کارنامه رفوزه «کامپیوتر ورزش ایران» در دولت تدبیر و امید

به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، قطار دولت تدبیر و امید به ایستگاه پایانی رسید و تا چند روز دیگر انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر برگزار خواهد شد تا فصل جدیدی در تاریخ ایران رقم بخورد. ورزش در دوران دولت تدبیر و امید فراز و فرود بسیار زیادی داشت، در ۲۶ مردادماه ۹۲ پس از آن که مسعود سلطانی‌فر موفق به کسب رأی اعتماد مجلس نشد، حسن روحانی، رئیس جمهور، طی حکمی سید رضا صالحی امیری را به سرپرستی وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد و دو ماه بعد در ۲۷ مهرماه ۹۲ او را به‌عنوان وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی نمود. اما در جریان بررسی صلاحیت صالحی‌ امیری در آبان‌ ۱۳۹۲، او با کسب ۱۴۱ رأی مخالف، ۱۰۷ رأی موافق و ۱۳ رأی ممتنع موفق به اخذ رأی اعتماد از مجلس نشد.

در همان زمان، روحانی، محمد شریعتمداری را به‌عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد، نصرالله سجادی هم به عنوان سومین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس شورای اسلامی معرفی شد، اما نتوانست رأی اعتماد بهارستان‌نشینان را کسب کند و به همین دلیل روحانی محمود گودرزی را به‌عنوان چهارمین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی کرد، بالاخره گودرزی از فیلتر مجلس عبور کرد و با کسب ۱۹۹ رأی موافق، ۴۴ رأی مخالف و ۲۴ رأی ممتنع توانست به عنوان وزیر ورزش و جوانان از مجلس رأی اعتماد بگیرد. در ۱۳۹۵ محمود گودرزی از طرف مجلس استیضاح و نصرالله سجادی سرپرست این وزارت‌خانه شد، در نهایت در آبان‌ ۱۳۹۵ مسعود سلطانی‌فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان معرفی شد و رأی اعتماد از مجلس را گرفت.

اگر بخواهیم کارنامه سلطانی‌فر را در ورزش ایران ارزیابی کنیم به مسیر هموار نمی‌رسیم،این یک واقعیت است که سلطانی‌فر برای ورزش ایران برنامه و ایده نداشت؛ همین بس که در دوران حضور او در وزارت ورزش و جوانان چهره‌های مطرح ورزش ایران از جمله کیمیا علیزاده، سعید ملایی و علیرضا فیروزجا که در میدان‌های بین‌المللی بارها افتخارآفرینی کرده بودند، از ایران رفتند. در حال حاضر در لیست ۲۹ نفره پناهندگان که قرار است در المپیک توکیو در رشته‌های مختلف به میدان بروند؛ نام پنج ورزشکار ایرانی دیده می‌شود، این رقم یعنی حدود ۱۷ درصد این تیم را ورزشکارانی تشکیل می‌دهند که در ایران رشد کردند و آموزش دیدند اما اکنون برای کشوری غیر از ایران به دنبال افتخارآفرینی هستند و این زنگ خطر برای نظام حاکمیت ورزش ایران است که مدت‌هاست به صدا درآمده است.

همچنین او در مدت زمانی که در ورزش ایران حضور داشت، نه تنها برای رشد ورزش کاری از پیش نبرد بلکه زیان‌های جبران‌ناپذیری هم زد که تا سال‌ها اثر آن باقی خواهد ماند. سلطانی‌فر که به تعبیر آقای رئیس جمهور، کامپیوتر ورزش ایران لقب داشت، در زمان حضورش در این وزارت‌خانه از متخصصان امر و اهالی ورزش استفاده نکرد و آن‌ها بیرون گود بودند. موضوعی که در این سال‌ها بارها متخصصان و اهالی ورزش به آن اشاره می‌کردند و از وضعیت موجود ناراضی بودند، اما نمی‌توانستند کاری از پیش ببرند.

بیشتر بخوانید:

وزارت ورزش دستخوش تغییرات جدید/ جولان غیرمتخصصان در عرصه ورزش/ راه برای سیاسیون دوباره باز می‌شود؟!

چرا در گذشته فرزندان مسئولان در رأس ورزش نبودند؟!/ تنها راه مقابله با فساد خروج افراد غیرمتخصص است

ورزش ایران حیاط خلوت چهره‌های سیاسی حاشیه‌دار/ از قاری پیام خاتمی تا سخنگوی فراکسیون اصلاح‌طلبان شورای شهر

مهم‌ترین اتفاقی که در دوران سلطانی‌فر در وزارت ورزش و جوانان رقم خورد، حضور دوستان او در رأس کار بود که پست‌های حساسی را هم در اختیار داشتند بدون اینکه شناختی از ورزش ایران داشته باشند. وزارت ورزش و جوانان در دوران سلطانی‌فر محله برو و بیای سیاسیون شده بود و از همه اقشار از افراد نظامی، پزشک، روحانی و کارشناسان علوم سیاسی و ... در پست‌های مختلف ورزش حضور دارند و جالب اینکه آن‌ها در پست‌هایی مشغول به کار شدند که تصمیمات مهم و کلیدی ورزش باید زیر نظر آن‌ها گرفته می‌شد. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان در این دوره سایه سیاست بیش از هر زمانی در ورزش ایران احساس شد و این سیاست‌زدگی، ورزش کشور را در لبه پرتگاه قرار داد.

حالا در شرایطی که دوران سلطانی‌فر در وزارت‌خانه رو به پایان است و جامعه ورزش امید دارند تا روزهای خوب در راه مانده بالاخره سر برسد؛ باز هم رد پای مدیرانی را در ورزش ایران می‌بینیم که پیش از این ناکارآمدی خود را در پست‌های مهم مدیریتی خود در همین دولت بارها نشان داده و در حال حاضر مدیر بازنشسته به حساب ‌می‌آیند اما همچنان در تکاپو هستند تا بتوانند در دولت آینده هم حضور داشته باشند! لابی‌های این مدیران با یکی از نامزدهای ریاست جمهوری که اتفاقاً شانس زیادی هم برای احراز این پست دارد، بسیار نگران‌کننده است و زنگ خطری برای ورزش کشور به شمار می‌رود.

بدون شک جامعه ورزش ایران از دولت آینده انتظار دارند تا افراد متخصص و اهالی ورزش ایران که سال‌هاست پشت سر سیاسیون ورزشی صف کشیدند، راه ورود پیدا کنند نه مدیران بازنشسته‌ای که به اندازه کافی به ورزش ایران آسیب‌ زده و پرونده‌های مالی پر از ابهام نیز دارند.

انتهای پیام/۴۰۵۷/پ