«اشتغال سبز» حامی ندارد/ برای مجوز شغل ۱۲۰ ساله اجدادی یک سال دوندگی کردیم!

به گزارش خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، صنایع و هنرهای دستی که با خلاقیت و ابتکار عمل هنرمندان ایرانی همواره در صدر مفاخر فرهنگی کشور قرار دارند، گرچه در عرصه داخلی و بین‌المللی شناخته شده هستند اما این روزها شرایط اقتصادی جامعه موجب شده تا میزان اقبال داخلی از این صنایع کمتر باشد. در چنین شرایطی صادرات صنایع دستی و بازاریابی این محصولات نه تنها در معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی موثر خواهد بود بلکه می‌تواند ارزآوری بسیار خوبی برای کشور داشته باشد و جنبه کاربردی و تجاری صنایع خلاق فرهنگی را نیز تحقق بخشد.

در همین راستا، «آرش حیدریان» فعال حوزه صنایع دستی و تولیدکننده فرش ایرانی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره صنایع خلاق فرهنگی و چالشهای پیرامون مشاغل مرتبط با صنایع دستی، اظهار کرد: فعالیت ما در مجموعه «زییین» در عرصه صنایع دستی است و به تولید محصولاتی مانند گلیم، گبه، دست‌بافته‌ها و نیز کالاهای سرامیکی یا کالای فلزی مانند مس می‌پردازیم. ایده شکل‌گیری این مجموعه حدود ۱۰ سال پیش شکل گرفته و تمام تلاش خودرا به کار بسته ‌ایم تا تبدیل به بازاری شود که در آن هنرهای سنتی به شکل مدرن اجرایی می‌گردند. باتوجه به کمبود و خلأیی که همواره در حوزه صنایع دستی دیده می‌شد، ما شروع به فعالیت تخصصی در این عرصه و ساخت محصولات به شکل مدرن و امروزی کردیم. همچنین در تولید و عرضه تمامی محصولات تلاش شده مسائل زیست‌محیطی مورد توجه قرار بگیرد.

محصولاتی فرهنگی که منحصر به فرد هستند

آرش حیدریان ادامه داد: محصولات صنایع دستی اصولا منحصر به‌فرد بوده و هر کالایی مختص جغرافیای مشخصی است و عملا نمونه خارجی ندارد. بنابراین باید گفت تمامی محصولات ساخته شده مجموعه ما دارای جنس و مواد اولیه بومی است. این محصولات دارای بازار داخلی و نیز علاقمندان و خریداران خارجی است. بدین ترتیب بازار مصرف داخلی مختص کسانی است که علاقمند استفاده از محصولات فرهنگی و صنایع دستی ایرانی هستند. همچنین محصولات ما از بازار صادراتی هم برخودارند که جامعه هدف ان نیز عمدتا کشورهایی‌اند که دوستدار فرهنگ، آداب و اصول و جامعه ایرانی هستند. به همین دلیل باید گفت بیشتر این کشورها با فرهنگ ایرانی آشنا هستند. در واقع، صنایع دستی سفیران کشورمان در معرفی اداب و رسوم و تمدن ایران محسوب می‌شوند.

این کارآفرین حوزه صنایع دستی و فرهنگی می‌گوید: از صنایع دستی با عنوان «اشتغال سبز» نام برده می‌شود، یعنی عملاً هزینه و باری برای جامعه و کشور ندارد بلکه شغلی خانگی یا روستایی است که موجب درامدزایی برای کشور و شناساندن فرهنگ و محصولات ایرانی به تمام دنیاست. البته ما درنظر داریم جنبه‌های کاربردی چنین محصولاتی را نیز عملیاتی کنیم تا طراحی و تولید محصولات براساس اولویتها و شیوه زندگی امروزی باشد.

پیگیری یک ساله برای شغل 120 ساله!

وی درباره مسائل و چالشهای تولید محصولات صنایع دستی و فعالیت در عرصه خلاق فرهنگی تصریح کرد: متاسفانه از سوی دستگاه‌های متولی و مسوولان امر برای رونق و گسترش این «اشتغال سبز» حمایت موثری صورت نمی‌گیرد. از سوی دیگر، اصولا سیستم نابسامان بوروکراسی اداری و کاغذ بازی در ایران موجب شده تا تولید کنندگان و فعالان این حوزه بجای تمرکز بر کار و گسترش فعالیت، بارها میان سازمانهای مختلف در رفت و امد باشند تا توانایی خودشان را به اثبات برسانند. بنابراین می توان گفت حمایت یا تشویقی تا به حال صورت نگرفته است. ما حدود ۱۲۰ سال است که به صورت خانوادگی در حوزه صنایع دستی و فرش و گلیم فعالیت داریم اما با این حال گرفتن مجوز و طی مراحل طولانی مدت آن همچنان وجود داشت و حدود یک سال پیگیری‌های مستمر و دوندگی‌ها صورت گرفت تا درنهایت توانستیم مجوز لازم را دریافت کنیم.

بیشتر بخوانید:
برخی مزون‌ها به بهانه تولید لباس فاخر به مشتریان اجحاف می‌کنند

صنایع خلاق به بازاریابی و صادرات نیاز دارد

احیای ساندویچ ماکارونی و پرواز پشه در خرده‌بازار صنایع فرهنگی!

حرکت صنایع خلاق در مسیر حل مسائل کشور است

دولت به بازارسازی فرهنگی کمک کند

اسطوره‌های قدیمی در انیمیشن ایرانی مهجور هستند

حیدریان همچنین افزود: داشتن ارتباطات و روابط مناسب و گسترده بین‌المللی در این عرصه بسیار مهم است. وقتی که حوزه صنایع دستی به عنوان یک محصول فرهنگی با اهداف صادراتی معرفی و ارائه میشود، قاعدتا بازاریابی و فروش آن نیازمند بستری آرام و پایدار است اما متاسفانه کشورمان از این مساله رنج می‌برد.

ثبات اقتصادی؛ عامل رونق صنایع‌دستی

این فعال حوزه صنایع فرهنگی عنوان کرد: البته در صورت تحقق روابط بین‌المللی گسترده و پایدار، کماکان در مراحل بعدی با مشکلاتی مانند نحوه دریافت پول محصولات فروخته شده یا مشکلات حمل و نقل و هماهنگیها مواجه خواهیم بود. به هر حال اقتصاد صنایع دستی و تقاضای خرید محصولات فرهنگی تنها زمانی رونق خواهد داشت که ما در دنیا به پایداری و امنیت اقتصادی مطلوبی دست یافته باشیم و بتوانیم محصولات را صادر و بی‌هیچ مشکلی پول آن را دریافت کنیم. همچنین این موضوع درباره امکان شرکت و حضور در نمایشگاه‌های مختلف بین المللی و معرفی محصولات و دریافت کمک هزینه‌های جانبی نیز مصداق دارد. تمامی این اقدامات باعث گسترش کار می‌شود و تا زمانی که مولفه‌ها باید یکدیگر درنظر گرفته نشود هر اقدامی بی‌فایده است.

وی اظهار کرد: البته مسائل مالی و شرایط اقتصادی مردم نیز موجب شده تا صنایع دستی نیز از این مساله تاثیر بپذیرد و سطح فروش و استقبال از این صنایع کمتر گردد. پیش از این میزان خرید گلیم و دستبافت توسط مردم زیاد بود اما اکنون در شرایطی که شاهد ضعف مالی طبقه متوسط جامعه هستیم، سخن گفتن از چالش‌های حوزه صنایع دستی سخت است. گرچه ممکن است فرش‌های گران قیمت تولید و فروخته شود اما مردم توان خرید گلیم‌هایی که از حد متوسط برخودارند را ندارند و سعی می‌کنند کالاهایی مانند قالی ماشینی یا قالی‌های ارزان قیمت را خریداری کنند. برای مثال، اگر در سال‌های گذشته میزان فروش قالی ۱۰۰ عدد بوده اما اکنون میزان ان به نصف رسیده است. در واقع این نشان می‌دهد طبقه متوسط که خواهان خرید فرش بودند در وضعیت مالی مناسبی قرار ندارند تا بخواهند گلیم و قالی بخرند.

انتهای پیام/۴۱۰۴/