نیمی از خرندگان کارائیب منقرض شدند

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، هنگامی که ۵۰۰ سال پیش کاوشگران اروپایی به کارائیب رسیدند فقط زندگی بومیانی را که با آنها روبه‌رو می‌شدند، تهدید نکردند، آنها کل اکوسیستم را تغییر دادند. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ممکن است حدود ۷۰ درصد مارها و مارمولک‌های ساکن برخی از جزایر این ناحیه ناپدید شده باشند و فقط استعمارگران مسئول این رخداد نیستند بلکه گربه‌ها، موش‌ها و راکون‌هایی که با خود آوردند دخیل بودند!

اِرلی الیس(Erle Ellis)، جغرافی‌دان دانشگاه مریلند که به طور مستقیم در این پروژه دخیل نبوده است می‌گوید: «یافته‌ها نشان می‌دهد که لزوماً انسان‌ها به خودی خود مشکلاتی را برای گونه‌های آسیب‌پذیر ایجاد نمی‌کنند، اما ما بسته به نحوه تعامل این انسان‌ها با محیط زندگی خود. اثرات بسیار متفاوتی می‌بینیم.» این نتایج جدید برای اقدامات حفاظتی در آینده حیاتی تلقی می‌شود.

دانشمندان در مورد محل زندگی مارمولک‌ها، مارها و سایر خزندگان در مقایسه با حیوانات معروف مانند خرس پاندا اطلاعات کمی دارند. آنها حتی در مورد گذشته این حیوانات اطلاع کمی در دست دارند. با این وجود این درک کلی وجود دارد که این گونه‌ها در اکوسیستم خود نقش اساسی دارند، برای مثال بذر گیاهانی را که گرده‌افشانی می‌کنند، پراکنده می‌کنند، حیوانات کوچک مانند حشرات را می‌خورند و حتی توسط حیوانات بزرگ‌تر نیز خورده می‌شوند. برخی حتی با فرو رفتن در  زیر زمین، چشم‌انداز را تغییر می‌دهند

بنابراین کارنتین بوچاتون(Corentin Bochaton)، متخصص باستان‌جانورشناسی(zooarchaeologist) در مؤسسه علوم تاریخ بشریت ماکس پلانک به یکی از نقاط مورد نظر در کارائیب که دارای تنوع زیستی است رفت. او و همکارانش از غارهای و حفره‌های شش جزیره گوادلوپ(مجموعه‌ای از جزایر تحت کنترل فرانسه در شرق کارائیب) بازدید کردند. آنها پس از غربال کردن لایه‌های مختلف طبقات غار و مرور یافته‌های حفاری‌های قبلی، ده‌ها هزار قطعه استخوان را جمع کردند که بعضی از آنها به اندازه ۳ میلی‌متر بودند.

در میان ۴۳ هزار فسیل کشف‌شده، محققان ۱۶ نوع متمایز مارمولک و مار را شناسایی کردند. آنها فسیل‌ها را به چهار گروه تقسیم کردند: فسیل‌های ۳۲ تا ۱۱ هزار سال پیش، فسیل‌های ۱۱،۶۵۰ تا ۲۵۴۰ سال، فسیل‌های ۲۴۵۰ تا ۴۵۸ سال (دوره‌ای که بومیان جزیره حضور داشتند اما کاوشگران اروپایی هنوز به آن منطقه نرسیده بودند) و فسیل‌هایی که قدمت آنها به ۴۵۸ سال پیش تاکنون می‌رسیده است.

این تیم امروز در «ساینس ادونسز» گزارش داده است این جزیره میزبان حداقل چهار نوع مار و پنج نوع مارمولک بوده است که امروز نشانی از هیچ یک از آنها وجود ندارد(هر چند دو گونه مارمولک پس از اروپایی‌ها به این نقطه وارد شده‌اند). دانشمندان اطمینان دارند ظهور اروپایی‌ها و انقراض این گونه‌ها تصادفی نیست.

انتهای پیام/۴۱۶۰/پ