«دِرب» استحقاق دیده‌شدن را دارد/ عده‌ای قصاص پیش از جنایت می‌کنند

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، جشنواره فیلم فجر مهم‌ترین جشنواره هنری کشور است که هر ساله تعداد مشخصی فیلم در آن به نمایش درمی‌آیند، فیلم‌هایی که اگر دری به تخت بخورد و در این جشنواره با اقبال مواجه شوند، پس از اتمام این رویداد و در زمان اکران عمومی هم می‌توانند به این اقبال دل خوش کنند و روی آن مانور دهند. اما ویژگی‌های مختلفی در یک اثر وجود دارد که می‌تواند باعث دیده شدن آن در رویدادی مثل جشنواره فجر شود. از نکات اولیه مثل کارگردان، تهیه‌کننده، گروه بازیگران یا عوامل فنی گرفته تا نکات ثانویه مثل داستان، سبک کارگردانی، جلوه‌های ویژه و نکات فنی دیگری که به کار اضافه شده است.

معمولا هر سال در ابتدای جشنواره، فیلم‌هایی که نکات اولیه را دارند بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و اکثر منتقدان، اهالی رسانه و مخاطبان سینما به دنبال این هستند که بدانند هر فیلمی را چه کارگردانی ساخته، چه کسی تهیه کرده و چه بازیگرانی در آن حضور دارند. هر اثری در این مرحله بتواند توجه بیشتری را به خود جلب کند، نخستین گامِ دیده شدن در جشنواره را برداشته است و فیلم‌هایی که تیم سازنده شناخته شده‌ای ندارند، باید دوبرابر دیگران روی دیگر وجوه فنی فیلمشان مانور بدهند. البته در ۴ – ۵ سال اخیر که بسیاری از فیلم اولی‌ها، قواعد این بازی قدیمی را برهم زدند و بهترین فیلم‌های جشنواره شدند، اوضاع کمی تغییر کرده است و در هر دوره همه حداقل انتظار یک شگفتانه یا اتفاق ویژه را از میان آثار جشنواره دارند.

چهلمین جشنواره فیلم فجر نیز از این قاعده کلی مثتثنی نیست. زمانی که اعضای هیئت انتخاب جشنواره ۲۲ فیلم حاضر در بخش سودای سیمرغ جشنواره را معرفی کردند، بسیاری در ابتدا چهره‌های شناخته شده فهرست را سوا کردند تا حتما زمانشان را طوری برنامه‌ریزی کنند که فیلم‌های هنرمندانی همچون مسعود کیمیایی، بهروز شعیبی، محمدحسین مهدویان، رضا میرکریمی، هادی حجازی‌فر و منیر قیدی را ببینند، کارگردان‌هایی که پیش از این آثار شاخصی داشتند و دیدن فیلم جدید آنها خالی از لطف نیست. برخی دیگر از آثار هم نه به خاطر کارگردان که به دلیل دیگر عوامل فیلم مثل تهیه‌کننده دیده خواهند شد، چون امسال جشنواره تهیه‌کننده‌هایی دارد که پیش از این آنها را در کمتر در این جایگاه دیده بودیم. ابراهیم حاتمی‌کیا، هومن سیدی، بهرام رادان، علی شاه‌حاتمی و علی اوجی هنرمندانی هستند که امسال در قامت تهیه‌کننده در جشنواره حضور خواهند یافت.

بعد از الک کردن این دو گروه، تعداد کمی از فیلم‌ها می‌ماند که نه در گروه کارگردانی سلبریتی دارند، نه در گروه تهیه. این فیلم‌ها از آن دسته از آثار هستند که باید با قصه خوب و ویژگی‌های فنی مخاطب را به سمت خود جذب کنند تا شاید یکی از آنها در روز اختتامیه به عنوان فیلم «شگفتی‌ساز» این دوره انتخاب شود. یکی از فیلم‌های بی‌ستاره امسال که در سکوت خبری کارش را انجام داد، جلو آمد و حالا در فهرست نهایی فیلم‌ها جشنواره جا خوش کرده است، فیلم سینمایی «دِرب» است، اثری به کارگردانی سید هادی محقق و تهیه‌کنندگی سید رضا محقق که قصه آن در مورد مأمور اداره برقی است که قرار است برق روستایی تک و دورافتاده را وصل کند. به بهانه حضور این فیلم در چهلمین جشنواره فیلم فجر، با سید هادی محقق که پیش از این هم سابقه حضور در جشنواره فجر را داشته است، گفت‌وگو کردیم تا ببینیم که او تا چه میزان به دیده شدن این کارش در جشنواره امیدوار است.

کارگردان فیلم «دِرب» در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به این موضوع که تمام هنرپیشه‌های این اثر نابازیگر و از چهره‌های جدیدی هستند گفت: فضای کلی فیلم می‌طلبید که به سراغ سلبریتی‌ها نرویم تا شخصیت داستان ملموس‌تر و واقعی‌تر به نظر برسد.

وی در رابطه با عدم حضور چهره‌ شناخته شده در فیلم و احتمال کمتر دیده شدنش در جشنواره نیز عنوان کرد: در فیلم «دِرب» مناسبات فنی کاملا رعایت شده و نباید از همان اول امتیازی برای دیگر فیلم‌ها در نظر گرفت و با آن امتیازات فیلم‌ها را در کفه ترازو قرار داد. این اثر به لحاظ ذاتی مولفه‌های استانداردی دارد که مخاطبن کار روی آنها توقف کنند، می‌بینند که این فیلم حرف‌هایی برای گفتن دارد. به نظرم فارغ از ویژگی‌های ظاهری اثر، باید ذات کلی فیلم را دید و این فرضیه‌ها را از بین برد.

قصاص پیش از جنایت ممنوع!

محقق در رابطه با این مسئله که برخی از افراد فیلم‌هایی که هیچ چهره شناخته شده‌ای ندارند را پروژه‌های شکست خورده در جشنواره می‌دانند نیز بیان کرد: شاید از روی ناآگاهی است که عده‌ای اینطور با فیلم‌ها برخورد می‌کنند و به قول معروف، قصاص قبل از جنایت انجام می‌دهند. چیزی که در فلسفه هنر و زیبایی‌شناسی وجود دارد، این است که اگر یک اثر ملاحظات خودش را به نحو احسن انجام داده باشد، می‌تواند تمام حواشی را از بین ببرد و دیده شود. کما اینکه نگاه مخاطب و داوران به آثار جشنواره نسبت به گذشته عوض شده است و فکر نمی‌کنم در بین چهره‌های هنری کسی اینطور به فیلم‌ها نگاه کند.

کارگردان «درب» با اشاره به این مسئله که این فیلم از تابستان تقریبا آماده شده بود، گفت: اینطور نبود که از همان موقع فیلم را نگه داریم تا در زمان جشنواره اکران کنیم. در ماه‌های اخیرفیلم مسیری را جلو می‌رفت و ما زمانی که حس می‌کردیم برخی موارد مثل تدوین یا صداگذاری امکان تغییر دارد، این تغییرات را اعمال می‌کردیم تا به خروجی بهتری از کار برسیم. این حرکت تا جایی ادامه داشت که در نهایت فیلم به این زمان برای اکران رسید و ما هم برای پخش در جشنواره آن را معرفی کردیم.

وی در خصوص پذیرفته شدن این فیلم در فهرست نهایی سودای سیمرغ جشنواره چهلم فیلم فجر و برخورد مخاطبان با این فیلم نیز گفت: هیئت انتخاب جشنواره لطف کرد و با این انتخاب به این مدل سینما اجازه حیات داد. در قدم اول مهمترین اتفاق این بود که فیلم «درب» ساخته شد و دومین اتفاق مثبت این بود که باتوجه به شرایطی که داشت، در فهرست نهایی پذیرفته شد. اما نمی‌توان جواب دقیقی به این سوال داد که مردم چه نظری راجع به فیلم دارند؟ ما کار خودمان را کردیم و کسانی که بخش‌هایی از فیلم را دیدند، نظرات مثبتی نسبت به خلوص آن، صاف و سادگی‌اش و قصه ای که روایت می‌کند دادند. کما اینکه ما فیلم های دیگر را ندیدیم، شاید واقعا آنها بهتر باشند و حق آنها باشد که در جشنواره بیشتر دیده شوند، ولی در کل حس خوبی نسبت به این فیلم و حضورش در جشنواره دارم.

بیشتر بخوانید:

فیلمسازانی که از قطار جشنواره چهلم جا ماندند

هنرمندانی که در کسوتی جدید به شکار سیمرغ می‌آیند

10 ستاره سینما آماده درخشش در فجر 1400

حیف است که این کار دیده نشود!

محقق در رابطه با احتمال برنده شدن این فیلم در بخش‌های مختلف جشنواره امسال نیز گفت: نه اینکه اصلا به برنده شدن فکر نکنم، اما اینطور نیسست که تمام تمرکزم روی اختتامیه باشد. چون داوران متفاوتند و سلیقه‌های داوران و اینکه چه مدل سینمایی را دوست دارند هم در انتخاب‌هایشان تاثیرگذار است. ولی تا به اینجای کار که همه چیز خوب بوده، به امید خدا از این به بعد هم جلو می‌رویم و راضی هستیم به رضای خدا. در روز اختتامیه نیز امیدوارم اتفاق مثبتی بیفتد و هر کاری که لیاقت دارد انتخاب شود.

کارگردان «درب» در انتهای صحبت‌هایش راجع به ریزه‌کاری‌های فنی این فیلم گفت: بخش‌های فنی فیلم استحقاق دیده شدن دارند. هم فیلمبرداری، هم صداگذاری پیچیده و خوبش و هم صدابرداری کار که به نسبت مسافت دوربین با بازیگر طراحی شده و با منطقی که داشت دچار یک ساختار مجزا شده بود. تدوین کار هم خیلی خوب بود و حیف است که دیده نشود. این فیلم استعداد این را دارد که با مخاطب درست و عمیق ارتباط برقرار کند و بتواند راه خودش را پیدا کند.

انتهای پیام/۴۱۷۳/