مسئولان به گوش باشند؛ تهدید به پناهندگی شگرد جدید برخی ورزشکاران

به گزارش خبرنگار ورزشی آنا،تا المپیک ریو بزرگترین ماراتن ورزشی جهان فرصت کمی باقی مانده است و حالا علاوه بر دغدغه‌های مالی نگرانی ‌دیگری پیش روی مسئولان است و آن هم تهدید به تغییر تابعیت ورزشکاران است که حتی اگر رنگ واقعیت هم به خود نگیرد، می‌تواند جو عمومی جامعه را به ضرر ورزش تمام کند.

البته مهاجرت و تغییر تابعیت ورزشکاران موضوع جدیدی نیست و در بسیاری از کشورهای جهان هم وجود دارد اما این موضوع در چندسال اخیر بیشتر در ایران به چشم آمده‌ است چرا که ورزشکاران در رشته‌های انفرادی ترک دیار کردند، آن هم متاسفانه در رشته‌هایی که غالبا مدال‌آور بودند یا حتی عنوان درخوری هم در چنته داشتند.

سالی که گذشت سال اوج بی‌پولی در ورزش ایران بود که شاهد کوچ تعداد دیگری از ورزشکاران کشورمان به آن سوی آب‌ها بودیم ،البته در این میان تهدید به رفتن از ایران به شگردی برای ورزشکارانی تبدیل شده‌ است که می‌خواهند از این طریق زودتر به حق و حقوق خود برسند و یا اینکه توجه مدیران ورزشی را بیشتر به خود جلب کنند.

محمدجعفر مرادی یکی از ورزشکارانی است که اولین بار سهمیه المپیک در دوی ماراتن را کسب کرد اما بعد‌ از‌ کسب سهمیه گویا غرور‌ جوانی‌اش عود کرده و به دلیل ناملایمی‌ها، مسئولان را تهدید به تغییر تابعیت کرد. این دونده ماراتن با گلایه از مسئولان تاکید کرده‌بود اگر شرایط مالی لازم برای او مهیا نشود و مورد حمایت قرار نگیرد، قید المپیک ریو را می‌زند و به یکی از کشورهای امارات یا سوییس می رود. البته مرادی نگفته که اگر شیخ نشین‌های دوبی و مردان ورزش سوییس در پی جذب ورزشکاری در رشته ماراتن باشند، چرا باید دلارهای نفتی یا سرمایه صنعتی‌شان را خرج یک ورزشکار گمنام کنند که به زحمت در رقابت های کسب سهمیه المپیک، این سهمیه را به دست آورده که حتی در آن پیکارها، تست دوپینگ گرفته نمی‌شود و چندان معتبر نیست؟!

محمد باقری معتمد هم از دیگر ورزشکارانی است که به دلیل اختلافاتی که با رییس فدراسیون تکواندو دارد تصمیم گرفته است از ایران برود. معتمد که نایب قهرمان المپیک گذشته است، در المپیک آینده جایی در ترکیب ایران ندارد و حتی مجال حضور در رویدادهای بزرگ را چندسالی است که از دست داده‌ است. معتمد برای آنکه بتواند آرزوهای بین‌المللی‌اش را برآورده کند تا آنجا پیش رفت که عطای تحصیل در بهترین دانشگاه ایران، یعنی دانشگاه تهران را به لقایش بخشید تا کارهای مهاجراتش را جدی‌تر دنبال کند.

معتمد، اما تنها عنوان‌دار تکواندو کشورمان نیست که سودای رفتن در سر دارد. پیش‌تر تجربه‌های دیگری هم داشتیم و آن تجربه ها به شایعه و اندیشه ختم نشده و پا را بسیار فراتر نهاده‌ است. «راحله آسمانی» دختر تکواندوی ایران که در بازی‌های گوانگژوی چین عنوان نایب قهرمانی را به دست آورد، این روزها به عنوان ملی پوش بلژیکی به میدان می‌رود. آسمانی ملی‌پوش سابق تکواندوی ایران با شرایطی که کمیته بین‌المللی المپیک برای پناهندگان ایجاد کرد توانست در مسابقات کسب سهمیه المپیک در قاره اروپا شرکت کند و سهمیه المپیک ریو را بگیرد و با همان حمایت IOC قرار است زیر پرچم کمیته بین المللی المپیک، شیاپ چانگ ریو را ببیند.

«آرزو معتمدی» یکی از دختران قایقران ایرانی بود که رفتن را بر ماندن ترجیح داد. او پس از کسب سهمیه المپیک لندن فرد انتخابی فدراسیون وقت‌ نبود. فدراسیون قایقرانی طبق استاندارهای بین‌المللی رقابتی انتخابی را در داخل کشور برگزار کرد و با توجه به اینکه سهمیه المپیک به قایق مربوط می‌شود نه ورزشکار،‌ فدراسیون با برگزاری انتخابی درون اردویی بهترین قایقران را به المپیک لندن اعزام کرد. در دو مرحله انتخابی آرزو حکیمی از آرزو معتمدی پیشی گرفت و سهمیه را برای خود کرد؛ این اتفاق دلخوری معتمدی را در پی داشت و او با قهر، اردوی تیم ملی را ترک کرد و از ایران رفت. حالا آرزو معتمدی قایقران سابق تیم ملی ایران برای رسیدن به رویاهایش در کشور آمریکا پارو می‌زند.

معتمدی هم تنها پاروزن رفته از ایران نیست. در بازی های آسیایی اینچئون سعید فضل اولی روی سکو رفت و نامش را در لیست مدال آوران بازی‌ها قرار داد؛ اما تابستان سال گذشته و پس از اختلاف سلیقه با فدراسیون او هم از ایران رفت.

البته در این سال‌ها معضل تغییر تابعیت و مهاجرت ورزشکاران در همه رشته‌های ورزشی ریشه دوانده است؛ به طوری که هم‌اکنون در رشته جودو به دلیل وضعیت نامناسب جودوکاران و عدم حمایت از آنها بعد از «محسن غفار»، «وحید سرلک» و «احسان رجبی» اعضای سابق تیم‌ملی جودو بزرگسالان ایران که در طول دو، سه سال گذشته تابعیت آلمان و آمریکا را گرفتند حالا نوبت به ملی‌پوشان تیم‌های نوجوانان و جوانان این رشته رسیده که کشور را ترک کنند. «سبحان رسولی»، ملی‌پوش وزن 73- کیلوگرم و کاپیتان تیم‌ملی نوجوانان که‌‌‌ در مسابقه‌های قهرمانی‌جهان در آمریکا به مقام هفتم رسید به‌همراه حسن خدامرادی، ملی‌پوش وزن 81- کیلوگرم تیم‌ملی جوانان به دنبال تغییر تابعیت و حضور در کشور لبنان هستند.

«ایمان جمالی» ملی‌پوش هندبال کشورمان هم نمونه دیگری است که با تغییر تابعیت در کشور مجارستان به میدان می رود.

«آروین باقری» کاراته‌کای کشورمان هم که برای حضور در نخستین مرحله رقابت‌های لیگ جهانی کاراته سال 2016 میلادی راهی فرانسه شد در فردوگاه پاریس از تیم جدا شد و تا این اواخر هم خبری از او نشده است.

نمونه‌های بالا تنها مواردی بود که در سال 94 اتفاق افتاد. در این سال‌ها ورزشکاران بسیار زیادی را به اسم پناهندگی، مهاجرت و یا تغییر تابعیت از دست دادیم. البته به بحث مهاجرت نمی‌توان انتقاد چندانی وارد کرد، اما وقتی بحث پناهندگی پیش می‌آید، شکل ماجرا تغییر می‌کند.