عبدلی و اوستا با «عروس فراری» به صحنه برمی‌گردند
به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، جواد انصافی بازیگر پیشکسوت تلویزیون و تئاتر که برای بسیاری از مخاطبان با مجموعه خاطره‌انگیز «عبدلی و اوستا» شناخته می‌شود، در طول این سالها فعالیت‌هایی جدی در زمینه تئاتر داشته است. او نه تنها نمایش‌های زیادی را روی صحنه برده، بلکه کتاب‌های متعددی نیز در زمینه نمایش ایرانی را به چاپ رسانده است. جواد انصافی در گفت‌وگوی خود با خبرنگار خبرگزاری آنا از اجرای نمایش جدید خود به نام «عروس فراری» خبر داد و همچنین درباره کتابی گفت که این روزها در حال نگارش است.
آقای انصافی این روزها مشغول چه کاری در حوزه تئاتر هستید؟
ما در جشنواره آیینی سنتی نمایشی داشتیم به نام «عروس فراری». برای اجرای این نمایش درخواست سالن دادیم و قرار شد آبان‌ماه آن را در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه ببریم. البته شورای جدید اعلام کرده است که باید نمایش‌هایی که در جشنواره بودند هم بازخوانی و هم بازبینی شوند و ما سعی داریم این نمایش را با فرم جدیدی به روی صحنه بیاوریم.
چه فرمی برای اجرای نمایش «عروس فراری» مد نظر دارید؟
فضای این کار را با مجموعه «عبدلی و اوستا» یکی کردیم، زیرا این برنامه برای بسیاری از دهه شصتی‌ها نوستالژی است، یعنی قصه را به جای اینکه با سیاه روی صحنه ببریم با عبدلی و اوستا روی صحنه آورده‌ایم.
یعنی این نمایش شخصیت سیاه نخواهد داشت؟
به جای سیاه، از عبدلی استفاده کرده‌ایم، سیاه عبدلی، همان سیاهِ سیاه‌بازی است که به‌روز شده است. در این نمایش از نمایش‌های زنانه نیز استفاده شده است. پیش از این چهار نمایش زنانه در کتاب «نمایش‌های شگفتانه زنانه ایران» با همسرم خانم فروغ یزدان چاپ کردم که از آنها در این نمایش استفاده شده است. می‌خواهیم به نسل جدید بگوییم نمایش‌های زنانه قابلیت این را دارند که در هر نمایشی استفاده شوند، به شرط اینکه ارتباط آنها درست برقرار شود.
این نمایش‌های زنانه در چه موضوعاتی است؟
در این نمایش فضای عروسی برپاست و در عروسی نیز مراسمی مانند حمام بردن عروس، خیاط‌خانه و آرایشگاه بردن عروس برگزار می‌شود. نمایش‌های زنانه‌ای که در «عروس فراری» استفاده می‌شود مرتبط با این مراسم است، مثلا یکی از آنها نمایش حمامی است. نمایش‌های زنانه همه کوتاه هستند، در حد پنج یا ده دقیقه و خیلی راحت می‌توانند در دل نمایش‌های دیگر استفاده شوند، ولی ربط آنها باید درست باشد.
بازیگران این نمایش چه کسانی هستند؟
من و آقای امیر پارسی در نقش عبدلی و اوستا در این نمایش حضور داریم. آقای پارسی در برنامه «عبدلی و اوستا» نقش اوستا را بازی می‌کردند. پسرانم امیرحسین و امیر محمد نیز در این کار بازی می‌کنند. چهار نسل از بازیگران در این کار کنار من هستند.
متن این کار را هم خودتان نوشتید؟
بله. نویسنده و کارگردان این کار خودم هستم. طراحی لباس و صحنه را نیز همسرم برعهده دارد.
در تلویزیون چه برنامه‌ای از شما روی آنتن است؟
در حال حاضر برنامه «خانه آبنباتی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی خانم سمیه عبدالله‌زاده را روی آنتن شبکه پویا دارم. این برنامه ترکیبی است از نمایش و عروسک که حدود نود قسمت ضبط شده و در حال پخش است.
در زمینه کتاب، چه اثر جدیدی را از شما خواهیم خواند؟
در حال حاضر بر روی کتابی کار می‌کنم که سه سال است درگیر آن هستم. در این کتاب سیر کمدی در ایران را بررسی می‌کنم. کتاب از تقلید در دوران اشکانیان شروع می‌شود و به مقلدینی می‌رسد که به عنوان تلخک دربار شناخته می‌شوند؛ مانند تلخک درباره سلطان محمود، کَل‌عنایت در زمان شاه‌عباس، لوتی صالح در زمان کریم‌خان زند و محمدآقاخان قاجار و همین‌طور کریم شیره‌ای در دربار ناصرالدین شاه. بعد از آن به زمانی می‌رسیم که پیش‌پرده‌خوانی متدوال شده بود. پیش‌پرده‌خوانی مربوط به زمانی است که نمایش‌های بزرگ در لاله‌زار و دیگر سالن‌ها اجرا می‌شد. در فاصله بین تعویض دکور که حدود بیست دقیقه طول می‌کشید قطعه‌ای به عنوان پیش‌پرده اجرا می‌شد. شخصیت‌های برجسته‌ای هم در پیش‌پرده‌خوانی داریم از جمله نصرت کریمی، عبدالعلی همایون و تابش که از هر کدام از این افراد چند نمونه کار نیز در کتاب گذاشته‌ام.
پس از آن کمدی‌خوانی شروع می‌شود مانند برادران فضول‌باشی، برادران طلایی و برادران رسولی که در زمان افول پیش پرده‌خوانی، کمدی‌خوانی می‌کردند. کمدی‌خوانی در همه جا نفوذ می‌کند از جمله در سینما و تلویزیون. خواننده‌های مهمی هم داریم که کمدی‌خوانی کرده‌اند از جمله ایرج و بدیع‌زاده. اسم این افراد و نمونه کارهایشان نیز در این کتاب ذکر شده است. بعد از آن به تقلید صدا و در نهایت به استندآپ کمدی می‌رسیم. با همه کسانی که در حال حاضر در ایران در این زمینه کار می‌کنند مصاحبه کرده‌ام و بیوگرافی کوتاهی از آنها به همراه کارهایشان را در کتاب آورده‌ام. این کتاب بسیار حجیم شده و تا امروز ششصد صفحه شده است.
اسم کتاب هم مشخص شده است؟
هنوز نام کاملی روی آن نگذاشته‌ام. شاید «سیر کمدی در ایران» نام خوبی باشد اما باز هم باید کامل‌ترش کنم.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/