اهمیت بالای شبکه ملی اطلاعات در مسیر توسعه علمی کشور
به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، ساماندهی و قانونگذاری در حوزه فضای مجازی یکی از مهمترین نیازهای کشور در عصر دیجیتال است و رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بارها در سخنرانیهای خود به این موضوع تأکید کردند و به دستگاههای متولی امر در این حوزه دستور دادند هرچه سریعتر بستر لازم برای کوتاه شدن دست بیگانگان از فضای مجازی در دسترس کاربران ایرانی را فراهم کنند.
رهبری در سیاستهای کلی برنامه هفتم توسعه که با اولویت پیشرفت اقتصادی توأم با عدالت ابلاغ شده است به موضوع برقراری حاکمیت ملی و صیانت از ارزشهای اسلامی-ایرانی در فضای مجازی از طریق تکمیل و توسعه شبکه ملی اطلاعات و تأمین محتوا و خدمات متناسب و ارتقای قدرت سایبری در تراز قدرتهای جهانی تأکید کردند. از همین رو لازم است مسئولان در دستگاههای تأثیرگذار بر وضعیت فضای مجازی کشور بیش از پیش برای ساماندهی این حوزه برنامهریزی کرده و از تمامی ابزارها و ظرفیتهای موجود برای کاهش آسیبهای موجود در این فضا استفاده کنند. در همین راستا با رضا مهدی، عضو گروه مطالعات آیندهنگر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی گفتوگو کردیم. در ادامه مشروح این گفتوگو را مشاهده میکنید:
رضا مهدی در گفتوگو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا در پاسخ به سوال که باتوجه به تلاش برای قانون گذاری در فضای مجازی در مجلس در گذشته شده و هم اکنون هم مرکز ملی فضای مجازی به دنبال رگولاتوری در این حوزه است میزان حاکمیت ملی ایران بر فضای سایبری را کافی میدانید؟ اظهار کرد: پاسخ به این سوال ۳ مسئله وجود دارد؛ توان فنی و علمی لازم وجود ندارد، خانوادهها و عموم مردم چندان استقبال نمیکنند، قوانین هم به حد کافی نیست و جای کار فراوان دارد.
بیشتر بخوانید:
فقط ابلاغ سیاستهای کلی برنامه هفتم کافی نیست/ کمتر شاهد عملیاتی شدن سیاستها بودهایم!
نگاهی به راهبردها و استراتژیهای تحقق سیاستهای کلی برنامه هفتم در حوزه امنیت غذایی
وی افزود: یکی از مهمترین مسائل در مسیر توسعه شبکه ملی اطلاعات تأمین محتوا و خدمات متناسب با نیاز کاربران است. اگرچه پلتفرمهای توانمندی در ایران مشغول فعالیت هستند، اما همچنان اقبال عموم با اپلیکیشنهای خارجی است. درخصوص شبکه علمی باید عرض کنم که هنوز چنین شبکهای وجود ندارد و توان نرمافزاری و ساخت افزاری ما به حدی نیست که قادر با اجرای چنین شبکهای باشیم.
مهدی تصریح کرد: رتبه فناوری ایران در جهان پایین و حدود ۶۰ است. در رتبهبندیها دانشگاههای دنیا و آسیا نیز تقریباً هیچ دانشگاه ایرانی صاحب رتبه نیست. آنچه که در آن کشور و دانشگاههای ایران دارای رتبه هستند، عمدتا معطوف به کمیت آموزش و تعداد مقالات است. این مقالات و کمیتها خوب هستند اما در صحنه کاربرد و نوآوری چندان کاربرد ندارند.
عدم هماهنگی فضای کسب و کار کشور با برنامههای اکوسیستم نوآوری و کارآفرینی
وی با بیان اینکه عموم استادان مشارکت خوبی در نوآوری علمی ندارند، تأکید کرد: غالب جامعه محرک جدی نوآوری نیست. فضای کسب و کار کشور محرک نوآوری و کارآفرینی نیست. کافی است به دو آمار خروج نخبگان و خروج سرمایه از کشور دقت کنیم تا متوجه شویم که چرا در حوزه نوآوری عقب هستیم.
این عضو گروه مطالعات آیندهنگر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی اضافه کرد: در برخی از حوزهها اخیراً به دلیل عدم قانونگذاری درست شاهد کاهش مشارکت مردم بودیم و این کمعلاقگی به همه حوزهها از جمله نوآوری و کارآفرینی نیز کشیده شده است.
انتهای پیام/4144
انتهای پیام/