سرقت یارانه ای چیست؟/ نحوه مجازات سارقان
گروه جامعه خبرگزاری آنا- مسعود عمرانی وکیل پایه یک دادگستری و کارشناس مسائل حقوقی؛ پیشرفت روزافزون علم و فناوری باعث شده که شیوه انجام امور مختلف همچون خرید، پرداخت قبوض، رزرو بلیط، هتل، هماهنگی ویزیت پزشک و هزاران کار روزمره دیگر تغییر کند. در حال حاضر تمامی این امور در بستر اینترنت و از داخل منزل انجام پذیر هستند و می توانند در عین فراهم نمودن راحتی افراد باعث صرفه جویی در زمان و هزینه آنها نیز شوند. اما برخی افراد در استفاده از این تکنولوژی نیز همچون هر فناوری دیگری، سوء استفاده را بر استفاده صحیح ترجیح می دهند و از این رو ممکن است به دلیل ارتکاب جرم در این حوزه متحمل مجازات شوند. یکی از این جرائم، سرقت رایانه ای است.
سرقت یارانه ای چیست؟
سرقت رایانه ای را می توان در یک تعریف ساده، ربودن دیتاهای متعلق به اشخاص دیگر به صورت غیر مجاز تعریف کرد که در قانون دو حالت برای مجازات با مرتکب این جرم پیش بینی شده است؛ حالت اول زمانی است که این دیتاها در اختیار صاحب آنها باشند که در این صورت مجازات در نظر گرفته شده برای سارق رایانه ای جزای نقدی از شش تا پنجاه میلیون ریال در نظر گرفته شده است و حالت دوم که مجازات سنگین تری نیز دارد زمانی اتفاق می افتد که دیتاها از دسترس صاحب اصلی آنها خارج شده باشند، در این حالت قانون گذار شخص سارق رایانه ای را ممکن است محکوم به تحمل حبس از ۹۱ روز تا یک سال نماید و یا جزای نقدی از شش تا پنجاه میلیون ریال را برای او در نظر بگیرد، در مواردی نیز ممکن است سارق محکوم به تحمل هر دو مجازات حبس و جزای نقدی شود که این موضوع به شدت جرم، اهمیت اطلاعات ربوده شده و نظر قاضی مربوطه دارد.
بیشتر بخوانید:
افشای اسرار شخصی افراد در فضای مجازی چه جرمی دارد؟
همچنین در این مورد افراد آشنا با رایانه می دانند که اگر در انجام سرقت رایانه ای فرد سارق بخواهد اطلاعات را به طور کامل از دسترس صاحب آن خارج کند از طریق کات (Cut) کردن آنها، اقدام به سرقت می کند و در حالت دیگر از کپی (Copy) کردن جهت سرقت اطلاعات و محتواها استفاده می کند که در این حالت داده ها در اختیار صاحب اصلی نیز قرار می گیرند و هر چند که شخص دیگری نیز به آنها دسترسی پیدا می کند اما دسترسی صاحب اصلی اطلاعات نیز محفوظ باقی می ماند.
دقت داشته باشید همانطور که در بالا خواندید، قانون گذار در مورد سرقت رایانه ای اشاره ای به ارزش مالی اطلاعات ربوده شده ندارد و این ماده قانونی بیشتر اقدامی علیه محرمانگی افراد محسوب می شود. از این رو اطلاعات ربوده شده اعم از اطلاعات مالی یا غیر مالی ممکن است مصداق سرقت رایانه ای به شمار رفته و فرد سارق را از نظر قانونی به عنوان مجرم بشناسانند. این مورد یعنی داشتن ارزش مالی در مورد سرقت به شیوه سنتی اهمیت دارد و می تواند بر نظر دادگاه و قاضی در مورد حکم فرد سارق تاثیر بگذارد.
به عنوان مثال در نظر داشته باشید که سرقت رایانه ای در مورد ربودن عکس های دیجیتالی خصوصی و خانوادگی افراد اتفاق افتاده باشد این عکسها که همان دیتاهای ربوده شده محسوب می شوند دارای ارزش مالی نیستند اما مصداق سرقت رایانه ای محسوب می شوند و از جمله سرقت های رایانه ای بسیار متداول نیز محسوب می گردند که برخورد قانونی با شخص سارق در این مورد حتمی و قطعی است.
ارتکاب جرم سرقت رایانه ای از طریق فیشینگ
در مورد ارتکاب جرم سرقت رایانه ای در نظر داشته باشید که فردی به صورت غیر مجاز وارد خانه یا دفتر کاری شده و اطلاعات رایانه یا رایانه های موجود در آنجا را سرقت کند این سرقت شباهت زیادی به سرقت به شیوه سنتی دارد اما در آن به جای اموال، اطلاعات ربوده می شوند.
اما روش دیگری جز این نیز برای ارتکاب جرم سرقت رایانه ای وجود دارد و آن سرقت از طریق فیشینگ است. فیشینگ زمانی اتفاق می افتد که فرد سارق به عنوان مثال برای سرقت اطلاعات بانکی یک شخص، صفحه جعلی درگاه بانکی ایجاد کند و به هنگام خرید اینترنتی اطلاعات او را برباید. افراد سارق رایانه ای همچنین با ارسال ایمیل های جعلی نیز ممکن است اقدام به ارتکاب جرم سرقت رایانه ای نمایند و در تمام این شیوه ها و حالات آنچه به عنوان سرقت رایانه ای به شمار رفته و فرد را حائز مجازات قانونی در نظر گرفته شده می کند چیزی جز ربایش اطلاعات نیست.
انتهای پیام/۴۱۶۱
انتهای پیام/