«طرح الف و ب» چه بهره‌ای برای دانشگاه و استادان دارد؟ | انتظار اعضای هیئت علمی از طراحان

گروه استان‌های خبرگزاری آنا ـ حسین عقابی؛ نیمه بهمن ۹۹ بود که محمدمهدی فداکار، معاون توسعه مدیریت و منابع دانشگاه آزاد اسلامی از تصویب افزایش ۵۵ درصدی حق مرتبه اعضای هیئت علمی این دانشگاه مطابق شیوه‌نامه (مدل الف) در جلسه هیئت امنای مرکزی دانشگاه خبر داد و با تشریح مصوبه‌ای مبنی بر «طرح نظام پرداخت اعضای هیئت علمی نوع الف و ب» اظهار کرد که اعضای هیئت امنای مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی با پیشنهاد دکتر محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه مبنی بر افزایش حق مرتبه اعضای هیئت علمی دانشگاه (مدل الف) مبتنی بر شیوه‌نامه پیشنهادی موافقت کردند.

بیشتر بخوانید:

افزایش سهم مشارکت استادان در طرح‌های دانشگاه با اجرای «طرح الف و ب»

«طرح الف و ب» در واقعی‌سازی حقوق مؤثر است

برقراری عدالت کاری بین استادان با اجرای «طرح الف و ب»

وی عنوان کرد که این طرح در راستای افزایش انگیزه و استفاده از ظرفیت اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی به تصویب رسیده و مطابق این طرح «عضو هیئت علمی تمام‌وقت الف» موظف به انجام نظام‌مند ۳۲ ساعت کار علمی در هفته (ثبت شده در سیستم حضور و غیاب) یا معادل آن در زمینه آموزش، پژوهش تحصیلات تکمیلی (راهنمایی پایان‌نامه و رساله دکتری)، پژوهش‌های برون‌سازمانی، فعالیت‌های فناورانه، مشاوره، داوری مقاله، رساله، مشاوره فرهنگی تربیتی دانشجویان، مشارکت در کسب درآمدهای غیرشهریه‌ای دانشگاه و مشارکت در شوراهای علمی و آموزشی، انجام امور اجرایی و نظارتی، آموزش‌های کوتاه‌مدت، مدیریت آزمایشگاه‌ها، کارگاه، کلینیک و انجام امور محوله از سوی دانشگاه است.

فداکار همچنین بیان کرد که عضو هیئت علمی تمام وقت(مدل ب) موظف به انجام نظام‌مند ۱۶ ساعت کار علمی در هفته مشتمل بر آموزش و پژوهش تحصیلات تکمیلی (راهنمایی پایان‌نامه و رساله دکتری) است. در مدل «ب» حق مرتبه نسبت وضعیت فعلی با توجه به کاهش ساعات حضور و موظفی کاهش می‌یابد، اما هیئت علمی تمام‌وقت است.

بیشتر بخوانید:

مروری بر «طرح الف و ب اعضای هیئت علمی»

جزئیات سازوکار همکاری هیئت علمی دانشگاه آزاد

بعد از ابلاغ شیوه‌نامه طرح «الف» و «ب» در اسفند ۹۹ به استان‌ها و واحدهای دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واکنش‌هایی از سوی برخی اعضای هیئت علمی نشان داده شد و اعتراضاتی را در پی داشت که با این طرح مخالفت می‌شد و از طرفی این طرح موافقان پروپاقرصی هم داشته و دارد.

از طرفی احمد حیدری، سخنگوی دانشگاه آزاد اسلامی به‌تازگی در گفت‌وگو با خبرنگار آنا، درباره بخشنامه نحوه همکاری استادان با دانشگاه آزاد اسلامی اظهار کرده که بر اساس این بخشنامه استادان اختیار کامل دارند تا نحوه همکاری خود را با دانشگاه آزاد اسلامی انتخاب کرده و به آنان اجازه فعالیت‌های برون دانشگاهی داده شده تا درآمد بیشتری کسب کنند و حتی می‌توانند از طریق برگزاری دوره‌های کوتاه‌مدت کسب درآمد داشته باشند.

وی بیان کرده است که ۹۰ درصد اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی در گروه الف بخشنامه همکاری اعضای هیئت علمی قرار می‌گیرند. خبرنگار آنا به همین مناسبت در گفت‌وگو با استادان هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی به گفت‌وگو نشسته و مزایا و فواید اجرای طرح الف و ب اعضای هیئت علمی این دانشگاه را جویا شده است.

به همین مناسبت نادر پورارشد، عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد در گفت‌وگو با خبرنگار آنا درباره طرح الف و ب اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی و فواید و مزایای آن سخن گفته است که از نظر مخاطبان می‌گذرد.

آنا: ابتدا تعریفی روشن از «طرح الف و ب» اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی و اجرای آن برای آشنایی بیشتر دانشگاهیان با این طرح بیان کنید.

پورارشد: عضو هیئت علمی الف تعهد آموزشی و پژوهشی و حضور در دانشگاه دارد و نمی‌تواند در خارج از دانشگاه به فعالیت تمام‌وقت دیگری اشتغال داشته باشد. به اندازه‌ای که عضو هیئت علمی الف برای دانشگاه فعالیت آموزشی، پژوهشی و حضور مفید و مؤثر در دانشگاه دارد، حقوق و مزایای او نیز افزایش پیدا کرده است. در مقابل عضو هیئت علمی گروه ب که تعهدات کمتری در مقایسه با اعضای هیئت علمی دسته الف دارد، حقوق و مزایای کمتری دریافت می‌کنند.

حضور عضو هیئت علمی در دانشگاه، حضور برای مطالعه است. حضوری که در اختیار خودش بوده؛ اما باید در دانشگاه باشد. در عین حال این فرصت ایجادشده ساعت حضور فعالیتی از سوی او برای دانشگاه است. یعنی دانشگاه می‌تواند ساعات حضور عضو هیئت علمی الف را تبدیل به مأموریت کند، امری را به او محول کند و او در پی اجرای آن باشد. به این ترتیب دانشگاه فرصت دارد از ظرفیت و تخصص عضو هیئت علمی دسته/گروه الف در راستای اهداف دانشگاه استفاده کند و عضو هیئت علمی دسته الف هم می‌تواند به جای آنکه خود را موظف به حضور در ساعات مشخص و معین در دانشگاه بداند، فعالیتی را به دانشگاه پیشنهاد بدهد و در صورت موافقت دانشگاه آن فعالیت را انجام بدهد.

طراحان طرح الف و ب با نگاه به طرح‌های مشابه در سایر دانشگاه‌ها، این طرح را پیشنهاد داده‌اند به همین دلیل باید انتظار داشت که معایب طرح در مقایسه با طرح‌های مشابه کمتر و محاسن آن بیشتر باشد.در مقابل اعضای هیئت علمی دسته ب که تعهد آموزشی آنان کمتر از اعضای هیئت علمی گروه الف است و تعهد به حضور ندارند، می‌توانند فعالیت‌ها و امور شخصی مورد علاقه خودشان را در خارج از دانشگاه انجام بدهند. به این ترتیب ملاحظه می‌شود که دانشگاه حقوق و مزایای بیشتری را به شخص هیئت علمی الف می‌دهد، آن هم به‌دلیل اینکه چنین شخصی هیچ‌گونه فعالیتی خارج از دانشگاه ندارد و به شخص هیئت علمی گروه ب که فعالیت‌های خارج از دانشگاه دارد و وقت بیشتری غیر از امر آموزش را به دانشگاه اختصاص نمی‌دهد به او حقوق و مزایای کمتری داده می‌شود. این در حالی است که تا قبل از اعمال این طرح تفاوتی بین این دسته از اشخاص نبود.

به تعبیر دیگر اعضای هیئت علمی گروه الف، وقت، توان و ظرفیت خود را صرفاً در راه دانشگاه صرف کرده و خستگی و کاهش انرژی و توان ناشی از پرداختن به سایر امور غیردانشگاهی را به تعهدات و فعالیت‌های خودشان تزریق نمی‌کردند؛ زیرا اصلاً چنین فعالیت‌هایی را خارج از دانشگاه نداشتند که آن کار باعث خستگی شده و آموزش و کیفیت فعالیت آنان را تحت‌الشعاع قرار دهد. از نظر تأمین اجتماعی واقعاً نیازمندی آنان بیشتر از آن دسته از اعضای هیئت علمی بوده که صرفاً به امر آموزش می‌پردازند و مابقی ساعات خود را به فعالیت‌های خارج از دانشگاه می‌پردازند و درآمدهایی از فعالیت‌های خودشان دارند.

آنا: مزایا و فواید طرح الف و ب اعضای هیئت علمی در دانشگاه آزاد اسلامی را تشریح کنید.

پورارشد: طرح الف و ب فرصتی را برای هر دو دسته اعضای هیئت علمی گروه الف و ب ایجاد کرده تا آنانی که صرفاً فعالیت دانشگاهی دارند با اشتیاق و علاقه بیشتر امر آموزش، پژوهش و حضور در دانشگاه را با انجام مأموریت‌های خاصی برای دانشگاه تقبل کنند که در قبال اختصاص تمام‌وقت خود به دانشگاه، طبیعتاً از حقوق و مزایای بیشتری برخوردار خواهند بود.

تحقق عدالت اجتماعی بین اعضای هیئت علمی

اعضای هیئت علمی دسته ب که خارج از دانشگاه فعالیت دارند، بدون هیچ دغدغه‌ای که احساس کنند تخلف انضباطی یا انتظامی رخ‌داده به فعالیت خارج از دانشگاه خود می‌پردازند و در فضای شفاف فعالیت دانشگاهی خودشان را محدود به آنچه دانشگاه اعلام کرده، یعنی ویژه امر آموزش، انجام می‌دهند و طبیعتاً به اندازه فعالیتی که برای دانشگاه انجام می‌دهند از حقوق و مزایا برخوردار خواهند شد.

فایده طرح الف و ب در راستای تحقق عدالت اجتماعی بین اعضای هیئت علمی است. رفع دغدغه از اعضای هیئت علمی و امکان برخورداری دانشگاه و جامعه از ظرفیت اعضای هیئت علمی است. عضو هیئت علمی گروه الف به جای ساعات حضور خود در پی مأموریتی برای دانشگاه برخواهد آمد، دانشگاه را در امور اداری و اجرایی یا سایر امور ازجمله فرهنگی و پژوهشی کمک خواهد کرد و حضور صرف و محض او در دانشگاه تبدیل به فعالیت مؤثر و مفید خواهد شد.

از سوی دیگر عضو هیئت علمی دسته ب با این طرح در فضای شفاف صرفاً به تعهداتی محدود و مشخص برای دانشگاه خواهد پرداخت و بقیه ساعات در اختیار خود خواهد بود و از نظر مقررات دانشگاه منعی برای اینکه او به سایر امور غیردانشگاهی بپردازد، وجود نخواهد داشت و از این طریق شخص می‌تواند علایق و دغدغه‌های دانشگاهی خود را اعمال کرده و نقش دانشگاهی خود را ایفا کند و از سویی دیگر می‌تواند ظرفیت و توانمندی خود را در جامعه عرضه بدارد.

آنا: ارزیابی شما از طرح الف و ب در مقایسه با طرح‌های موازی در دانشگاه‌های دولتی و وزارت بهداشت چیست؟

پورارشد: به نظر می‌رسد که طراحان طرح الف و ب با نگاه به طرح‌های مشابه در سایر دانشگاه‌ها، این طرح را پیشنهاد داده‌اند به همین دلیل باید انتظار داشت که معایب طرح در مقایسه با طرح‌های مشابه کمتر و محاسن آن بیشتر باشد.

آنا: درباره اجرای بهتر و مؤثرتر طرح الف و ب چه پیشنهادهایی دارید؟

پورارشد: دغدغه‌ای که درباره تقسیم عضو هیئت علمی الف و ب وجود دارد، این است که به‌ویژه دانشگاه بتواند از ساعات حضور عضو هیئت علمی الف به نحو مفید و مؤثر بهره‌مند شود و یا اینکه ساعات حضور هیئت علمی الف در دانشگاه همراه با تأمین زیرساخت‌های لازم برای او باشد که این امر با همتی مضاعف و دقتی روزافزون میسر خواهد بود.

انتهای پیام/۴۱۲۱/۴۰۶۲/پ