چرا برخی کارتنخوابها تمایلی به حضور در گرمخانه‌ها ندارند؟/ گلایه از رفتار نامناسب کارکنان گرمخانه‌ها تا هراس از دستگیری توسط پلیس
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، همه ساله و با شروع فصل سرما توجه رسانه‌ها و بخشی از جامعه معطوف به حضور افراد بی‌سرپناهی می‌شود که مجبور هستند شبهای سرد زمستان را در بوستان‌ها و پارک‌ها بگذرانند که بعضاً انتشار تصاویری از این افراد در فضای مجازی موجب برانگیخته‌شدن احساسات عمومی می‌شود.
در این میان شهرداری به عنوان یکی از چند نهاد مسئول در جمع‌آوری و ساماندهی افراد کارتن‌خواب خود را مکلف به انجام وظایفی می‌داند که احداث گرمخانه‌ها و هدایت افراد بی‌سرپناه به این اماکن بخشی از مسئولیت اجتماعی شهرداری است.
اگرچه شهرداری تلاش دارد تا وظیفه خود در قبال کارتنخوابها خصوصاً در فصل سرما را به‌درستی ایفا کند اما بعضاً مشاهده می‌شود در فرایند اعمال وظیفه خود نقص‌هایی دارد.
درحالی‌که در طول سال‌های اخیر و با احداث گرمخانه‌ها در برخی نقاط پایتخت، کمبودی از این بابت متوجه شهر نیست اما بعضاً عدم تمایل به حضور در گرمخانه‌ها توسط برخی افراد بی‌سرپناه و کارتن‌خواب به چالشی برای مدیران شهری تبدیل شده است.
یکی از این مواردی که در مواجهه با پدیده کارتن‌خوابی (به‌ویژه در فصل سرما) از سوی شهرداری تهران نادیده گرفته می‌شود این است که هرگز نتوانسته این باور را در شهر به‌وجود آورد که افراد بی‌خانمان مجرم نیستند و مجموعه اقدامات شهرداری باید آنها را به گرمخانه‌ها جذب کند نه اینکه همچون مجرمان با مشارکت نیروی انتظامی آنها را در محلی شناسایی کرده و به یکباره به آنها هجوم ببرند و به زور آنها را به گرمخانه‌ها منتقل کنند.
این اتفاق بنا بر گفته بسیاری از افرادی که در گرمخانه‌ها شبی را به صبح گذرانده‌اند بارها رخ داده است و شاید عاملی باشد برای آنکه بسیاری از افراد کارتن‌خواب تمایلی به حضور در گرمخانه‌ها نداشته و رنج سرمای تهران و خوابیدن در میان بوته‌ها و صندلی‌های بوستان‌ها را به سپری کردن شبی پراسترس در گرمخانه‌ها ترجیح دهند.
برخورد بد برخی مسئولان گرمخانه‌ها با معتادان
در این بین نباید از برخورد بد برخی از مسئولان گرمخانه‌ها با کارتنخوابها و کسانی که پناهی به جز حضور در این مکان‌ها را ندارند به راحتی گذر کرد.
اصغر. م که 35 سال سن دارد و بنا به گفته خودش چند شبی را از سر ناچاری در گرمخانه‌های خاوران و شوش سپری کرده بود درباره رفتار زننده برخی از کارکنان گرمخانه‌ها به خبرنگار ما می‌گوید، «به دلیل اینکه تازه از شهرستان برای کار به تهران آمده بودم و هنوز مزدی از کارفرمایم دریافت نکرده بودم و به دلیل اینکه دیگر رویم نمی‌شد شبها به منزل اقوام و آشنایانم بروم مجبور شدم چند شبی را در گرمخانه‌های خاوران و شوش سپری کنم؛ اما بعضا با رفتار تند برخی از کارکنان آنجا مواجه می‌شدم که به چشم متهم ما را می‌دیدند و رفتار زننده‌ای با ما داشتند.»
وی ادامه می‌دهد، «البته توقعی هم از آنان نداشتم چون بسیاری از افرادی که شبها به گرمخانه‌ها مراجعه می‌کنند افراد طبقه پایین اجتماعی هستند که شاید تنها دغدغه‌شان خوابی آرام باشد اما کمتر مورد احترام کارکنان و مسئولان گرمخانه‌ها قرار می‌گیرند.»
البته این فرد تأکید می‌کند که در دورهمی افرادی که شبها به گرمخانه‌ها مراجعه می‌کنند اغلب کارتنخوابها از رفتاری با آنان می‌شود گله دارند و اظهار می‌کنند که اگر سرمای شبهای تهران نبود ترجیحشان خوابیدن در بوستان‌ها و مکان‌های خلوت شهر بود.»
احداث گرمخانه برای بانوان در اطراف بزرگراه تهران-کرج!
مورد دیگر اینکه سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی که به‌عنوان نماینده شهرداری تهران ساماندهی کارتنخوابها را برعهده دارد، در راستای توسعه فعالیت‌ها برای انجام وظایف ذاتی‌اش تنها تلاش داشته است تا گرمخانه تأسیس کند بدون آنکه در مکان‌یابی گرمخانه‌ها دقت نظری داشته باشد و مکان‌هایی را برای احداث این اماکن درنظر گرفته است کرده که خود به چالشی برای تردد افراد کارتن‌خواب و بعضاً زنان و بانوان بی‌سرپناه به گرمخانه‌ها تبدیل شده است.
به‌عنوان نمونه مددسرای بانوان چیتگر واقع در بزرگراه تهران-کرج، کیلومتر 14 خروجی پیکان‌شهر (متروی ایران خودرو) در محلی واقع شده که دسترسی به آن از مترو دشوار بوده و در ساعات پایانی شب و به‌دلیل عدم قرار داشتن در مکان مناسب تاکسی‌ها به‌‌طور معمول به آنجا تردد نمی‌کنند؛ حتی بعضاً روایت‌هایی از زنانی که تلاش دارند تا شبها خودشان را به این گرمخانه برسانند شنیده می‌شود که جای تأسف و نگرانی دارد.
بنا به گفته یک مسئول حوزه زنان و بانوان، در ساعاتی از شب که برخی از زنان کارتن‌خواب برای اقامت در مددسرای نمونه چیتگر خود را به این مکان می‌رسانند توسط اراذل و اوباش مورد اذیت و آزار و حتی تعرض قرار می‌گیرند.
با عدم جانمایی مناسب در احداث گرمخانه بانوان چیتگر، نه شهرداری منطقه 22 برای حفاظت از این افراد کاری می‌کند و نه کلانتری منطقه جز گشت‌های گذری کار خاصی برای امنیت آن منطقه انجام می‌دهد.
این اتفاقات در حالی رقم می‌خورد که عدم پیوست اجتماعی مناسب در ساماندهی افراد کارتن‌خواب و بی‌سرپرست عاملی برای استقبال نشدن از اماکنی است که شهرداری برای حمایت از این طبقه اجتماعی درنظر گرفته و هرساله با پایان فصل زمستان بازهم شاهد فراموشی وعده‌هایی می‌شویم که در راستای حمایت از این افراد داده می‌شود.
انتهای پیام/4105
انتهای پیام/