فیلم و سریال اجتماعی به معنای سیاه‌نمایی نیست/ پیشنهادی برای مدیران شبکه «آی‌فیلم»

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، «مهوش افشارپناه» بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون است که در سال ۱۳۵۲ در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشگاه هنر‌های دراماتیک فارغ‌التحصیل شد.

وی که از بازیگران قدیمی و شناخته‌شده تئاتر نیز محسوب می‌شود، بازی در آثار تصویری را از سال ۱۳۶۶ با فیلم سینمایی «خانه در انتظار» به کارگردانی منوچهر عسگری‌نسب آغاز کرد. اثری که نسخه سینمایی یک مجموعه تلویزیونی به همین نام بود. افشارپناه در این سال‌ها در سریال‌هایی همچون «مش خیرالله و صندوقچه اسرار»، «این خانه دور است»، «کلانتر»، «تصمیم نهایی»، «قفسی برای پرواز» و «بوم و بانو» ایفای نقش کرده است. بازی در سریال «یاور» که در ماه رمضان سال ۱۴۰۰ از تلویزیون پخش شد آخرین فعالیت تلویزیونی اوست.

افشارپناه در چند فیلم سینمایی از جمله «لنگرگاه»، «زیربام‌های شهر»، «به خاطر هانیه» و «ترومای سرخ» نیز نقش‌آفرینی کرده و برای بازی در دو فیلم «زیربام‌های شهر» و «به خاطر هانیه» به ترتیب در سال‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۷۳ نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنواره فیلم فجر شده است.

مهوش افشارپناه روی صحنه تئاتر

** اهمیت تاثیرگذای نقش در جریان داستان

این بازیگر پیشکسوت در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری «آنا» درباره فعالیت این روز‌های خود گفت: یکی از دلایل کم‌کاری بنده در سال‌های اخیر این بود که کار‌های پیشنهادی در سینما و تلویزیون خیلی در مسیر داستان آن اثر جای کار نداشت. البته منظور من، فقط داشتن نقش اول و دوم نیست، بلکه معیارم در انتخاب، به تاثیرگذاری آن شخصیت باز می‌گردد. درست است که خودم شرایط کار نداشتم، اما گاهی هم پیشنهاداتی که می‌شده خوب نبوده است و جای کار نداشته‌اند.

وی افزود: آخرین کار من هم سریال «یاور» به کارگردانی سعید سلطانی بود که نقش مقابل آقای اسماعیل محرابی را داشتم. فعلاً هم به دلایل شخصی ترجیح می‌دهم کار نکنم؛ این روز‌ها در موسسه‌ای که فعالیت‌های چندمنظوره هنری دارد به تدریس بازیگری می‌پردازم.

بازیگر فیلم سینمایی «زیر بام‌های شهر» درباره کیفیت آثار سینمایی و تلویزیونی که در ماه‌های اخیر دیده است نیز گفت: مدتی است که دیگر خیلی فرصت رفتن به سالن‌های سینما را ندارم؛ با این حال فیلم‌هایی را در سینما و شبکه نمایش خانگی میبینم اما چنگی به دل نمی‌زد. البته در جریان تدریس در آموزشگاه، جلسات پخش فیلم داریم و از این فضا دور نیستم.

 
** مدیران فرهنگی فیلم اجتماعی را با سیاه‌نمایی اشتباه نگیرند

این بازیگر پیشکسوت عنوان کرد: عمده آثاری که من در سینما و تلویزیون داشتم، سوژه‌های اجتماعی و خانوادگی داشتند. کار‌هایی مثل «خانه در انتظار»، «زیر بام‌های شهر»، «به خاطر هانیه»، «این خانه دور است»، «زینت»، یا همین اواخر مجموعه «یاور» همگی مناسبات اجتماعی و روابط آدم‌ها را محور خود قرار داده‌اند. متأسفانه مدیران فرهنگی ما به ویژه در تلویزیون فیلم یا سریال اجتماعی را با سیاه‌نمایی مترادف می‌گیرند و محدودیت‌هایی برای آن قائل می‌شوند. در حالی که باید واقعیات جامعه و مشکلات اجتماعی و خانوادگی به صورت ملموس در این آثار نمایش داده شود. یک از دلایل پرمخاطب بودن سریال‌ها و فیلم‌های خانوادگی دهه شصت و هفتاد همین موضوع بود.

افشارپناه گفت: نتیجه محدودیت‌های بی مورد برای این گونه آثار این می‌شود که نویسندگان و فیلمسازان ما سراغ کمدی‌های سطحی با سوژه‌های نازل می‌روند که نمونه‌هایی از آن را در سال‌های اخیر دیده‌ایم. وی افزود: ما در سال‌های دهه شصت و هفتاد سریال‌هایی داشتیم که مخاطبان فراوانی داشتند و به اصطلاح «خیابان خلوت‌کن» بودند. درست است که فضا عوض شده و مردم صرفاً به تماشای دو شبکه تلویزیونی محدود نیستند، اما ورای این موضوع اگر آثاری داشته باشیم که فیلمنامه و کارگردانی درست داشته باشند، حتماً مخاطبان را به خود جلب می‌کند. همان‌گونه که نمونه‌هایی هر چند معدود از این دست آثار را هم در همین سال‌ها داشتیم.

وی افزود: مدتی پیش فرد جوانی مرا دید و گفت: خانم افشارپناه من سریال «خانه در انتظار» شما را دیده‌ام و خیلی دوست داشتم. بنده تعجب کردم و گفتم: این مجموعه سال ۱۳۶۷ از تلویزیون پخش شد که آن آقا گفت بله، من آن موقع هشت سالم بود و با خانواده این مجموعه را دنبال می‌کردیم. این‌ موارد برای من خیلی ارزشمند است.

 ** معیار پخش آثار قدیمی از شبکه آی‌فیلم چیست؟

بازیگر سریال «کلانتر» افزود: خوشبختانه شبکه آی‌فیلم با بازپخش سریال‌های قدیمی علاوه بر تجدید خاطرات، فرصت مقایسه بین آثار قدیمی و کار‌های فعلی را فراهم می‌کند. ضمن این که زحماتی که سازندگان این آثار در سال‌هایی که امکانات کمتر بود را هم یادآوری می‌کند. فقط‌ ای کاش مجموعه‌های قدیمی بیشتری روی آنتن این شبکه می‌رفت. ما سریال‌های بسیار خوبی داشتیم که فکر نمیکنم بازپخش شده باشند یا اگر روی آنتن رفته بسیار محدود بوده، در حالی که گاهی مجموعه‌ای که ۶ ماه پیش روی آنتن بوده دوباره از آی‌فیلم پخش می‌شود.

فیلم سینمایی «به خاطر هانیه» ساخته کیومرث پوراحمد - ۱۳۷۳

افشارپناه اظهار کرد: یکی از کار‌هایی که من در آن بازی کردم سریال «این خانه دور است» بود که در سال ۱۳۷۴ از تلویزیون پخش شد و ماجرا‌های یک خانه سالمندان را روایت می‌کرد. در این اثر جمع زیادی از بازیگران باتجریه و کاربلد سینما و تئاتر آن موقع حضور داشتند، که متأسفانه اغلب آن‌ها فوت کرده‌اند. من هم در آن جا نقش یکی ازکارمندان این خانه سالمندان را داشتم. خیلی از مردم وقتی که در کوچه و خیابان بنده را میبینند از چرایی عدم پخش سریال می‌پرسند در حالی که تصمیم‌گیری در این زمینه به عهده مدیران تلویزیون است؛ یا سریال دیگری به نام «مش خیرالله و صندوقچه اسرار» که واقعاً فضایی مفرح و داستان‌های جالبی داشت.

وی گفت: من واقعاً نمی‌دانم که معیار شبکه آی‌فیلم در انتخاب سریال‌های قدیمی برای بازپخش چیست، اما پیشنهاد می‌کنم آثار خاطره‌انگیزی مثل «گل پامچال»، «روزی روزگاری»، «همسران»، «آرایشگاه زیبا» و... را در جدول پخش بگذارند و اگر هم قبلاً بازپخش داشته‌اند دوباره آن‌ها را روی آنتن بفرستند. البته شاید استدلال آن‌ها این باشد که کیفیت این آثار برای پخش پایین است که خوشبختانه با پیشرفت‌های فنی و بحث تصحیح رنگ و تقویت صدا و... این مشکلات هم حل می‌شود.