواره اجازه میدهد تا تغییرات در روشنایی ستارهای ناشی از عبور یک سیاره فراخورشیدی از مقابل ستاره خود را از دید ما ردیابی کند، رویدادی به نام گذر. این ماموریت از این استراتژی برای رصد آسمان جنوبی از سال ۲۰۱۸ و قبل از چرخش به آسمان شمالی استفاده کرد. در سال ۲۰۲۰، برای مشاهدات بیشتر به آسمان جنوبی بازگشت. سال اضافی دادهها به تیم اجازه داد تا اندازههای اصلی سیاره را که حدود ۱۰ درصد کوچکتر از محاسبات اولیه است، اصلاح کنند.
تصویری از ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی گذر ناسا (TESS). منبع: مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا
بن هورد، کاندیدای دکترا در دانشگاه مریلند، کالج پارک و میگوید: «اگر ستاره کمی نزدیکتر یا سیاره کمی بزرگتر بود، شاید میتوانستیم TOI ۷۰۰ e را در سال اول دادههای TESS شناسایی کنیم. یک محقق فارغ التحصیل در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین بلت، مریلند. اما سیگنال آنقدر ضعیف بود که برای شناسایی آن نیاز به یک سال مشاهدات ترانزیت اضافی داشتیم.
TOI ۷۰۰ e که ممکن است به صورت جزر و مدی نیز قفل شده باشد، ۲۸ روز طول میکشد تا به دور ستاره خود بچرخد و سیاره e را بین سیارههای c و d در منطقه به اصطلاح خوش بینانه قابل سکونت قرار دهد.
دانشمندان منطقه قابل سکونت خوش بینانه را به عنوان محدودهای از فاصله از یک ستاره که در آن آب سطحی مایع میتواند در نقطهای از تاریخ سیاره وجود داشته باشد، تعریف میکنند. این منطقه به دو طرف منطقه قابل سکونت محافظه کار گسترش مییابد، محدودهای که محققان فرض میکنند آب مایع میتواند در بیشتر طول عمر سیاره وجود داشته باشد. TOI ۷۰۰ d در این منطقه میچرخد.
یافتن منظومههای دیگر با جهانهایی به اندازه زمین در این منطقه به دانشمندان سیاره شناسی کمک میکند تا درباره تاریخچه منظومه شمسی خودمان اطلاعات بیشتری کسب کنند.
گیلبرت گفت، مطالعه بعدی سیستم TOI ۷۰۰ با رصدخانههای فضایی و زمینی در حال انجام است و ممکن است بینشهای بیشتری در مورد این سیستم نادر ارائه دهد.
آلیسون یانگ بلاد، اخترفیزیکدان محقق و معاون دانشمند پروژه TESS در گدارد، گفت: تس به تازگی دومین سال رصد آسمان شمالی خود را به پایان رساند. ما مشتاقانه منتظر اکتشافات هیجان انگیز دیگری هستیم که در گنجینه دادههای این ماموریت پنهان شده است.
انتهای پیام/