نامشخص بودن وضعیت تئاتر، جوانان را دچار یأس و ناامیدی می‌کند
رضا بهرامی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «متأسفانه همانگونه که همه آگاه هستند تئاتر ما نه خصوصی است و نه دولتی، سالها است خصوصی یا دولتی بودن تئاتر مورد بررسی قرار گرفته است در صورتی‌که ما در حال حاضر نه تئاتر دولتی داریم و نه خصوصی و این امر بزرگترین لطمه‌ها را به تئاتر وارد می‌کند.»
وی عنوان کرد: «مجموعه‌های زیر پوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز هنرهای نمایشی به درستی حمایت نمی‌شوند. از سوی دیگر برخی از دوستان در این چند سالها یک اتاق را به سالن تئاتر تبدیل کرده‌اند که البته برای اجرای نمایش اصلاً استاندارد نیست و حتی این شرایط امکان اجرا را برای همگان بوجود نمی‌‌آورد چراکه با درخواست پرداخت هزینه‌های گزاف، تنها قشر پولدار می‌توانند از این سالن‌ها بهره لازم را ببرند.»
بهرامی ادامه داد: «دانشجویان با این فکر که با تحصیلات آکادمیک، دیگر کارگردان هستند و کار تئاتر انجام داده‌اند، به دلیل داشتن شرایط نامناسب مالی مجبور می‌شوند آثارشان را در پلاتوی خصوصی غیرحرفه‌ای با پرداخت هزینه‌های کلان به اجرا در آورند.»
وی تاکید کرد: «خصوصی‌سازی مقوله‌ای است که باید پیش از اجرا مورد مطالعه قرار گیرد و افراد بعد از تحقیق و پژوهش و آگاه یافتن از آن تصمیم به اجرایی کردنش بگیرند زیرا وقتی در جوامع پیشرفته تئاتر خصوصی شکل عملیاتی به خود می‌گیرد، کار با بودجه کمپانی پیش می‌رود در حالی که ما در ایران برای اجرای نمایش به دنبال سرمایه‌گذار هستیم و مدیر سالن علاوه بردریافت 70 درصد از عواید فروش، بابت هر اجرا شبی 500 تا 650 هزار تومان نیز هزینه دریافت می‌کند.»
این هنرمند تئاتر بیان کرد: «اگر قرار باشد که تئاتر دولتی داشته باشیم باید به شکل درست باشد و اگر هم قرار است تئاترخصوصی داشته باشیم باید کمپانی‌ها و حامیان تئاتر پشت بچه‌های تئاتر باشند. مدیران سالن‌ها باید بدانند که گروه اجرایی هزینه‌اش را درمی‌آورد بنابراین باید نقش اسپانسر را در اجراها داشته باشند.»
وی با اشاره به تهیه‌کنندگان شناخته شده در تئاتر گفت: «نورالدین حیدری ماهر که احترام زیادی برایش قائل هستم با رزومه‌ای که دارد نشان می‌دهد که به خوبی در این فضا کار کرده است و به خوبی با مسائل موجود آشنا است اگرچه نقص‌هایی هم در کار وجود دارد که البته به نوع مدیریت موجود بر می‌گردد. محمد قدس نیز که از فضایی دیگر وارد حوزه تهیه‌کنندگی تئاتر شده است توانسته در طول این مدت در آثار متعددی همکاری داشته باشد.»
وی ادامه داد: «من از تهیه‌کنندگان درخواست حمایت بیشتر از آثار نمایشی را دارم چراکه معتقدم اگر تئاتر به شکل درستی با بچه‌های کوچه و بازار که تجربه اجرا روی صحنه را ندارند عرضه شود مخاطب را جلب خواهد کرد و درآمد خوبی به دست می‌آید در حالی که اگر قرار باشد در نمایشی از فوتبالیستی که بازیگر شده و کسانی که اطلاع کافی از تئاتر ندارند استفاده کنیم بزرگترین لطمه و خیانت را به تئاتر کرده‌ایم.»
بهرامی در سخنانش تاکید کرد: «تئاتر زندگی عجیب و بی‌غل و غشی دارد بنابراین اگر قرار باشد آن را به فضای دیگری نزدیک کنیم از زندگی واقعی دور می‌شود.»
وی ادامه داد: «متأسفانه نگاه مدیران به گونهای است که نمی‌خواهند مردم جامعه تفکر داشته باشند بلکه می خواهند صرفاً به عنوان تماشاگر بیایند و در سالن نمایش بخندند و یا بازیگر چهره و یا فرد مشهوری را ببینند.»
این هنرمند تئاتر با انتقاد به نوع نگرش مدیران نسبت به تئاتر گفت: «من به عنوان یک جوان، امروز به حمایت مدیران احتیاج دارم و با بالارفتن سن همچون ماشینی که روغنی ندیده است خواهم شد. امروز به عنوان یک جوان فکر باز دارم و می‌توانم کار کنم و خلاقیت داشته باشم و قطعاً با گذشت از دوره جوانی چنین توانایی نخواهم داشت. وضعیت نامشخص تئاتر و این‌که معلوم نیست که تئاتر ما خصوصی است یا دولتی، جوان را دچار یأس و ناامیدی می‌کند زیرا امیدش برای زندگی را از دست می‌دهد.»
وی همچنین در سخنانش به لزوم ارائه تعریف درست از تئاتر خصوصی اشاره کرد و افزود: «با ارائه تعریف‌ها و چگونگی عملکردها در تئاتر خصوصی این امکان که برخی از افراد از گروه‌ها سوء‌استفاده کنند را کاهش می‌دهد. همچنین نظارت بر چگونگی عملکرد نیز تاثیر بسزایی در اجتناب از تخلف‌ها دارد. شورای نظارت و ارزشیابی می تواند بجای بررسی متون شاخص بر عملکردها نظارت داشته باشد.»
بهرامی در بخش دیگری از سخنانش به لزوم سازماندهی و مدیریت درست در کنار افتتاح سالن‌های متعدد تئاتر اشاره کرد.
این هنرمند جوان که تصمیم دارد نمایش «نظام‌آباد» نوشته کهبد تاراج را اردیبهشت و خرداد سال آینده اجرا کند گفت: «حدود دو ماهی است که به دنبال مکانی برای اجرا هستم، اما تاکنون شرایط به گونهای پیش رفته که این امکان فراهم نشده است.»
وی با اشاره به این‌که این نمایش فضای رئالی دارد، اظهار کرد: «برای اجرای این اثر به تماشاخانه باران و ارغنون مراجعه کردم اما به دلیل دست پیدا نکردن به توافق لازم، امکان اجرا فراهم نشد.»
وی در خصوص مضمون اثر بیان کرد: «این نمایش قصه چند دانشجو است که در خانه‌ای زندگی می‌کنند. هر یک از دانشجویان با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند تا این که یکی از آنها مرتکب قتل می‌شود و در این میان این اتهام بر گردن کسی می‌افتد که سرش به زندگی خود بوده و....»
به گفته بهرامی، کهبد تاراج، فرزین محدث، مجید رحمتی، فربد فرهنگ، ابراهیم عزیزی و امیر عدل پرور بازیگران این اثر خواهند بود.
انتهای پیام/