معرکه ضدایرانی عموسام برای شکار اژدهای زرد/ افشای حجم تبادلات تجاری ایران و چین؛ خیانت یا رسالت؟!
گروه جهان خبرگزاری آنا - مجتبی اسماعیلی، مقام‌های آمریکایی و اروپایی هفته گذشته تأیید کردند آمریکا برای کاهش خرید نفت خام ایران با طرف‌های چینی تماس گرفته و این درحالی است که واشنگتن می‌خواهد تهران را متقاعد کند مذاکرات با هدف احیای برجام را ازسر بگیرد. البته این درخواست با پاسخ قاطع چین مواجه شد و هوا چون یینگ، سخنگوی وزارت امور خارجه این کشور با بیان اینکه موضع پکن درباره همکاری عادی اقتصادی و تجاری با ایران روشن و همیشگی است، گفت: چین قاطعانه با هرگونه تحریم یک‌جانبه مخالف است و از آمریکا می‌خواهد هرچه سریع‌تر به مداخله و تحریم علیه شرکت‌ها و اشخاص طرف ثالث خاتمه دهد. این درخواست افزون بر تضعیف اقتصاد ایران، در پازل جنگ تجاری چین و آمریکا با هدف غل و زنجیر زدن به اقتصاد پیشرو و سریع پکن نیز قطعاً قابل تحلیل و ارزیابی است.
همچنین طبق گزارش رویترز، یک مقام ارشد آمریکایی که به‌دلیل حساسیت موضوع خواست نامش فاش نشود، گفت: ما از خریدهای نفتی شرکت‌های چینی از ایران آگاهیم و از اختیارات تحریم خود برای پاسخ به فرار از تحریم‌های ایران، شامل آن‌هایی که با چین تجارت می‌کنند، استفاده کرده‌ایم و در صورت لزوم به این اقدام خود ادامه می‌دهیم. با وجود این، به‌صورت دیپلماتیک با چینی‌ها به‌عنوان بخشی از گفت‌وگوی خود در زمینه سیاست ایران برخورد کرده‌ایم و فکر می‌کنیم به‌طور کلی، این روشی مؤثرتر برای رسیدگی به نگرانی‌هاست.
اقدامات مغرضانه یا خائنانه برخی طرف‌های داخلی در چند روز اخیر با هدف ایجاد چالش در روابط میان ایران و چین انجام شده است
هنری رام، معاون اندیشکده «اوراسیا گروپ» معتقد است، تلاش آمریکا برای وادار کردن چین به کاهش واردات نفت ایران با دو هدف مرتبط به هم انجام می‌شود؛ نخست، متقاعد کردن ایران به اینکه هنگام مذاکرات در برزخ قرار دارد و زمان به نفع ایران نیست. دوم، اینکه به خطرات خروج کامل ایران از مذاکرات اعتبار ببخشد.
به باور ناظران بین‌المللی، خرید نفت ایران از سوی شرکت‌های چینی به اقتصاد ایران در برابر تحریم‌های آمریکا کمک کرده است. بی‌تردید چنین تحلیلی صحیح است و پکن در دورانی که کره‌ای‌ها و برخی شرکت‌های فرانسوی و اروپایی از ترس تحریم‌های آمریکا بازار ایران را رها کردند، در کنار ایران ماند و تعاملات خود را هر چند کمتر از گذشته، ولی مداوم دنبال کرد. سال ۱۳۹۰ که تحریم‌های نفتی آمریکا و اروپا علیه کشورمان شکل گرفت، آمارهای جهانی ازجمله آمار سازمان جهانی انرژی نشان می‌داد ایران ۲.۱ تا ۸.۱ میلیون بشکه در روز صادرات نفت انجام می‌داد که بیش از ۹۰ درصد آن به چین بود.
افشاکنندگان حجم روابط ایران با چین یا خائن هستند یا مغرض!
در سال ۱۳۹۷ که آمریکا از برجام خارج شد و اروپایی‌ها خرید نفت از ایران را به صفر رساندند، چینی‌ها بدون هیچ پیش‌شرطی برای تعامل اقتصادی با ایران، از کشورمان نفت می‌خریدند. ارزش تحمل آن سختی‌ها را باید در برهه زمانی کنونی دانست که جمهوری اسلامی ایران پس از دوره‌ای تحمل رکود، فشار و تحریم و البته نابسامانی‌هایی که دولت یازدهم و دوازدهم به‌وجود آورد، در دولت سیزدهم که رویکردی انقلابی و در تعامل با همه کشورهای جهان (و نه تنها چند کشور معدود غربی) دارد، توانسته است تعاملات مؤثری با همسایگان و کشورهای آسیایی داشته باشد که نخستین ثمره این روابط به‌ویژه حسن تعامل با روسیه و چین، پذیرش درخواست کشورمان برای عضویت دائم در سازمان همکاری شانگهای است.
بیشتر بخوانید:
مخالفت شدید چین با تحریم‌های ایران
فشار آمریکا بر چین برای کاهش خرید نفت از ایران
عضویت دائم ایران در این پیمان منطقه‌ای می‌تواند تعاملات ایران با روسیه و چین و به‌طور کلی شرق را بهبود ببخشد و این نشان‌دهنده تغییر رویکرد دولت است. در چنین وضعیتی است که آمریکا و رسانه‌هایشان فضاسازی را علیه ایران و چین آغاز کرده‌اند. البته در این میان برخی طرف‌های داخلی بر طبل نفاق می‌کوبند و با انتشار گزارش‌هایی بدون منبع و سند، به‌دنبال برهم زدن روابط تهران و پکن هستند. طبعاً اقدامات مغرضانه یا خائنانه برخی طرف‌های داخلی که در چند روز اخیر انجام شد و بازتاب منفی داشته، با هدف ایجاد چالش در روابط میان ایران و چین انجام شده است.
رسانه‌های آمریکایی همواره با به راه انداختن فضای مسموم سعی کرده‌اند روابط ایران و چین را تخریب کنند
اطلاعات ارائه‌شده از حجم روابط دو کشور نادرست است و اهمیت ارائه چنین اطلاعات نادرستی از آن روست که به‌عنوان نمونه طرف چینی نمی‌تواند پشت تریبون و به‌طور رسمی اعلام کند کشورش از ایران یک میلیون بشکه نفت می‌خرد. این‌گونه موارد در تعاملات دوجانبه وجود دارد و لزومی ندارد برخی طرف‌های داخلی حتی با وجود داشتن اطلاعات، آن را رسانه‌ای کنند. تهران و پکن ممکن است فراتر از آمارهای ادعایی ارائه‌شده تعاملات اقتصادی داشته باشند، ولی آمار رسمی فروش نفت ایران به چین در اطلاعات گمرک ایران و اطلاعات گمرک چین ثبت نمی‌شود، زیرا چینی‌ها می‌خواهند تعاملاتشان با ایران از دید آمریکایی‌ها مخفی بماند و این منطقی است؛ طبعاً افشای اطلاعات اقتصادی مذکور در جنگ اقتصادی که آمریکا علیه دو کشور به راه انداخته است، برای دو طرف گران تمام خواهد شد.
ادعای بی‌اهمیت آمریکایی‌ها علیه چین
گرچه آمریکا به طرف چینی فشارهایی می‌آورد تا از تعامل با ایران دست بردارد یا حجم آن را کاهش دهد، ولی ادعای پروپاگاندای رسانه‌ای غرب دست‌کم از طرف پکن بی‌اهمیت است و چین روابط تجاری و اقتصادی خود را مبتنی بر استقلال و منافع ملی تنظیم خواهد کرد و عوامل جانبی دیگر همچون فشارهای واشنگتن بر تصمیمات چین اثرگذار نخواهد بود. توحید اسدی، کارشناس امور آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آسیای گروه جهان خبرگزاری آنا دراین‌باره گفت: دشمنی آمریکا با ایران موضوع جدیدی نیست و یکی از جنبه‌های این دشمنی اعمال فشار واشنگتن بر کشورهای ثالث برای خدشه وارد کردن به روابط ایران با آن کشورها و کاهش میزان تعاملات اقتصادی و سیاسی ایران با کشورهای دیگر بوده است.
وی با بیان اینکه آمریکا اکنون راه چاره فرار از معضلات سیاسی خود را در فشار بر چین برای کاهش تعاملات با ایران دیده است، افزود: پیش‌تر جمهوری اسلامی ایران در دوره برجام تلاش می‌کرد تعاملات تجاری را با غربی‌ها آغاز کند که تجربه ناموفقی بود و بخش عمده‌ای از ناکامی در این تجربه به فشارهای آمریکا علیه هم‌پیمانان غربی‌اش بازمی‌گردد. آمریکا می‌خواست متحدانش از تجارت و تعامل اقتصادی با ایران پرهیز کنند و فشارها تا حد زیادی مؤثر بود. اما در رابطه با چین شاید مقداری موضوع متفاوت باشد. نباید این موضوع را فراموش کرد که صادرات نفتی ایران به چین در سال‌های گذشته به‌ویژه در سال گذشته روند کاهشی داشت، اما رویکردی که چین و ایران دنبال می‌کنند، به‌ویژه بعد از امضای سند همکاری ۲۵ ساله، این است که تبادلات تجاری افزایش یابد.
کارشناس امور آمریکا درباره نقش این کشور در برهم زدن روابط میان کشورها گفت: رسانه‌های آمریکایی همواره با به راه انداختن فضای مسموم سعی کرده‌اند روابط ایران و چین را تخریب کنند؛ این حجم از سم‌پاشی رسانه‌ای به‌وسیله شبکه‌های فارسی‌زبان و غیرفارسی‌زبان انجام می‌شده و رویترز نیز از ابتدای سال جاری چندین گزارش اختصاصی کار کرد که با القای بهبود روابط تجاری ایران و چین به‌ویژه در حوزه نفتی، بهانه لازم را به‌دست دولت آمریکا بدهد و واشنگتن مجبور شود فشارها علیه دولت چین را افزایش دهد. به‌طور کلی معتقدم با توجه به نوع روابط چین و آمریکا به نظر نمی‌آید پکن به‌راحتی تحت تأثیر فشار آمریکایی‌ها قرار بگیرد و بخواهد واردات نفتی خود را از ایران کاهش دهد. علاوه بر این با توجه به شناختی که از تعاملات تهران و پکن وجود دارد و افق پیش رو، می‌توان تصور کرد تحولات بهتری در زمینه صادرات نفت ایران به چین رخ دهد.
به گزارش آنا، چین برخلاف معدود کشورهای آسیایی که تا برچسب تحریم در برابر ایران خورد، سرمایه‌های خود را برای فشار بیشتر اقتصاد کشورمان خارج کردند، کشوری است که به‌طور رسمی اعلام کرد تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا را نمی‌پذیرد و به نشانه نپذیرفتن تحریم‌ها، میزان نفتی که از ایران می‌خرد را به‌طور رسمی در آمار منتشرشده خود اعلام می‌کند. در این میان باید درنظر داشت روابط ایران و چین خواه ناخواه تحت تأثیر تحریم‌ها قرار دارد و دو کشور، سیاست رابطه چراغ خاموش را برای دور زدن تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا ترجیح می‌دهند.نه بنابر آمار رسمی چین که حجم روابط را کاهشی و نه به ادعای تصاویر ماهواره‌ای که حجم روابط را افزایشی نشان می‌دهند، حجم روابط نفتی و کالایی ایران و چین معقول، منطقی و بنا به نیاز دو کشور دنبال می‌شود که بر مبنای منافع ملی ایران و چین است و طبعاً در منافع ملی دو کشور، خواسته‌های خلاف قوانین بین‌المللی آمریکا و تحریم‌ها جایی ندارند.
انتهای پیام/۴۰۳۳/
انتهای پیام/