به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری آنا، بتسی ما کِلِی زنی پیشرو در حوزه ساخت انیمیشن بود که حتی قبل از این که اثری از میکی یا مینی موس در میان باشد طرح‌های زیادی از یک زوج موش به نام‌های میلتون و ماری کشیده بود.
او برای کسانی که در وُدویل‌هایش جمع می‌شدند از دنیای جدید کارتون‌های متحرک در یک صنعت تازه متولدشده به نام انیمیشن می‌گفت. او حتی خود را به عنوان «تنها زن انیماتور» در این تورها معرفی می‌کرد.
با این حال، بخش زیادی از داستان و آثار کِلی در صفحات دفاتر نقاشی خودش گم شد و تا همین چند روز پیش مستند نشده بود. پیش‌تر امسال، یک مورخ حوزه انیمیشن به نام میندی جانسون شروع کرد به مطالعه و تحقیق درباره زنان انیماتوری که احتمالاً از حافظه تاریخ پاک شده‌اند.
او یک روز به عکسی برخورد که در آن پیشگامان این صنعت با هم عکس گرفته بودند. در گوشه این عکس، زن تنهایی ایستاده بود که جانسون حدس زد کِلی باشد، علیرغم این که همکارانش، این زن را به عنوان یک نظافتچی یا یک منشی نادیده گرفته بودند.
جانسون معتقد بود که زنان در عصر وُدویل نقش بسیار پررنگی را در روزهای اول پیدایش انیمیشن در مقایسه با آنچه همیشه تصور می‌شده است ایفا می‌کردند.
وُدویل یک جور برنامه نمایشی سرگرم‌کننده و تفریحی بود که از دهه ۱۸۸۰ تا ۱۹۳۰ در آمریکا و کانادا رواج داشت. ودویل شامل هشت تا ده نمایش جداگانه بود که گرچه تک تک و مجزّا از یکدیگر تهیه می‌شدند، امّا روی هم رفته و یک برنامه سرگرم‌کننده خانوادگی را به وجود می‌آوردند.
برنامه‌های سرگرم‌کننده متنوعی در ودویل رواج داشت مانند: اجرای موسیقی توسط نوازندگان موزیک پاپ و موسیقی کلاسیک، برنامه‌های کمدی، اجرای برنامه توسط حیوانات دست‌آموز، شعبده بازی، زنان و مردهایی که ادای دیگران درمی‌آوردند، آکروبات بازی، عملیات تردستی و چشم بندی، بازی‌های فردی و بازی‌های صحنه‌ای و گروهی و دست جمعی، اجرای عملیات توسط ورزشکاران، ارائه سخنرانی‌های مشهور و خطابه‌های مذهبی....جانسون همین سرنخ را گرفت و پیش رفت.
به جاهای مختلف تماس گرفت، به مناطق مختلف سفر کرد و در خانه قوم و خویش‌های کلی را زد. سرانجام به یکی از نوادگان کلی رسید که هنوز برخی نامه‌ها، آثار و حلقه فیلم‌های کلی را داشتند. برخی از آنها آسیب دیده بود، اما جانسون توانست قطعات پراکنده داستان او را به هم وصل کند.
به گفته جانسون، کلی در موسسه پرات نیویورک هنر خوانده بود و به عنوان عضوی از نسل اول سینما عاشق این مدیوم شده بود. او مدام به استودیوهای فیلمسازی سر می‌زد و بالاخره موفق در یکی از آنها استخدام شود. او کارش در این صنعت را با انجام کارهای مردانه مانند شستن سلول‌های فیلم شروع کرد، اما توانست پیشرفت کند و سرانجام به جایی رسید که دوش به دوش مکس فلیشر، پل تری و والتر لانتز، انیماتورهایی هر یک غول‌ها انیمیشن محسوب می‌شوند کار می‌کرد.
کلی فیلم‌های کوتاهی را ساخته و کارگردانی کرده که به همت تحقیقات جانسون امروز به عنوان قدیمی‌ترین فیلم‌های انیمیشنی شناخته شده که توسط یک زن ترسیم و کارگردانی شده‌اند محسوب می‌شوند.
جانسون می‌گوید: «این پاک شدن در صنعت فیلم رایج است. به طور کلی در زندگی رایج است. داستان زن‌ها گفته نمی‌شود.»
کشف کلی توسط جانسون منجر به پروژه‌ای شده است که قرار است تبدیل به یک کتاب و یک فیلم درباره کلی و دیگر زنان ناشناس مانده صنعت انیمیشین شود. جانسون که در موسسه هنر کالیفرنیا و دانشگاه درکسل تدریس می‌کند می‌گوید که کشف نقش کلی در انیمیشن صرفاً درباره پر کردن شکاف‌های تاریخ نیست، بلکه این کشف الهام بخش نسل جدیدی از انیماتورها با خانواده‌های ضعیف است که هنوز زیر سایه مردان مانده‌اند.