عدم اتصال مکانیکی حسگرهای مغناطیسی به بخش‌های متحرک و ثابت

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، عمده این حسگرها علاوه‌ بر برخورداری از یک صفحه نمایشگر برای نمایش وضعیت، متشکل از رابط‌های تیغه‌ای شکل از جنس مواد فرومغناطیس مانند آلیاژ آهن و نیکل هستند. به گفته علی رسولی مدیر ترویج و فرهنگ‌سازی مرکز راهبردی فناوری‌های همگرا، این ابزارها در داخل یک لوله کوچک قرار گرفته و این لوله، از گاز خنثی نیتروژن پر شده است.

این حسگرها که شاخصه‌های عملکردی آن‌ها تحت‌تاثیر میدان مغناطیسی تغییر می‌کند، قابلیت سوار کردن ابزارهای تشخیصی بسیاری را بر روی سازه خود فراهم آورده که این مهم، سبب گسترش میدان عملکرد آن‌ها در زمینه‌های تشخیصی شده است.

از آنجا که این حسگرها، ابزاری برای اندازه‌گیری خاصیت مغناطیسی، نیروی جاذبه یک آهن‌ربا یا جریان الکتریکی هستند، در کنترل و تحلیل عملکرد انواع سیستم‌ها کاربرد داشته و بنا بر همین قابلیت، در علوم مختلفی به‌کار گرفته می‌شوند.

هزینه تمام‌شده منطقی این حسگرها در کنار مقیاس‌پذیری نسبتا بالای آنها سبب شده تا این ابزار، در حوزه‌های بسیاری از جمله پزشکی، انرژی پاک، اینترنت اشیاء، روباتیک، اتوماسیون‌سازی و پردازش ابری و کلان‌داده کاربرد داشته باشد.

این حسگرها، متناسب با نوع عملکرد، اندازه و نحوه اندازه‌گیری، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. دو نوع پرکاربرد این حسگرها، اسکالر و برداری است. حسگرهای مغناطیسی اسکالر، بزرگی میدان را تعیین کرده و حسگربرداری، علاوه‌ بر بزرگی میدان، جهت آن را نیز مشخص می‌کند. از جمله شاخصه‌های ارزشمند حسگرهای مغناطیسی، غیرتماسی بودن آن‌ها است. این حسگرها هیچ اتصال مکانیکی با قسمت‌های متحرک و ثابت ندارند که این ویژگی باعث افزایش طول عمر آن‌ها می‌شود.

این ویژگی‌ها که در حوزه توسعه حسگرهای مغناطیسی می‌گنجد، مدت‌هاست که در ایران و توسط شرکت‌های دانش‌بنیان، بومی‌سازی شده است. مرکز راهبردی فناوری‌های همگرا معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، ضمن حمایت از طرح‌های جدید این حوزه، زمینه‌های توسعه بیش‌تر حسگرهای مغناطیسی را با کمک پژوهشگران و محققان داخلی فراهم آورده است.

انتهای پیام/پ