عدالت درمانی در واکسیناسیون کووید-۱۹ جز حرف نبود / گزارش‌های بی‌اعتبار برخی مسئولین

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه جامعه خبرگزاری آنا، بین مردم و مسئولین، رسانه وظیفه دارد چگونگی کارکرد مسئولین دولتی، مجلسیان و غیره را به آحاد مردم گزارش دهد و به سبب همین کارکرد است که مسئولین باید به رسانه‌ها پاسخگو باشند. در واقع مردم نمایندگانی برای مسندهای دولت و مجلس انتخاب می‌کنند و آن نمایندگان با گزارشی که درخصوص اقداماتشان به رسانه‌ها می‌دهند، به آحاد مردم این اطمینان را می‌دهند که مسئولیت خودشان را درست انجام می‌دهند و در جهت منافع مردمی و کشور یا آنچه قرارداد شده است حرکت می‌کنند.

این زنجیره قبول مسئولیت با تکیه بر رای مردم، پذیرش مسئولیت و اتخاذ مسند و در نهایت نظارت مردم بر عملکرد مسئولان است، البته اگر درست انجام بگیرد. اما اگر درست انجام نگیرد دیگر اهمیتی ندارد که جامعه رسانه داشته باشد یا نه. کسی با این پیوستگی زاویه فکری ندارد ولی مهم است دقت کنیم که آیا مسئولین ، مردم و اصحاب رسانه این زنجیره را درک می‌کنند یا خیر که به نظر می‌اید خیر.

گزارش‌های مسئولین مطابق واقعیت است؟

کسی در نظر نمی‌گیرد که آیا گزارشی که فلان مسئول ارائه می‌دهد مطابق واقعیت است یا خیر و اگر مطابق واقعیت نیست باید چه‌کار کرد؟ برای هیچ شهروندی مهم نیست که طرز فکر فلان مسئول در خصوص عدالت اجتماعی چه قدر پسندیده است، بلکه مردم می‌خواهند مدیریت پسندیده وجود داشته باشد و گویا برخی از نمایندگان تصور می‌کنند هنوز در بحبوحه انتخابات مجلس هستند و سخنان ارزشمند آن‌ها خریداری دارد، ولی در واقعیت چرا باید اهمیت داشته باشد، مگر فرجی از گفتن حاصل می‌شود.

 در مسئله واکسن‌های کووید-۱۹ و واردات آن توسط بخش خصوصی، مجلسیان سخنانی شیوا قرائت می‌کنند که عدالت اجتماعی برای ما بسیار مهم است و باید همه در دریافت واکسن امتیاز یکسان داشته باشند و اما دریغ از عدالت اجتماعی که در مدیریت دولتی وجود داشته باشد.  

موضع عدالت اجتماعی در واکسیناسیون عملاً حرف است

 نماینده‌ای فاطمه محمد بیگی که عضو کمیسیون بهداشت و درمان است با صراحت می‌گوید: « چنانچه شرکت‌های خصوصی تمایل به واردات واکسن داشته باشند، اقداماتشان باید تحت نظارت امنیتی و کنترلی وزارت بهداشت باشد و توزیع این واکسن باید تحت برنامه‌های عدالت در سلامت قرار گیرد. این درست نیست که شرکت‌های واردکننده واکسن، توزیع و واکسیناسیون را تحت کنترل خود قرار دهند؛ چراکه امروز بحث واکسیناسیون بحثی بسیار مهم برای کشور است و نحوه توزیع واکسن، عدالت در توزیع واکسن، توجه به گروه‌های مرجع و توجه به گروه‌های هدف آسیب‌پذیر در برابر کووید-۱۹ از موضوعات حساسیت‌برانگیز است. » ولی این اظهارنظر درست نیست و به‌هیچ‌عنوان مسئله عدالت اجتماعی در واکسیناسیون حساسیت‌برانگیز نبوده است.

عدالت اجتماعی واکسن برای هنرپیشگان بجای پرستاران است

چراکه این واکسن‌ها حتی بر مبنای اولویت هم تزریق نشدند. هنوز کادر درمان و بیماران خاص رنگ واکسن را ندیده‌اند که از هنرپیشگان سینما، نمایندگان مجلس، کارمندان وزارت خانه‌ها و ... واکسینه شده بودند. تا جایی که نماینده‌ای مانند همایون نجف‌آبادی شکوه کرد و گفت: « این غیرانسانی است که ما می‌شنویم گروهی از هنرپیشگان سینما و ورزشکاران واکسن زده‌اند که هیچ خطری آن‌ها را تهدید نمی‌کند، اما چهار هزار بیمار اس.ام.ای که کرونا آن‌ها را به‌احتمال‌زیاد می‌کشد، واکسن دریافت نکرده‌اند. »

باید توجه کرد که موضوع ما در این نوشتار عدالت اجتماعی نیست، بلکه اظهارنظرهایی است که با واقعیت مدیریت در دولت هیچ تناسبی ندارد. آنجایی که برخی نمایندگان می‌گویند باید عدالت اجتماعی باشد، در کارکرد دولت نه عدالت اجتماعی وجود دارد و نه قرار است عدالت اجتماعی وجود داشته باشد. در خوش‌بینانه‌ترین حالت ما می‌توانیم بگوییم نمایندگان محترم هیچ ذهنیتی درباره کارکرد دولت ندارند.

آثِ خبری ریاحی بر اظهارات شانه‌ساز و نمایندگان مجلس

مثال واضح‌تر مربوط به واردات واکسن توسط بخش خصوصی است. در ابتدا آقای شانه‌ساز خبر از آن داد که ۳۸ شرکت خصوصی معرفی‌نامه واردات واکسن خواهند گرفت. ما از نماینده مذکور خواستیم در این خصوص واکنشی نشان دهد و بگوید که آیا این موضوع از منظر مجلسیان پسندیده است یا خیر. حتی مسئله انتقاد از واردات بخش خصوصی نبود.

وی جز ادای سخنانی در خصوص عدالت اجتماعی و وجوب آن، عملاً حرف دیگری نزد. سپس خود شانه‌ساز خبر داد که قضیه معرفی‌نامه‌ها منتفی است و درنهایت رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو ایران خبر داد که « مجوز به‌طور رسمی اخذشده است.» و تمام این اظهارت در کمتر از ۲۴ ساعت انجام شد.

اخباری که بی‌ارزش بود، مدیری که دروغ گفت

نتیجتاً، در این فرایند تصمیم‌گیری و اطلاع‌رسانی، شانه ساز خبر خود را تکذیب کرد، معلوم شد که نماینده مجلس عضو کمیسیون بهداشت و درمان هیچ رصد یا دخالتی درباره مهم‌ترین موضوع روز پزشکی کشور و جهان ندارد، که اساساً یعنی اقدامی برای عدالت اجتماعی در این حوزه هم نمی‌کند. سپس معلوم شد که واردکنندگان دارو مجوز خود را دریافت کرده‌اند، حتی باوجوداینکه مغایر عدالت اجتماعی در درمان است ان هم  در بحبوحه کرونا. حتی بااینکه رئیس سازمان غذا و دارو گفته بود اصلاً قضیه معرفی‌نامه‌ها منتفی است، و معلوم شد جز آن خبر ناصر ریاحی، رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو ایران که گفته بود « مجوز لازم برای واردات واکسن کرونا از سوی بخش خصوصی را صادرشده است و یک‌میلیون دز وارد می‌کنیم و سپس سه میلیون دز وارد می‌کنیم » باقی اخباری که منتشر کردیم، هر چه بود خبر نبود.   

چه کسی با عدالت اجتماعی در درمان کار دارد؟

کسی هم نخواهد پرسید که این واکسن‌ها به وزارت بهداشت داده می‌شود یا آزاد فروخته می‌شود، کسی با اظهارنظر مجلس کاری ندارد و کسی با افکار عمومی کاری ندارد. درواقع اگر مجلس هم نداشتیم و رسانه‌ هم نداشتیم مهم نبود، زیر اظهارنظر مجلس شعار بود و کسی آن را موردتوجه قرار نداد و اخبار ما هم‌سخنانی از رئیس سازمان غذا و دارو بود که نقض شد و بعد نقض ان هم نقض شد. کسی نه به عدالت اجتماعی و نه به بایدها و نبایدهای مجلسیان که اظهارات بی‌ارزش، نامربوط و غیرواقعی بودند.

انتهای پیام/ ۴۱۶۱