فرصت مطالعاتی صنعتی برای آینده ایران کارآفرین می‌سازد
عزیز شــهرکی، دانشــجوی دکتری دانشــگاه صنعتی شــریف در گفت‌گو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا برای ارتقای کیفیت آموزش عالی خاطرنشان کرد: یکی از مولفه‌های آن تدریس مدیران صنعتی در دانشگاه‌ها برای افزايش مهارت آموزی دانشجویان است.
وی افزود: همانطور که تغییر رویکرد تعیین برندگان نوبل ایرانی از تک محوری به چند بعدی را در سال ۱۴۰۰ شاهد بودیم و صرف تعداد چاپ کتاب یا مقاله نبود و فعالیت‌های دانش بنیانی نیز حائز امتیاز بود یا در طرح شهید احمدی روشن ثبت اختراع مهم بود.
دانشجوی نمونه کشوری در رابطه با اینکه چگونه باید از ظرفیت مدیران خوب صنعت در دانشگاه‌ها استفاده شود، اظهار کرد: بیشتر اساتید دانشگاهی کتابی را که بلدند آموزش می‌دهند. چیزی که در این فضا می‌تواند تغییر ایجاد کند، مدیران صنعتی هستند.
وی ادامه داد: از سوی آموزش دانشکده ها باید واحد اجباری تخصصی صنعتی را به مدیران صنعتی که کارشان در یک محیط تولیدی یا آزمایشگاهی است بدهند تا وی آن دروس را به دانشجویان تدریس کند.
برنده جایزه البرز (نوبل ایرانی) با انتقاد از رویه فعلی در مقطع کارشناسی، گفت: باید برای گروه فنی و مهندسی دروس عمومی حذف شود زیرا نزدیک به دو ترم وقت برای آموزش آنها هدر می‌رود به جای آن ۶ واحد مثلا دو درس ۳ واحدی مهارتی شامل مباحث مقدماتی و پیشرفته به دانشجویان بیاموزند یا اینکه دانشجویان حتی در مقاطع ارشد و دکتری به محیط صنعتی بروند.
وی یک مولفه دیگر را لزوم ازدیاد رشته‌های بین رشته‌ای عنوان کرد و گفت: در زمان ابن سینا یک نفر هم می‌توانست پزشک و ریاضیدان شده هم می‌توانست ادبیات بداند. هر چند به سمت عصر جدید آمدیم دانش‌ها تخصصی تر شد و به فیزیک، شیمی ریاضی و ... رسید. کم کم گرایش‌های تخصصی ایجاد شد در حالی که ضرورت گذار از رویه فعلی لازم است.
شهرکی اظهار کرد: در صنعت نیز به شدت نیازمند رشته‌های بین رشته ای هستیم و متخصصی که پلیمر می‌داند باید فیزیک نیز بداند.
وی در پایان لزوم فرصت مطالعاتی صنعتی برای دانشجویان دکتری را ضروری عنوان کرد و گفت: هم در داخل و هم در خارج از کشور دانشجویان فعال در دانشگاه در رشته کامپیوتر را به شرکت‌های مطرح جهانی بفرستند. دوره آموزشی و تحقیقاتی صنعتی ببینند. علاوه بر دانشگاه در صنعت نیز مشغول شوند و آموزش ببینند و در بازگشت به کشور کارآفرین شوند.
انتهای پیام/۴۱۶۷/
انتهای پیام/