حمیدرضا نعیمی: «ترور» تماشاگر اتوبوسی نداشت/ شرایط مالی افراد مانع از درآمدزایی مطلوب در تئاتر می‌شود
حمیدرضا نعیمی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «بخشی از تولید کارهای بزرگ در تمام دنیا توسط دولت حمایت می‌شود و در کشورهایی که تئاتر خصوصی در آنها تعریف کاملاً مشخصی دارند، نمایش‌ها با حمایت تهیه‌کنندگان روی صحنه می‌آیند. ما در ایران تئاترهای مولد یعنی تئاتری که به هنرمند سفارش کار دهد و حتی یک پروژه را تعریف کند، نداریم. مکان‌هایی مثل تئاترشهر و بنیاد رودکی به واسطه داشتن سالن بزرگ اصلی و یا تالار وحدت باید به عنوان مراکز تولیدکننده تئاتر فعالیت کنند و هزینه‌های گروه‌های بزرگ با کارهای مشخص که بنابر نیاز و ضرورت سفارش داده شده اند را متحمل شوند.»
وی ادامه داد: «گاه در سفارش‌های بزرگ تنها مبلغی پیشنهاد داده می‌شود تا در یک سالن به اجرا در آید حال اینکه نمایش با چه شرایطی اجرا می‌شود مهم نیست زیرا مسئولان خود را ملزم به حمایت از گروه‌ها نمی‌دانند.»
نعیمی تصریح کرد: «ما برای اجرای نمایش «ترور» نیاز به بودجه‌ای داشتیم تا هنرمندان پس از سه ماه تمرین و دو ماه اجرا بتوانند دستمزد آبرومندی دریافت کنند اما از آنجا که چشم از کرم دولت بسته‌ایم و دولت توجهی به تئاتر ندارد و به جای افزایش کم‌کم بودجه تئاتر تقلیل می‌یابد.»
وی ادامه داد: «در نمایش «ترور» به‌جای یک قرارداد منطقی و درست و حمایت به عنوان نمایشی ملی و مذهبی که با اصرار مرکز هنرهای نمایشی و با درخواست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تولید و اجرا شده، شرایط به گونه‌ای پیش رفت که در روزهای اول گفته شد که به دنبال جذب اسپانسر باشید اما در صورتی هم که سرمایه‌گذار هم جذب نشد در نهایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از اعتبارات دیگر خود هزینه این نمایش را تامین خواهد کرد، بنابراین با چنین وعده و صحبت شفاهی نمایش «ترور» برای اجرا آماده شد.»
این کارگردان تئاتر یادآور شد: «در جریان اجرای این اثر بسیاری از سازمان‌ها و بنیاد‌ها، بانک‌ها و موسسات فرهنگی از این رویداد هنری استقبال کردند و خواستند که سرمایه‌گذار نمایش باشند در حالی که در لحظات آخر هر یک از سرمایه گذاری سر باز زدند.»
وی افزود: «در ادامه کار یک پنجم از مبلغی که برای دستمزد و تسویه‌حساب نیاز داشتیم را دریافت کردیم ضمن اینکه دکور نمایش، لباس بازیگران با هزینه شخصی پرداخت شد. در این میان به سراغ سازمان گردشگری و منطقه آزاد اروند رفتم که خوشبختانه با جلب نظر شورا، این سازمان حمایت از این اثر را برعهده گرفت و متعهد شد که 50 درصد ازهزینه‌های نمایش را تأمین کند.»
وی درباره ویژگی‌هایی که یک اثر نمایشی برای اجرا در سالن‌های بزرگی چون تالار اصلی تئاتر شهر باید دارا باشد، گفت: «ویژگی‌های نمایش تالار‌های بزرگ متفاوت از دیگر تالارها است زیرا در این سالن‌های نمایشی، باید تئاترهای الگو روی صحنه رود برای مثال در تالاری چون تالار وحدت نمی‌توان نمایشی کارگاهی روی صحنه برد. سالن‌های نمایشی بزرگ تئاترهای باشکوه می‌خواهد که البته صرفاً به معنای تئاترهای پرهزینه و پرطمطراق نیست اگرچه اکثرا نمایش‌های بزرگ طراحی ویژه و قالب توجهی دارند.»
کارگردان نمایش «ترور» درباره جذب تماشاگر و ایجاد شرایطی در راستای درآمدزایی با تئاترعنوان کرد: «درآمدزایی در سالن اصلی با تالار وحدت تفاوت زیادی دارد زیرا تماشاگری که به تالار وحدت می‌رود حاضر نیست برای دیدن یک اثر به تئاترشهر یا تماشاخانه ایرانشهر مراجعه کند چراکه اکثر سالن‌ها پارکینگ برای تماشاگران ندارند.»
وی ادامه داد: «کسانی‌که از شمال تهران برای دیدن تئاتر می‌آیند در مراجعه به سالن‌های نمایشی غیر از تالار وحدت دچار سرگردانی می‌شوند. تماشاگری که نگران رفت وآمد خود است و می‌خواهد با اتومبیل شخصی به سالن بیاید با پرداخت 30 یا 40 هزارتومان بلیت سالن مشکلی ندارد اما مخاطب سالن اصلی تئاتر شهر از قشر متوسط جامعه است و اکثراً بدون وسیله نقلیه شخصی به سمت چهارراه ولیعصر می‌آیند و در صورتی که نتوانند بهای بلیت نمایش را پرداخت کنند ترجیح می‌دهند که به تماشای نمایشی دیگر بنشینند که همین امر باعث محدودیت در درآمدزایی می‌شود.»
نعیمی بیان کرد: «تمام تماشاگران سالن اصلی تئاترشهر برای 30 روز مخاطب نمایش هستند یعنی اگر 60 روز اجرای نمایشی به طول انجامد تنها 30 روز اول اجرا است که سالن از انبوه تماشاگر پر می‌شود. مخاطبان سالن اصلی در 30 روز اجرا نمایش را به تماشا می‌نشینند بنابراین روزهای بعد روزهایی است که نمی‌توان چندان به پرشدن کل سالن امید داشت.»
وی اظهار کرد: «ما در 30 اجرای نمایش «ترور» خوشبخت بودیم چراکه سالن اصلی تئاترشهر از انبوه تماشاگران پر می‌شد. در 20 روز بعد نیز سعی کردیم غیر از بالکن سالن را پر داشته باشیم. جذب مخاطب در نمایش «ترور» از نظر من مطلوب بوده است.»
این هنرمند تئاتر تاکید کرد: «نمایش «ترور» نمایشی است که از ابتدا برای اجرایش متحمل خطرهایی شدیم زیرا هیچ کارگردان تئاتری برای تولید یک اثر تقریباً تجاری که گوشه چشمی به گیشه دارد، به اجرای یک نمایش مذهبی روی نمی‌آورد.»
وی در اشاره به دلایل انتخاب این اثر برای اجرا عنوان کرد: «از آنجا که معتقد هستم که اگر یک اثر شاخصه‌هایی چون متن، کارگردان، بازی و چهره‌های خوب، طراحی‌های درست صحنه و لباس را داشته باشد می‌تواند مخاطب را جذب کند، نمایش «ترور» را روی صحنه بردم. اجرای این اثر اتفاق تازه‌ای محسوب می‌شود که در 37 سال بعد از انقلاب اسلامی روی نداده بود.»
نعیمی در سخنانش یادآور شد: «بسیاری از نمایش‌های مذهبی به صورت ارگانیک برای تماشاگران اتوبوسی اجرا می‌شد، در حالی که نمایش «ترور» با بلیت فروشی روی صحنه رفته است.»
وی گفت: «در نمایش «ترور» سعی کردم با قصه گویی و تحقیقات تاریخی به عنوان نمایشنامه‌نویس به کشف نگاه و حرف تازه‌تری نسبت به آثار قبلی، نزدیک شوم. ضمن این که در اجرا نیز سعی کردم تا با مهیا کردن هر آنچه که تماشاگر برای دیدن یک اثر با کیفیت لازم دارد از جمله صدای خوب و نورپردازی مناسب بهره ببرم.»
این نویسنده و کارگردان تئاتر در پایان تصریح کرد: «تماشاگر با دیدن نمایش «ترور» بیشتر از آن‌که احساسات زودگذرش غلیان پیدا کند، به فکر و اندیشه واداشته می‌شود.»
انتهای پیام/