پالس قوی مراسم تحلیف چگونه مکرون را شیرفهم کرد؟/ محاسبات کاخ الیزه درباره سیاست خارجی ایران
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، تردیدی نیست که آیت‌الله رئیسی، رئیس‌جمهوری است که در دوره کمپین انتخاباتی، پس از پیروزی در انتخابات و حتی پس از نشستن بر مسند قدرت، از روی آوردن به شعارها و وعده‌های غیرقابل‌دسترس به دور بوده و بدون داشتن زاویه با اصول انقلاب بسیار منطقی و آگاهانه به تعامل با هر مورد و مسئله پرداخته است. از سوی دیگر، با توجه به اینکه ایران کشوری است که تحولات سیاسی و سیاست خارجه آن به‌دقت توسط ملل منطقه و قدرت‌های جهانی رصد می‌شوند این موضوع بدیهی بود که از فرصت به‌دست‌آمده در ایران نهایت تلاش را برای رسیدن سریع‌تر به روابط خوب و پایدار با تهران خواهد کرد.
تأثیر دولت جدید ایران بر تعاملات بین‌الملل
هیچ کشوری در دنیا به دولتی که با متن حاکمیت حتی اندک زاویه‌ای داشته باشد اطمینان صددرصدی نمی‌کند و درواقع آن دولت را جدی نمی‌گیرد و این اصول یک کشور هستند که باقی می‌مانند نه دولتی که شاید با تبلیغ، شعار و موج‌سواری بر افکار عمومی به قدرت رسیده است. نه‌تنها در ایران بلکه در هر کشور دیگری که با تغییر دولت، احتمال به قدرت رسیدن یک جریان غیرهمسو با نظام کشور وجود داشته باشد، این مشکل به وجود می‌آید یعنی اینکه نه خود مردم آن کشور نه دولت‌های دیگر کشورها تکلیفشان خیلی مشخص نیست که آیا این دولت آن‌قدر توانا است که برنامه‌هایش را در قالب اصول نظام حاکم بر کشور عملی کند یا تنها به دنبال شعار برای آینده سیاسی خودش است. این دقیقاً معضلی بود که دنیا با ایران در دولت سابق داشت. دولت سابق به مردم ایران و دول دیگر قول‌هایی می‌داد که اصلاً منطبق بر اصول نظام نبود به همین دلیل بود که نه مردم توانستند منافع خود را تأمین‌شده بیابند نه دیگر ملل حتی کشورهای دشمن تکلیفشان معلوم بود.
سید ابراهیم رئیسی در دوره‌ای به ریاست جمهوری ایران رسیده است که شاید ازنظر اقتصادی مردم کشور در سخت‌ترین تنگناها باشند. وی هیچ‌گاه قول گشایش امور در یک‌صد روز را نداد و از باز شدن بدون برنامه و غیراصولی درهای کشور به روی همه کشورهای جهان سخن نگفت. علاوه بر این، شعار تغییراتی که لازمه آن‌ها برهم زدن ساختار امنیت داخلی باشد سر نداد. در ضمن از بگیروببند و سختگیری غیرقانونی بر مردم هم‌سخن نگفت. وی با صداقت کامل هم با اصول انقلاب وهم با خواسته‌های همه اقشار مردم به تعامل نشست. به همین دلایل بود که می‌شد حدس زد که رهبران زیرک و هوشمند دیگر کشورها هم به روش بسیار عاقلانه و عزتمندانه رئیسی پی خواهند برد و کمر همت را برای برقراری رابطه‌ای مبتنی بر احترام متقابل با دولتی که با نظام کشورش زاویه ندارد خواهند بست.
تماس تلفنی امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه با سید ابراهیم رئیسی را باید در این چارچوب تحلیل کرد که غرب می‌کوشد صفحه جدیدی در ارتباط با ایران بگشاید. این امر الزاماً به معنای کوتاه آمدن در برابر جمهوری اسلامی نیست چراکه مکرون در گفت‌وگوی یک‌ساعته با رئیسی، بر توقف فوری نقض برجام از سوی ایران تأکید کرد. ولی در عین حال، بنای کاخ الیزه به نمایندگی از اروپا، آن است که ضمن حفظ موضع، تا جایی که مقدور است، به ایران نزدیک شود. به عبارت گویاتر، با اینکه فرانسه به عنوان عضوی از تروئیکای اروپایی در گفت‌وگوهای هسته‌ای هم نقش پلیس بد و هم نقش پلیس خوب را بازی می‌کرد و در برابر بدعهدی آمریکا، موضع‌گیری نکرد، اما قصد دارد تا شانس خود را در ارتباط گرفتن به دولت انقلابی سیزدهم بیازماید؛ تصمیمی که موفقیت در آن، عمدتاً وابسته به سیاست‌های غرب است.
هیچ کشوری در دنیا به دولتی که با متن حاکمیت حتی اندک زاویه‌ای داشته باشد اطمینان صددرصدی نمی‌کند و درواقع آن دولت را جدی نمی‌گیرد زیرابه قول معروف بالاخره "درب روی پاشنه خود خواهد چرخید" و این اصول یک کشور هستند که باقی می‌مانند نه دولتی که شاید با تبلیغ، شعار و موج‌سواری بر افکار عمومی به قدرت رسیده است
فرانسوی‌ها متوجه شده‌اند دولت سیزدهم به اهداف انقلاب نزدیک‌تر است و تلاش دارد تا از خط غربگرایی فاصله بگیرد، لذا برای اینکه از رقبای شرقی خود جا نمانند، زودتر از دیگر کشورهای اروپایی به این ماجرا ورود کردند. البته زودتر از مکرون این ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه بود که به عمق مطلب پی برده بود و در تبریک به سید ابراهیم رئیسی و تمایل برای همکاری بیش‌ازپیش از همه رهبران کشورهای قدرتمند جهان سبقت گرفت. به‌واقع پوتین اگر به‌عنوان رهبر یک ابرقدرت نظامی، ایران در دوره رئیسی را از بابت اقتصادی در کنار خود داشته باشد در راه ابرقدرت اقتصادی شدن نیز قدم بر خواهد داشت. روسیه بسیار مایل است که با دولت جدید ایران که هماهنگ با نظام کشور نیز هست نهایت تعامل در همه زمینه‌ها را داشته باشد. پوتین تقریباً مطمئن است که رئیسی به‌عنوان فردی که نگاه به غرب ندارد می‌تواند تهران و مسکو را در مسیر پیشرفت اقتصادی ماندگار همراه کند.
بیشتر بخوانید:
بلومبرگ: ایران راه‌های مقابله با تحریم‌ها را آموخته است
بی‌دلیل نیست که روزنامه انگلیسی گاردین نوشت: «به‌احتمال فراوان در دوران ریاست‌جمهوری ابراهیم رئیسی، شاهد اوج‌گیری نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران نیز خواهیم بود. به همین منوال انتظار می‌رود که پیوندهای راهبردی ایران با چین و روسیه نیز تقویت شوند. ایران اخیراً با چین «توافق مشارکت راهبردی ۲۵ ساله» را به امضا رسانده و درعین‌حال ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه نیز در زمره نخستین رهبران جهان بود که پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران را تبریک گفت.» این روزنامه انگلیسی پس از انتخابات ۲۸ خرداد نیز تحلیل کرده بود: «پیروزی رئیسی، زمینه را برای اجماع داخلی درباره اصلاحات گسترده‌تر فراهم می‌کند و ایران را در موضع قوی‌تری در دیپلماسی بین‌المللی قرار می‌دهد».
رئیسی صادقانه با داخل و خارج کشور سخن گفته و همین خصوصیت است که سیاست‌های آتی وی را در داخل و خارج کشور با موفقیت به‌پیش خواهد برد
اینکه رئیسی در مکالمه تلفنی با همتای فرانسوی از عزم دولت بر محقق ساختن حقوق حقه ایران در تعاملات جهانی، پایبندی جمهوری اسلامی به تأمین امنیت آبراه‌های بین‌المللی و کشتیرانی آزاد، همکاری برای حل مشکلات لبنان یا مذاکره برای رسیدن به نتیجه مطلوب گفت، بدیهی بود اما اینکه طرف غربی این پیام را دریافت کرده باشد که ماه عسل اروپا و آمریکا به پایان رسیده و سیاست خارجی ایران وزن بیشتری به همسایگان و کشورهای شرقی می‌دهد، بسیار مهم است.
نگاه تازه جهان به ایران را جدی بگیریم
وقتی به نوشته گاردین به خط ضدآمریکایی رئیسی نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که یک ایران قدرتمند می‌تواند تکیه‌گاهی حتی برای اروپایی هم باشد. گاردین نوشته بود: «رئیسی و همفکرانش بر این باورند که اقتصاد جمهوری اسلامی ایران به‌هیچ‌عنوان نباید به آمریکا وابسته باشد.» از طرفی توافق همکاری ۲۵ ساله بین ایران و چین و توافق مشابه احتمالی با روسیه که عملی شدن آن‌ها در دوره ریاست جمهوری رئیسی، محتمل است، هم مزید بر علت خواهد شد تا رهبران غربی یکی پس از دیگری در محاسباتشان در خصوص جمهوری اسلامی تجدیدنظر کنند.
بیشتر بخوانید:
وال‌استریت ژورنال: در صورت لغو تحریم‌ها ایران خود را متعهد به ادامه مذاکرات وین می‌داند
رئیسی در مراسم تحلیف با بیان عباراتی همچون «استفاده از دیپلماسی و تعامل هوشمند با جهان برای تأمین منافع و مصالح جمهوری اسلامی»، «استفاده از ظرفیت‌های منطقه‌ای ایران برای صلح و ثبات در کشورها و مقابله با تهدید سلطه‌گران» و «ارتقای روابط با کشورهای همسایه به‌عنوان مهم‌ترین اولویت» درواقع مؤلفه‌های اصلی سیاست خارجی خود را معرفی کرد تا نشان دهد دوران سیاست خارجی منفعلانه، محدود و غرب محور گذشته است.
رئیس دولت سیزدهم صادقانه با داخل و خارج کشور سخن گفت و همین خصوصیت است که سیاست‌های آتی وی را در داخل و خارج کشور با موفقیت به‌پیش خواهد برد.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/