صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۶:۲۲ - ۲۸ تير ۱۴۰۱

سرطان‌های بدخیم حفره شکمی قابل درمان می‌شوند؟

محققان به دنبال استفاده از نانوذرات برای درمان سرطان‌های تهاجمی و مقاوم به دارو در ناحیه تخمدان و رحم هستند.
کد خبر : 669788

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا؛ محققان به دنبال استفاده از نانوذرات برای درمان سرطان‌های تهاجمی و مقاوم به دارو در ناحیه تخمدان و رحم هستند. این نانوذرات با چسبیدن به ناحیه حفره شکمی رهایش آرام دارو را انجام می‌دهند و عوارض داروهای شیمی‌درمانی را به حداقل می‌رسانند.


بیماران مبتلا به سرطان تخمدان گرید بالا و سرطان سروزی رحم (USC) در ابتدای درمان اغلب به خوبی به جراحی و شیمی‌درمانی پاسخ می دهند. اما این تومورها می‌توانند بسیار تهاجمی باشند که اغلب به فضای داخل شکم گسترش می‌یابند. براساس مطالعه‌ای که به تازگی انجام شده، یک نوع نادر اما تهاجمی سرطان رحم باعث افزایش مرگ و میر ناشی از این بیماری در آمریکا، به ویژه در میان زنان سیاه‌پوست می‌شود.


علاوه بر این، در این موارد، مقاومت در برابر شیمی‌درمانی اغلب ایجاد می‌شود و بیماری عود می‌کند. این روند منجر به سرطان تخمدان می‌شود که باعث مرگ و میر بیشتر از هر سرطان دیگری در دستگاه تناسلی زنان می‌شود.


کارآزمایی‌های بالینی اثربخشی تزریق دارویی به نام اپوتیلونB (EB) نشان می‌دهد، دارویی که به داخل حفره شکمی تزریق می‌شود و کار آن هدف قرار دادن سلول‌های توموری است که نسبت به داروهای شیمی‌درمانی استاندارد پاسخ نمی‌دهند. با این حال، سمیت بالای دارو هنگام تحویل به این روش، عوارض جانبی شدیدی ایجاد می‌کند و از استفاده بیشتر از آن را غیرممکن می‌کند.


اکنون محققان در حال نزدیک شدن به راهی برای استقرار ایمن داروهای ضدسرطان موثر با کمک نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیر غیرسمی هستند. این نانوذرات که توسط دکتر دبلیو مارک سالتزمن، پروفسور مهندسی شیمی و بیومدیکال بنیاد Goizueta ساخته شده‌اند، دارای مواد شیمیایی آلی بر روی سطح خود هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد به سلول‌های حفره شکمی بچسبند و تا قبل از انجام این کار از آن ناحیه خارج نشوند.


انتهای پیام/

انتهای پیام/

ارسال نظر