آخرین خاطرات برجای‌مانده از بهرام ریحانی از زبان آخرین کارگردانش
یاسر خاسب در گفت‌وگو با خبرنگار آنا گفت: «بهرام ریحانی همانطور که همه شناخته‌اند، آدمی متواضع، عاشق، خونگرم، مهربان و پرانرژی بود که همواره در طول زندگی‌اش سعی کرده با تمام ویژگی‌های رفتاری آدمی خوب و ارزشمند باشد.»
وی بیان کرد: «او در طی سالیانی که در حوزه تئاتر فعالیت می‌کرد، افتخاراتی چون ثبت شدن نامش در گینس به واسطه اجرای «طولانی‌ترین پانتومیم جهان»، همچنین اجرا روی قله دماوند، و نمایش آثار متعدد در سطح بین‌المللی را کسب کرد. او با اجرای نمایش‌های شاخصش در دیگر کشورها باعث شد نام ایران در خیلی از کشورها به زبان آورده شود، در حالی‌که شاید در کشور خود چندان برای عموم شناخته نشد و به همین خاطر بیشتر غریب بود.»
این کارگردان تئاتر خاطر نشان کرد: «او همواره سعی داشت تا به کودکان کار و بچه های خیابانی، زنان بی‌سرپرست و افرادی که با سختی زندگی می‌کنند، کمک کند، این موضوع همیشه برای او به عنوان یک به عنوان یک دغدغه مطرح بود.»
خاسب اظهار کرد: «از اوایل اسفند سال گذشته که بیماری نامرد سرطان به سراغش آمد با وجود این‌که خیلی‌ها حتی جرأت به زبان آوردن نام خبیثانه و چندش‌آور بیماری سرطان را ندارند، او خود را نباخت و به نوعی به‌جای فرار از بیماری آن را در خود هضم کرد و پذیرفت.»
وی ادامه داد: «ریحانی در طول زندگی جانانه جنگید و با انگیزه و امیدش به کمک و امیدبخشی به دیگران رفت. اگرچه خود درگیر بود، ولی سعی داشت با از خودگذشتگی‌اش برای دیگران قدمی بردارد. این بزرگ‌مرد که سال‌ها هم‌رشته، هم‌گروه و هم‌خون من بوده، سرمشق و درس خوبی به من داد.»
کارگردان «بی‌لالا» تاکید کرد: «حاضرم قسم بخورم در طول یک سالی که ما به هم وصل شدیم تا به‌وجودآورنده اتفاقات خوبی باشیم، انرژی مثبت او همواره راه‌گشا بود. وجود این آدم برکت و لطفی بود که باعث شد کار با وجود تمام مشکلاتش به خوبی و در مسیر درست پیش رود چرا که شعار او همیشه این بود که «هر سنگی که جلوی تو بیندازند تو قوی‌تر خواهی شد».»
خاسب در سخنانش همچنین گفت: «برای فردی که دچار این بیماری نیست درک درمان و شیمی درمانی موضوعی قابل فهم نیست –البته امیدوارم هیچ‌کس آن را درک نکند- اما حقیقت این است که سختی که چنین افرادی تحمل می‌کنند غیرقابل انکار است. در دو ماه اخیر به طور شبانه‌روزی با هم بودیم ، بهرام با تمام دردی که داشت بیش از حد توان انسان‌های عادی و حرفه‌ای تئاتر کار می‌کرد به طوری‌که هر لحظه‌اش برای ما قابل احترام، تفکر و ارزشمند است.»
کارگردان نمایش«گل» عنوان کرد: «بهرام ریحانی عزیز درس بزرگی بود و به ما آموخت چطور از کنار هم بودن لذت ببریم و جان خود را برای یکدیگر فدا کنیم. دوستانه و عاشقانه برای یکدیگر باشیم.»
خاسب یادآور شد: «از دیگر ویژگی‌های ریحانی این بود که او روی صحنه واقعاً زندگی می‌کرد و خود واقعی‌اش را نشان می‌داد. انرژی و خواست مردم این بود که نمایش «بی‌لالا» اجرا شود و شد و خاطره‌ای ماندگار برای ما به یادگار گذاشت. او 12 بهمن ماه با تمام سختی‌ها و دردها با جان و دل آمده بود و به پزشکانش گفته بود که با اجرا روی صحنه می‌تواند شیمی درمانی را به چنگ بگیرد که به نظر من اتفاقاً همین را ثابت کرد.»
وی در پایان گفت: «آرزوی مشترک من و بهرام این است که جامعه هنری و همه مردم سا‌لم و سلامت باشند و با دوست‌داشتن، مهربانی و عاشق هم بودن کنار هم زندگی کنند زیرا بدون عشق به‌هم، تئاتر شکل نمی‌گیرد.»
انتهای پیام/