صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت‌و‌گو با آنا مطرح کرد؛

«پرده‌خانه»؛ سنگ محک اقبال تماشاگران به بازگشایی سالن‌ها/ «خاتون پرده‌نشین» را به باغ کتاب می‌برم

محسن قصری معتقد است که میزان استقبال از نمایش «پرده‌خانه» به کارگردانی گلاب آدینه که قرار است از نیمه دوم آبان روی صحنه برود می‌تواند آزمونی برای میزان اقبال تماشگران به اجرای تئاتر باشد.
کد خبر : 812518

به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، محسن قصری کارگردان و بازیگر تئاتر فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۲ و با بازی در نمایش «خواب زمستانی» آغاز کرد. عمده فعالیت او در این سال‌ها حضور در نمایش‌های مربوط به تئاتر کودک است که از مهم‌ترین آنها باید به «خرمشیر»، «کدو قلقله زن»، «خرس ارکانسا»، «قایق کاغذی»، «مشک‌های خالی»، «آش سنگ»، «هفت خوان رستم»، «جادوی عروسک»، «شنل قرمزی»، :آبی‌ترین آسمان» و «پر پر سیمرغ پر» اشاره کرد. قصری علاوه بر این‌ نمایش‌ها، در آثاری چون «رام کردن زن سرکش»، «مبارک»، «خاتون پرده‌نشین» و «تیغ کهنه» برای مخاطبان بزرگسال نیز روی صحنه رفته  است.

نمایش‌های «خانم قُدا گول نخوریا» و «کانفیدنشیال» آثاری هستند که قصری در مقام کارگردان آنها را هدایت کرده است. وی تابستان امسال نیز در نمایش «ادواردو» که رواتی از زندگی « ادواردو آنیلی» بود در نقش خبرنگار روی صحنه رفت.  

محسن قصری در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری آنا، درباره فعالیت‌های  فعلی خود گفت: اخیراً به مناسبت هفته کودک یک نمایش را در قالب تماشاخانه سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان در چند استان و شهرستان اجرا کردم. این کار، یک نمایش عروسکی تک‌بازیگر بود که برای مخاطب کودک و نوجوان طراحی شده بود و خودم نقش مجری و بازیگر را در آن داشتم. ضمن این که قرار است هفته آینده در مجموعه باغ کتاب نمایش «خاتون پرده‌نشین» از نمایشنامه‌های استاد داود فتحعلی‌بیگی را که یک نمایش سیاه‌بازی است به صورت صحنه‌ای و خیابانی اجرا کنیم.

** تداوم تعطییلی تئاتر به نفع هیچ کس نیست

وی اظهار کرد: البته فعلاً که تمرین‌های اغلب گروه‌ها متوقف شده و سالن‌های دولتی هم تعطیل هستند. خب تداوم این وضعیت هم قطعاً به نفع هنرمندان و جریان تئاتر کشور نیست. چند روز پیش با یکی از همکارانم صحبت می‌کردم و گفتم که همه اقشار و اصناف سر کارشان هستند و هیچ فشاری روی آنها نیست و فق ما اهالی تئاتر هستیم که باید کاری انجام ندهیم و سالن‌ها هم همچنان تعطیل هستند. بعد از تعطیلی‌های متناوبی که در آن دوسال به خاطر کرونا داشتیم، حالا هم به خاطر ناآرامی‌هایی که اتفاق افتاده سالن‌های  دولتی تعطیل هستند.

این کارگردان تئاتر عنوان کرد: البته برخی از همکاران هم خودشان تمایلی ندارند که کار کنند اما در همین روزها شاهدیم که تولید خیلی از سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی در حال انجام است و فقط فعالیت‌های تئاتری است که تقریباً به حالت تعطیلی درآمده است.

قصری گفت: البته معتقدم که اگر سالن‌ها هم باز باشند گروه‌ها اجرا هم بروند بعید است که مخاطب قابل‌توجهی داشته باشند چون به اعتقاد من در این شرایط و با فضایی که ایجاد شده مردم دل و دماغ تئاتر دیدن را ندارند ضمن این که هنوز سالن‌هایی که به ویژه در مرکز تهران قرار دارند از نظر تأمین امنیت وضع مناسبی ندارند.

وی افزود: فکر می‌کنم برای سنجش این موضوع که مخاطبان چقدر از تئاتر استقبال خواهند کرد باید میزان استقبال از اجرای تئاتر «پرده‌خانه» به کارگردانی خانم گلاب آدینه را ببینیم. این نمایش که قرار است با نمایشنامه‌ای از بهرام بیضایی در تئاتر شهرزاد روی صحنه برود می‌تواند سنگ محک مناسبی برای میزان اقبال تماشاگران تئاتر به اجرای نمایش‌ها بعد از تعطیلی‌های این یک ماه اخیر باشد.

قصری درباره اوضاع نه چندان مناسب تئاتر و مشکلاتی که فعالان این حوزه دارند نیز گفت: در یک جمله، راه‌حل اصلی این است که تئاتر را به دست خود اهالی تئاتر و خود مردم بسپارند. اگر تئاتر دست خود مردم باشد و از طرف دیگر جشنواره‌ها برای هنرمندان موضوعیت نداشته باشند و به جای آن با فراغ بال و تفکر کار کنند، طبیعتاً مخاطبان هم کارها را می بینند.

این بازیگر و کارگردان تئاتر در ادامه افزود: گاهی ما شاهد فیلترهای بیش از اندازه و شگفت‌آوری از سوی اداره کل هنرهای نمایشی هستیم که عملاً بهانه‌جویی و سلیقه‌ای است. هیچ کس مخالف ضابطه و داشتن چارچوب نیست، اما این موضوع با اعمال سلیقه و ممیزی‌های بهوده متفاوت است. وقتی اثری از۱۰ فیلتر سلیقه‌ای رد شود، خروجی کار بی‌روح و شعاری خواهد شد. اینجاست که تماشاگر احساس می‌کند کارگردان و گروه به شعور او توهین  می‌کنند.

انتهای پیام/

ارسال نظر