کلاف سردرگم رابطه دانشگاه و صنعت چگونه باز می‌شود؟/ بسترسازی دانشگاه‌ها برای اشتغال
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، لاله قلی‌پور- دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی، پلی بین نیروهای انسانی بازار کار هستند. به‌منظور کاهش نرخ بیکاری در میان تحصیلکردگان، لازم است ارتباط نظام آموزش عالی یا شرایط و نیازهای اقتصادی بازار کار تحکیم بیشتری یابد.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند، اشتغال دانش‌آموختگان در کشور به مسئله‌ای تبدیل شده است و باید دانشگاه‌ها به مهارت‌های کارآفرینی، علمی، عملی و به کارگیری دانش روز توجه بیشتری کنند و نیز به هماهنگ بودن رشته‌های مورد تدریس در دانشگاه ها و نیاز بازار کار توجه بیشتری شود.
بالا رفتن سطح توقعات از بازار کار، مهم‌ترین عامل عدم دستیابی فارغ‌التحصیلان به کار است
نیلوفر پارسافر، کارشناس ارشد فقه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان در مقاله «بررسی چالش‌های نظام آموزش عالی در ارتباط کارآمد با بازار کار» سعی کرده است مشکل را ریشه یابی کند و علاوه بر تحلیل ارتباط آموزش عالی با بازار کار، عوامل درون سازمانی و برون سازمانی مؤثر بر عدم دستیایی فارغ‌التحصیل به اشتغال، مورد بررسی قرار گیرد و راهبردهای مناسب برای هماهنگی، استحکام و تداوم پیوند این دو بخش مهم اجتماعی-اقتصادی ارائه شود.
جذب فارغ‌التحصیل دانشگاه‌ها در بازار کار لازمه کسب توانایی‌های دوران دانشجویی است
یکی از مهم‌ترین وظایف نظام آموزشی در جوامع مختلف، علاوه بر تولید دانش، فراهم آوردن مقدمات آموزش متناسب با مهارت‌های شغلی مورد نیاز جامعه یا یه عبارتی ترییت نیروی متخصص است. لذا نویسنده در مقدمه مقاله با اشاره به این امر خاطر نشان می‌کند، «انقلابی که در چند دهه اخیر در مفهوم سرمایه انسانی رخ داده، موجب شده است موضوع تقاضای اجتماعی برای آموزش به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های بشری تبدیل شود.»
به گفته این پژوهشگر، «در دوران جدید، برای ایفای نقش مؤثر در جامعه، دانشگاه‌ها نمی‌توانند به سازوکارهای سنتی خود فادار بوده و همان‌ها را پیش گیرند.» لذا پارسافر در این باره می‌گوید، «دستیابی به توسعه پایدار فقط در سایه به کارگیری دانش روز و فناوری پیشرفته حاصل می‌شود. بنایراین، برای دستیابی به توسعه و جلوگیری از عقب ماندگی باید شرایطی فراهم شود که دانشگاه‌ها بتوانند دانشجویان را به سوی استفاده از فناوری جدید و پذیرش مسئولیت‌های مختلف سوق دهند.»
صاحبان صنعت در سیاست‌گذاری‌های آموزشی دخالت داده شوند
جذب و به‌کارگیری فارغ‌التحصیل دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در بازار کار منوط به داشتن ویژگی‌ها و توانایی‌هایی است که بخش عظیمی از آنها باید در طول دوران تحصیل در دانشگاه ایجاد شوند. نویسنده مقاله در این باره می‌نویسد، «به همین دلیل دانشگاه‌ها به‌عنوان یک پل ارتباطی هم پاسخگوی این نیاز عظیم اجتماعی، هم نیازها و تقاضاهای صاحبان صنایع محسوب می‌شوند. بنابراین علوم باید به روز و با محوریت زندگی و رفع نیازهای بخش‌های مختلف اقتصادی، صنعتی کشاورزی باشند.»
بدون شک می‌توان گفت بهترین سرمایه‌گذاری برای توسعه کشورها، سرمایه‌گذاری در آموزش نیروی انسانی است. وی با بیان اینکه این نیروی انسانی آموزش دیده به یک سرمایه انسانی مبدل می‌شود، عنوان می‌کند، «این امر کمک می‌کند تا بتواند دانسته های خود را در حوزه زندگی نیازهای مختلف جامعه کاربردی کند.»
بیشتر بخوانید:
- ایجاد ارتباط بین صنعت و دانشگاه با تسهیل در قانون
- ایجاد شغل و صنعت مهم‌ترین هدف راه‌اندازی سراهای نوآوری
- صنعت و دانشگاه در کشورهای توسعه‌نیافته ساز خودشان را می‌زنند
این پژوهشگر در ادامه در رابطه با ارتباط دانشگاه و صنایع در کشورهای در حال توسعه اظهار می‌کند، «در این کشورها بین مراکز آموزش عالی با بنگاه‌های اقتصادی و صنعتی رابطه تنگاتنگی وجود ندارد. محصول دانشگاه‌ها نیاز بنگاه‌ها را تأمین نمی‌کند. بنگاه‌ها یه محصولی فراتر و تواناتر چشم دوخته‌اند. دانشگاه‌ها به اندک بسنده می کنند. بنابراین روزبه‌روز فاصله‌ها بیشتر می‌شود. به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که صاحبان صنعت در سیاست‌گذاری‌های آموزشی دخالت داده شوند تا نیازها و خواست آنان در برنامه‌ها لحاظ شود.»
بین مراکز آموزش عالی با بنگاه‌های اقتصادی و صنعتی کشورهای در حال توسعه رابطه تنگاتنگی وجود ندارد
واکاوی عوامل عدم دستیابی فارغ‌التحصیلان به کار
از نظر نویسنده مقاله، عوامل عدم دستیابی فارغ‌التحصیلان به کار را به دو دسته کلی می‌توان تقسیم کرد؛ درون و برون سازمانی. عوامل درون سازمانی، عواملی هستند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با مقوله اشتغال فارغ‌التحصیل ارتباط دارد. که این محقق، مهم‌ترین این عوامل را عبارت می‌داند از؛ «عدم تناسب بین جذب دانشجو در دانشگاه‌ها و فرصت‌های شغلی؛ عدم تناسب یین محتوای درسی و مهارت‌های شغلی، عدم انگیزه خدمت‌رسانی به جامعه در بین دانشجویان، آفت مدرک‌گرایی و نیز عدم شناسایی کافی اعضای هیئت‌علمی یا واحدهای تولیدی خدماتی مربوط به رشته دانشجویان.»
وی در ادامه به بررسی عوامل برون سازمانی می‌پردازد و می نویسد، «این عوامل شامل همه مواردی می‌شوند که بر اشتغال فارغ‌التحصیل به‌طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیر گذاشته و مانع از جذب آنها در بازار کار می‌شوند. مهم‌ترین عوامل بیرونی نیز شامل؛ بالا رفتن سطح توقعات از بازار کار، افزایش بیکاری در میان فارغ‌التحصیل دانشگاهی و رواج نیافتن فرهنگ کارآفرینی کم بودن تعداد کارآفرینان است.»
عوامل مؤثر بر اشتغال فارغ التحصیلان آموزش عالی کدام‌اند؟
نویسنده در این مقاله، برخی از عوامل مؤثر بر اشتغال فارغ التحصیلان آموزش عالی را مورد بررسی قرار داد. در نتیجه گیری پژوهش در نتیجه گیری بیان می‌کند، «ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی باید براساس نیاز آینده بازار کار به نیروی متخصص تعیین شود، سرفصل‌های دروس دوره‌های آموزشی براساس زمینه‌های شغلی مرتبط بازیینی و تنظیم شوند.»
علوم باید در راستای رفع نیازهای بخش‌های مختلف جامعه باشندوی ادامه می‌دهد، «بین سرفصل دروس با شرایط احراز مشاغل مورد نظر هماهنگی و همسویی ایجاد شود، اقدامات بنیادی در خصوص تغییر در شیوه موز موجود انجام گیرد، جذب استادان دارای روحیه علمی و دانش‌پژوهی در اولویت قرار گیرند و از سوی دیگر، تدابیری نیز برای رفع مشکلات و تنگناهای اقتصادی اعضای هیأت علمی اتخاذ شود، ارتباط دانشگاه یا بخش های اجرایی تقویت شود، در پذیرش دانشجویان، متناسب بودن شرایط دانشجو با رشته تحصیلی مدّ نظر قرار گیرد، ترویج و توسعه فرهنگ کارآفرینی در دانشگاه‌ها و تشویق کارآفرینان و در نهایت برنامه‌ریزی برای ایجاد مراکز کارآفرینی و حرکت دولت برای فرهنگ‌سازی در این زمینه.
انتهای پیام/۴۱۶۷/
انتهای پیام/