رئیس دولت اصلاحات از دانشگاه و دانشجو چه می‌خواهد؟
گروه سیاست خبرگزاری آنا- مریم بیکی‌حسن: این روز‌ها شاهد اظهار نظر‌ها و موضع‌گیری‌هایی عجیب و تند، اما نه بی‌سابقه از سوی سران جریان اصلاحات هستیم. در همین راستا، روز سه‌شنبه سید محمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات و سردسته جریان دوم خرداد، به مناسبت روز دانشجو پیامی در رسانه‌های اصلاح طلب منتشر کرد.
او در این پیام، حرکت ملت در بیش از یک قرن را، "نفی استبداد، نفی استعمار و نفی عقب ماندگی، تبعیض و فساد و متناظر آن مطالبه آزادی، استقلال، پیشرفت و عدالت و در یک کلام دستیابی به زندگی متناسب با شأن انسان و اقتضائات زمان" دانست!
این، سخن صوابی است. اما آیا کارنامه سیاسی خاتمی و جریان اصلاحات، موید این معناست، یا در تضاد با آن قرار دارد؟ متاسفانه هدف‌گذاری روی نسل جوان، باعث شده که خاتمی و یاران او، روی ضعف حافظه تاریخی بخشی از نوجوانان و جوانان، حساب ویژه‌ای باز کنند و از آن نهایت استفاده را ببرند.
بد نیست نگاهی گذرا به یکی از مقاطع حکمرانی اصلاح‌طلبان داشته باشیم: حقارت و تسلیمی که ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای با تصدی‌گری دولت محمد خاتمی متحمل شد، فراموش‌شدنی نیست؛ اوضاعی که اگر نبود تدبیر رهبر انقلاب و استقامت جوانان دانشمند و استقلال‌طلبیِ جریان انقلابی و البته پایان دوران دولتِ اصلاحات، معلوم نبود به چه فجایعی ختم شود.
آن عملکرد، چه نشانه‌ای از پیشرفت و استقلال و نفی استعمار و عقب‌ماندگی داشت؟ امروز، جوانانی که کمتر از ۳۰ سال سن دارند، خاطره‌ای از عملکرد دولت اصلاحات در جریان پرونده هسته‌ای ایران ندارند. بی‌حساب امتیاز دادن و بعد، التماس کردن به طرف مقابل برای عمل به تعهدات بی‌پشتوانه، در خاطر نسل‌هایی که آن روز را دیده‌اند، مانده است.
شاید خیلی‌ها نقل خاطره معروف «جک استراو انگلیسی» را شنیده باشند؛ زمانی که او در قطار در حال رفتن به تعطیلات بود و حسن روحانی مذاکره‌کننده ارشد ایران تازه یادش افتاده بود که برای وصول مطالبات ایران، با او تماس تلفنی بگیرد. جک استراو به سرویس بهداشتی قطار رفته بود و پاسخ داده بود: «این موقعیت مناسبی نیست...» پوزخند استراو حین نقل این خاطره، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
در بخش دیگری از پیام رئیسِ دوم خردادی‌ها آمده است: «جای خوشوقتی است که پس از انفعال تحمیل شده بر دانشگاه، اینک شاهد حضور و ابراز وجود دانشجویان در جریان‌های اخیر هستیم و خوشوقتی بیشتر اینکه همدلی و هم سخنی بخش مهمی از استادان را با دانشجویان می‌بینیم. از سوی دیگر آنچه موجب تأسف فراوان است، بازداشت گسترده دانشجویان و ایجاد محدودیت‌های آموزشی، صنفی و سیاسی برای آنان و اخراج و اعمال فشار بر استادان است؛ امری که نه با مبانی و موازین آزادی و حقوق انسانی سازگار است و نه در نهایت امنیّت پایدار دانشگاه و جامعه را تأمین می‌کند...»
در خصوص این جملات، سوال‌هایی برای کسانی که دوران دولت موسوم به اصلاحات را درک کرده‌اند، به ذهن متبادر می‌شود: منظور محمد خاتمی از «بخش مهمی از استادان» دقیقا کدام گروه است؟ آیا منظور، اساتیدی هستند که در ایام آشوب و خشونت‌های خیابانی، حاضر به تعطیلی کلاس‌های درس و توقف روند علمی دانشگاه نبودند؟
بهتر بود خاتمی برای حفظ آبرو و وجهه چندین بعدی! خود، روزی غیر از روز دانشجو را برای اعلام حمایت از دانشجویان معترض انتخاب می‌کرد!
نگاهی به بازخورد‌های رسانه‌های زنجیره‌ای اصلاحات و چهره‌های شاخص این جریان، نشان می‌دهد که چنین نیست. همه شاهد بودیم اساتیدی که حاضر به فلج شدن جریان علم در کشور نبودند، با چه عکس‌العمل‌های فاشیستی و موهنی مواجه شدند؛ بنابراین خوب است که خاتمی منظور خود از "بخش مهمی از استادان" را به طور شفاف، بیان کند.
همچنین، درست است که اغلب دانشجویان به لحاظ سنی، خاطره‌ای از مدارای خاتمی با دانشجویان معترض ندارند، اما دانشجویانِ آن روز، زنده‌اند و دچار فراموشی هم نیستند. حقیقتا بهتر بود خاتمی برای حفظ آبرو و وجهه چندین بعدیِ! خود، روزی غیر از روز دانشجو را برای اعلام حمایت از دانشجویان معترض انتخاب می‌کرد. آقای خاتمی در حالی از برخورد‌های قانونی و مدنی با گروهی هنجارشکن از دانشجویان اظهار نگرانی کرده است که شاهد سخیف‌ترین شعار‌ها و رفتار‌های غیر اخلاقی و خشونت‌آمیز از سوی گروه مزبور و تلاش‌های آنان برای به تعطیلی کشاندن روند علم‌آموزی در کشور بودیم.
او از کدام محدودیت آموزشی و صنفی و سیاسی نگران است؟ چند تعداد دانشجو در بازداشت هستند که از بازداشت گسترده سخن می‌گوید؟ نکند کسانی که مشغول تحصیل و حضور در کلاس‌های درس هستند، هنروران سینمایی هستند و مردم خبر ندارند؟! شاید هم این گونه وخیم نمایاندن اوضاع دانشگاه، سودی برای جریان سیاسی دوم خرداد دارد.
آیا محمد خاتمی حاضر است در تجمعات مورد حمایتش حاضر شود و با عین شعار‌های لفظی و حرکتی! سرداده شده در آن‌ها همراهی کند؟ حقیقتا کدام یک از این حرکات، چنین سبب مسرت و «خوشوقتی» سردسته اصلاحات شده است؟! بماند که یکی به نعل ویکی به میخ کوبیدن جزءِ نهادینه شخصیت محمد خاتمی است و البته سابقه تندروی و چرخش‌های منفعت‌طلبانه، در تمام ادوار حیات سیاسی وی مشاهده می‌شود؛ از برخورد‌های چکشی و ممنوع‌التصویر کردن و بی‌کار کردنِ گروهی از سینماگران و مرگ دانستن توبه آنان در دوران تصدی وزارت ارشاد تا به خدمت گرفتنِ انواع سلبریتی‌ها برای اهداف حزبی و جناحی در دوران به اصطلاح گوشه‌نشینی... از برخورد‌های سخت و حذف بی‌دلیلِ دانشجویان انقلابی به رغم دارا بودن شایستگی‌های علمی و کسب امتیازات لازم در آزمون‌ها، در مصاحبه‌های دکتری در دوران حکمرانیِ اصلاحات تا حمایت از فحاشان و هتاکانِ حرمت محیط دانشجویی در بحبوحه بلوای تجزیه‌طلبی.
اما شاید جالب‌ترین بخش پیام محمد خاتمی، این باشد: «اینک که جامعه با شعار زیبای زن زندگی آزادی حرکت خود را به سوی آینده بهتر نشان می‌دهد، بگونه‌ای کم سابقه و شاید بی سابقه فرهیختگان، استادان، نخبگان و دانشجویان را در اصل حرکت حاضر می‌بینیم.
عجیب است! خاتمی، شعار «عبدالله اوجالانِ» جنایت‌کار و زن‌ستیز را «سرِ دست» گرفته و مجذوب زیبایی آن شده است؟!
به مسئولان توصیه می‌کنم که این حضور را قدر بدانند و بجای برخورد ناروا با آن، دست یاری به سوی آنان دراز کنند و با کمک آنان وجوه ناصواب حکمرانی را بدرستی بشناسند و پیش از آنکه دیر شود به سوی حکمرانی خوب حرکت کنند.»
عجیب است! خاتمی، شعار «عبدالله اوجالانِ» جنایت‌کار و زن‌ستیز را «سرِ دست» گرفته و مجذوب زیبایی آن شده است؟! چگونه یک مدعی «حکمرانی خوب» با چنین جریاناتی همراهی می‌کند و با ناآگاه پنداشتن همگان، «اصل حرکت» را از جریانات فوق‌الاشاره سلب می‌کند و به نخبگان و جامعه دانشگاهی نسبت می‌دهد؟
آیا در پس پرده، پیوندی بین سران اصلاحات و گروهک‌های جنایت‌کار تجزیه‌طلب برقرار شده و ما بی‌خبریم؟ ان‌شاءالله که این گونه نیست و این توصیفِ آقای خاتمی، معلولِ بی‌حواسی و فراموشیِ ناشی از پا به سن گذاشتنِ ویاست!
در پایان دوباره تاکید می‌کنیم که «روز دانشجو»، روز مناسبی برای اظهار همراهی آقای خاتمی با دانشجویان نیست و فقط منجر به لطمه بیشتر به وجهه نامبرده می‌شود. توضیح این که، دقیقا ۱۸ سال پیش و در مراسم روز دانشجو در دانشکده فنی دانشگاه تهران، سید محمد خاتمی در مقام رئیس جمهور ایران در جمع گروهی از دانشجویان حاضر شد؛ گروهی دست‌چین شده از سوی برگزارکنندگان اصلاح‌طلبِ مراسم؛ به رغم اینکه دانشجویان حاضر در مراسم، به زعم مهمان ویژه، «خودی» بودند، فضای شعار و اعتراض علیه عملکرد دولت وقت بر جلسه حاکم شد.
آن روز، اظهار خوشوقتی سید محمد خاتمی نسبت به ابراز وجود دانشجویان، آن هم در جمع دانشجویان هم‌عقیده خودش، این‌گونه در تاریخ تعامل اصلاح‌طلبان و دانشگاه ثبت شد: «این خلاف دموکراسی است! این چه وضعی است که ایجاد کرده‌اید؟ مگر شما چند نفر هستید که هو می‌کنید؟ کاری نکنید که بگویم بیرونتان کنند، آدم باشید، گوش بدهید و تحمل کنید.»
انتهای پیام/