«سوپر دنباله‌دار» مهمان جدید فضایی/ از تازه‌وارد منظومه شمسی چه می‌دانید؟
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، ستاره‌شناسان جسم عظیمی را در حال ورود به منظومه شمسی رصد کرده‌اند که در سال ۲۰۳۱ به مدار زحل خواهد رسید. این ستاره دنباله‌دار احتمالاً بزرگترین جسمی است که از خارج منظومه شمسی وارد شده و توسط بشر رصد شده است. مشاهدات نشان می‌دهد که این دنباله‌دار نزدیکتر از نپتون قرار دارد.
مهمان غول‌پیکر منظومه شمسی
دنباله‌دارها که به عنوان پس‌مانده‌های منجمد حاصل از شکل‌گیری منظومه شمسی شناخته می‌شوند، همیشه برای دانشمندان سراسر دنیا منشأ کنجکاوی بوده‌اند. علت این امر این است که آنها می‌توانند سرنخ‌هایی را در رابطه با شکل‌گیری جهان در اختیار ما قرار دهند. ستاره‌شناسان اکنون جسمی بزرگتر از یک دنباله‌دار را در حومه منظومه شمسی کشف کرده‌اند که به سمت محور سیاره‌ها در حرکت است.
بیشتر بخوانید:
همکاری ناسا و آژانس فضایی اروپا برای نجات زمین
بیش از ۱۵ هزار جرم آسمانی قابلیت برخورد با زمین را دارند
آخرین عکس «رزتا» قبل از برخورد با شهاب‌سنگ منتشر شد+ویدئو
ناسا برای کشف ستاره‌های دنباله‌دار، ربات خارپشت می‌سازد + ویدئو
این جسم که 2014 UN271 نامگذاری شده است احتمالاً از کنار خورشید عبور خواهد کرد و در سال ۲۰۳۱ وارد مدار زحل خواهد شد. UN271 در داده‌های تیم «نقشه‌برداری انرژی تاریک» (Dark Energy Survey) یا DES بین سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ مشاهده شده است.
عرض این جسم بین ۱۰۰ تا ۳۷۰ کیلومتر تخمین زده شده است که به‌وضوح بزرگتر از مشخصات طبیعی یک دنباله‌دار است و احتمالاً باید یک سیاره کوتوله خوانده شود.
مدار ۶۰۰ هزار ساله
این مگا دنباله‌دار وقتی اولین بار در ۲۰۱۴ مشاهده شد حدود ۲۹ واحد نجومی با خورشید فاصله داشت(یکی از واحدهای محاسبه مسافت‌های نجومی که براساس فاصله بین زمین و خورشید اندازه گیری می‌شود) هر یک AU فاصله زمین و خورشید است. این جرم آسمانی(UN271) از آن زمان، حدود تقریباً ۷ واحد نجومی سفر کرده است و اکنون تقریباً ۲۲ واحد با خورشید فاصله دارد. این فاصله آن را نسبت به نپتون به ما نزدیکتر می‌کند. انتظار می‌رود UN271 در نزدیکترین مواجهه خود به فاصله ۱۰.۹ واحد نجومی از خورشید و تقریباً به مدار زحل برسد.
یکی از منحصر به فردترین جنبه‌های این مشاهده اخیر، مدار عظیم این ستاره دنباله‌دار است که بین منظومه شمسی و ابر اورت(Oort) در مرز فضای بین ستاره‌ای حدود ۶۱۲۱۹۰ سال نوری امتداد دارد.
چند سال پیش شیء سیگاری‌شکلی که با سرعت ۹۲۰۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرد و وارد منظومه شمسی شد قبل از خروج از منظومه ما، به دور خورشید سفر کرد و سپس به فضای بین‌ستاره‌ای بازگشت.
ابر اورت مکانی است که بسیاری از دنباله‌دارها از آن نشئت می‌گیرند و براساس این فرضیه علمی در فاصله ۵۰ هزار واحد نجومی از خورشید قرار دارد(تقریباً فاصله‌ای معادل یک‌پنجم فاصله تا نزدیکترین ستاره، یعنی پروکسیما قنطورس). فضای بین ستاره‌ای منطقه‌ای فراتر از هلیوسفر است که در آن تأثیر اشعه خورشید کم می‌شود و بادهای خورشیدی کُند می‌شوند.
ستاره‌شناسان انتظار دارند که این جرم نجومی قبل از رسیدن به زحل و در حین نزدیکتر شدن به خورشید، ویژگی‌های معمول یک ستاره دنباله‌دار را که شامل یک دم و استارسر(گاز ابرمانندی که هسته ستاره دنباله‌دار را احاطه کرده است) است، از خود بروز دهند. علت این امر این است که گرما و تابش خورشید موجب می‌شود که بخش یخزده UN271 تبخیر شود.
اولین بازدیدکننده از لبه منظومه شمسی
از آنجا که در سال ۲۰۱۴، UN271 خارج از منظومه شمسی و در لبه فضای بین ستاره‌ای قرار داشت، بنابراین اولین باری نیست که به منظومه ما سفر می‌کند.
چند سال پیش شیء سیگاری‌شکلی که با سرعت ۹۲ هزار کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرد و وارد منظومه شمسی شد قبل از خروج از منظومه ما، به دور خورشید سفر کرد و سپس به فضای بین‌ستاره‌ای بازگشت. این جرم که اومواموا(Oumuamua) نام گرفت، اولین بازدیدکننده از فضای بین‌ستاره‌ای بود که توسط منجمان زمین شناسایی شد. اومواموا در زبان بومیان هاوایی به معنی «بازدیدکننده از راه دور برای بار اول» است.
دانشمندان تقریباً تمام رصدخانه‌ها و تلسکوپ را برای مطالعه این بازدیدکننده آموزش داده بودند تا این شیء با مختصاتِ ۴۰۰ متر در ۸۰۰ متر را رصد کنند. در حالی که دانشمندان معتقد بودند که منشأ این جرم نجومی به صورت فلکی لایرا برمی‌گردد، اما چون مانند سایر ستاره‌های دنباله‌دار دم نداشت باعث شد که دانشمندان حدس بزنند اومواموا باید یک سیارک یا ردۀ جدیدی از اجسام بین‌ستاره‌ای باشد.
انتهای پیام/۴۱۶۰/پ
انتهای پیام/